Συνθετικά αιμοπετάλια υπόσχονται να σταματήσουν σοβαρές αιμορραγίες

Περισσότεροι ασθενείς που κινδυνεύουν από ακατάσχετη αιμορραγία θα μπορούσαν να επιζούν στο μέλλον χάρη σε συνθετικά σωματίδια που μιμούνται τα αιμοπετάλια και σχηματίζουν θρόμβους στο σημείο του τραύματος, δείχνουν δοκιμές σε πειραματόζωα.

Ποντίκια και γουρούνια που έλαβαν τα συνθετικά αιμοπετάλια έπειτα από τραυματισμό επουλώθηκαν εξίσου γρήγορα με ζώα στα οποία έγινε μετάγγιση φυσικών αιμοπεταλίων, αναφέρουν αμερικανοί ερευνητές στο Science Translational Medicine.

Τα συνθετικά αιμοπετάλια δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις συντήρησης και μπορούν να χορηγηθούν ακόμα και στο ασθενοφόρο

Σήμερα, ασθενείς που κινδυνεύουν από αιμορραγία, για παράδειγμα λόγω χειρουργείου ή χημειοθεραπείας, λαμβάνουν αιμοπετάλια που απομονώνονται από το αίμα δοτών.

Τα αποθέματα είναι εξαιρετικά περιορισμένα, συντηρούνται για λίγο χρόνο και προτιμάται να χορηγούνται μόνο σε ασθενείς στην ομάδα αίματος του δότη.

Τα συνθετικά αιμοπετάλια, αντίθετα, δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις συντήρησης και μπορούν να χορηγηθούν σε οποιονδήποτε ασθενή, ακόμα και την ώρα που βρίσκεται στο ασθενοφόρο, λένε οι ερευνητές.

Τα σωματίδια, τα οποία μιμούνται το μέγεθος, το σχήμα και τις μηχανικές ιδιότητες των αιμοπεταλίων, αποτελούνται από «υδρογέλη», ένα ζελατινώδες υλικό από πολυμερή μόρια που συγκεντρώνουν γύρω τους μεγάλες ποσότητες νερού.

Στην επιφάνεια της υδρογέλης έχουν προστεθεί αντισώματα που συνδέοντα1 στη φιμπρίνη, μια πρωτεΐνη που παράγεται στο σημείο του τραύματος και σχηματίζει ένα είδος πλέγματος για να σταματήσει την αιμορραγία και να ξεκινήσει η διαδικασία της θρόμβωσης.

Τα συνθετικά αιμοπετάλια κυκλοφορούν ελεύθερα στο αίμα μέχρι να φτάσουν στην περιοχή του τραύματος, οπότε ενώνονται με τη φιμπρίνη και σχηματίζουν θρόμβο.

Όπως τα φυσικά αιμοπετάλια, τα συνθετικά σωματίδια συρρικνώνεται με την πάροδο των ημερών καθώς η περιοχή γύρω από το τραύμα επουλώνεται.

Οι δοκιμές σε ζώα έδειξαν ότι, μετά την επούλωση του τραύματος, τα συνθετικά σωματίδια αποβάλλονται μέσω των νεφρών χωρίς να προκαλούν θρόμβους σε άλλα σημεία του σώματος.

Οι ερευνητές σχεδιάζουν τώρα να προχωρήσουν σε προκλινικές μελέτες ασφάλειας με την προοπτική να ξεκινήσουν κλινικές δοκιμές σε ασθενείς σε περίπου μια διετία.