Υγεία & Ομορφιά

Σkin: Όταν ο χορός ερευνά πόσο το άγγιγμα αποτελεί σύνδεση με τον εαυτό μας και τους άλλους

Δημοσιεύτηκε στις 21/03/2024 15:00

Το Σάββατο 23 Μαρτίου, στο θέατρο M54 κάνει πρεμιέρα η παράσταση χορού της Τέτης Νικολοπούλου, με τίτλο«Σkin».

«Η λέξη που φτιάξαμε από το Σ του σώματος, το kin της κίνησης και το Skin του δέρματος και είναι αποτέλεσμα κινητικής έρευνας που εστιάζει στην επαφή και το άγγιγμα.», υποστηρίζουν οι συντελεστές, τους οποίους συναντήσαμε στις πρόβες και μας μίλησαν για τη νέα τους καλλιτεχνική πρόταση.

Η παράσταση αυτή είναι το πρώτο μέρος μιας «Τριλογίας του σώματος». Με εργαλεία μας το contact improvisation, τον αυτοσχεδιασμό, το Αxis Syllabus και άλλες σωματοποιημένες πρακτικές αναδεικνύουμε την ικανότητα των χορευτών να αφηγούνται ιστορίες με το σώμα τους.

Το Σkin, είναι μέρος μια τριλογίας του σώματος, που θα ολοκληρωθεί τα επόμενα χρόνια.

Μιλήστε μας για τη νέα παράσταση που συμμετέχετε. Τι σας ενέπνευσε για τη συμμετοχή σας.

Τέτη Νικολοπούλου

«Κάθε φορά, η προηγούμενη δουλειά είναι σαν να φέρνει την επόμενη. Δημιουργείται συνήθως στη διαδικασία, στην έρευνα και την πρόβα. Μια νέα ιδέα διογκώνεται και φαίνεται να μπορεί να διερευνηθεί και να φτιάξει μια νέα ενότητα.

Έτσι και πέρυσι, μια σκηνή που αφορούσε το δέρμα μου έδωσε έμπνευση να φτιάξω μια ολόκληρη παράσταση πάνω σε αυτό. Με απασχολούσε ήδη η ιδέα του τραύματος από την παιδική ηλικία και πώς αυτό αποτυπώνεται στο σώμα μας.

Επίσης, έβλεπα πόσο με βοήθησε εμένα, την ίδια, η σωματική επαφή για να μπορέσω να ξεπεράσω απώλειες και ελλείψεις.

Αν δεν γυρίσουμε προς τα μέσα να βρούμε την ισορροπία μας, την αυθεντικότητά μας και την ταυτότητά μας δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τους άλλους

Τέτη Νικολοοπούλου

Ο τρόπος που το contact improvisation μας επιτρέπει να συνδεόμαστε είναι αδιανόητος. Μας δίνει το πλαίσιο να ερχόμαστε σε σωματική επαφή με ανθρώπους χωρίς καν να γνωριζόμαστε, διαδικασία που μας μαλακώνει, μας γυρνάει πίσω στην παιδική ενέργεια και αυτό εξ ορισμού μας καθαρίζει, μας «θεραπεύει».

Είναι μια πρωτοποριακή πρακτική και τρομερό εργαλείο το οποίο και χρησιμοποιώ ιδιαίτερα στη δημιουργία της παράστασης, ενώ θεωρώ ότι είναι και ιδιαίτερα παραστατική πρακτική.»

Εβίτα Μάνου

«Η νέα μας παράσταση Σkin πραγματεύεται τη δύναμη της επαφής εστιάζοντας στο δέρμα, το οποίο αναδεικνύεται ως το πρωταρχικό μέσο επικοινωνίας. Ερευνούμε, δηλαδή, πως το άγγιγμα μπορεί να αποτελέσει το μέσο για τη σύνδεση με τον εαυτό μας και με τους ανθρώπους γύρω μας.

Σημαντικό ρόλο για τη συνεργασία μου με την ομάδας έπαιξε και το γεγονός ότι γνωρίζω, λόγω της περσινής μας συνεργασίας, τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει και προσεγγίζει τη δημιουργική διαδικασία, χρησιμοποιώντας εργαλεία του contact improvisation και άλλων σωματοποιημένων πρακτικών τα οποία σου επιτρέπουν να είσαι παρούσα την κάθε στιγμή και να διαπραγματεύεσαι ειλικρινά τόσο με το δικό σου σώμα όσο και με τα σώματα των άλλων.»

Δάφνη Σταθάτου

«Η παράσταση αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας εμπνευσμένη από τη ψυχολογία και την άμεση σχέση της με τη σωματική εμπειρία. Σkin, δηλαδή δέρμα. Το δέρμα ως μέσο, ως όριο, ως ταυτότητα, το σωματικό εγώ που διαμορφώνεται μέσα στην πρώτη σχέση, αυτή με τη μητ(έ)ρα μας για αρχή και έπειτα με όλες τις επόμενες ως αυθύπαρκτα όντα.»

Δάφνη Σταθάτου

Η τέχνη του χορού αντιμετωπίζει δυσκολίες στην Ελλάδα;

Τέτη Νικολοπούλου: «Γενικά, σε σχέση με τις άλλες τέχνες, ο χορός αντιμετωπίζεται ως χόμπι. Οι χορευτές δεν μπορούν να ζήσουν από τον χορό, πρέπει να κάνουν κι άλλες δουλειές.

Ευτυχώς οι άνθρωποι που τον πλαισιώνουν είναι πολύ γεροί, λόγω άσκησης και αντέχουν. Χρειάζεται να καταλάβουν οι φορείς πως χωρίς χορό η τέχνη και η εκπαίδευση είναι ελλιπείς.»

Εβίτα Μάνου: «Ναι, η τέχνη του χορού αντιμετωπίζει διάφορες δυσκολίες στην Ελλάδα, καθώς δεν αναγνωρίζεται η αξία της. Παρόλο που στο χώρο υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι άνθρωποι με διάθεση για δημιουργία το γεγονός ότι δεν αναγνωρίζεται ως επάγγελμα, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τους μισθούς και τα εργασιακά δικαιώματα, εμποδίζει την εξέλιξη που θα μπορούσε να έχει με την ανάλογη υποστήριξη.»

Δάφνη Σταθάτου: «Επαγγελματικά ο χώρος είναι πολύ ασταθής και η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να μπορεί ο χορευτής να έχει μια υγιή καθημερινότητα που να του επιτρέπει να είναι σε φόρμα και σε εγρήγορση σε περίπτωση που ανακοινωθεί κάποια ακρόαση, ή κληθεί ξαφνικά να λάβει μέρος σε ένα project.»

Το μήνυμα της παράστασης

Τέτη Νικολοπούλου: «Κάντε χορό, όχι πόλεμο…Αυτά που μας ενώνουν είναι πολλά περισσότερα.»

Εβίτα Μάνου: «Η επαφή είναι η απόλυτη δύναμη στη δημιουργία ισχυρών συνδέσεων.»

Δάφνη Σταθάτου: «Το μήνυμα της παράστασης, μέσα από κινητικά εργαλεία και έρευνα σε σχέση με το δέρμα, αφορά τη ζωή μετά το πρώτο τραύμα/σοκ της γέννας και την πορεία προς την εξατομίκευση μέσω της αλληλεπίδρασης.»