«Νοικοκυριό του θανάτου»: Η περίεργη συνήθεια στη Σουηδία θα σου οργανώσει τη ζωή

«Νοικοκυριό θανάτου» ή αλλιώς «dostadning». Εσείς έχετε ακούσει ποτέ αυτές τις δύο έννοιες; Μην τρομαζετε, δεν είναι τόσο μακάβριο όσο ακούγεται. Πρόκειται για μια σουηδική συνήθεια που έχει σκοπό να μας κάνει λίγο πιο οργανωμένους και λίγο πιο αποκομμένους από τα υλικά υπάρχοντά μας.

Είναι μια διαδικασία η οποία ως στόχο έχει απλά να σε βάλει να σκεφτείς αν όλα αυτά που έχεις στον χώρο σου σου χρησιμεύουν πραγματικά και όταν εσύ φύγεις από τον μάταιο τούτο κόσμο, τι θα κάνουν με αυτά τα πράγματα όσοι μείνουν πίσω. Στα σουηδικά το λένε dostadning και όπως λέει η Μαργκαρέτα Μάγκνουσον, συγγραφέας του βιβλίου The Gentle Art Of Swedish Death Cleaning, είναι μια μόνιμη μορφή οργάνωσης που κάνει την καθημερινότητα να κυλάει πιο χαλαρά. Το μότο της είναι «Αν δε το αγαπάς, πέτα το. Αν δεν το χρησιμοποιείς, πέτα το».

Βέβαια, η διαδικασία αυτή δεν χρειάζεται να σας αγχώνει, ούτε πρέπει να βιαστείτε με την οργάνωση στη ζωή σας. Ο μεγαλύτερος κανόνας είναι να μιλάτε γι΄ αυτό ανοιχτά. Συζητήστε το με τους γονείς σας ή φίλους που μπορεί να σας αφήσουν υπεύθυνους για τα υπάρχοντά τους αφού φύγουν από τη ζωή. Συζητήστε το με ανθρώπους που θα αναλάβουν να κάνουν το ίδιο για εσάς. Πείτε το δυνατά και θα σας γίνει συνήθεια.

Ο μεγαλύτερος κανόνας για το «dostadning» είναι να μιλάτε γι΄ αυτό ανοιχτά.

Οι Βρετανοί είναι διστακτικοί σχετικά με τη διαδικασία της γήρανσης, αλλά στη Σουηδία είναι πραγματιστές. Αγκαλιάζουν το dostadning και απολαμβάνουν κάθε λεπτό της ημέρας. Το βιβλίο της Μαργκαρέτα Μάγκνουσον, που περιλαμβάνει αυτή την τακτική, έγινε best seller και η ίδια ονομάστηκεMarie Kondo του θανάτου». Μπορεί να σκέφτεται με θλίψη την πραγματικότητα αλλά αντιμετωπίζει τη θνητότητα ήρεμα με σκανδιναβικό τρόπο. «Το μόνο που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι ότι μια μέρα θα πεθάνουμε», λέει. «Αλλά πριν από αυτό, μπορούμε να κάνουμε τα πάντα».

Πώς ξεκίνησε το «dostadning»
Το γράψιμό της συνοδεύεται από τα σκίτσα της —είναι καλλιτέχνις και εικονογράφος— και το διαμέρισμά της είναι γεμάτο με τις στάμπες της. Το ότι είναι καλλιτέχνης και πουλάει την τέχνη της, της έδωσε τη δυνατότητα να αφήσει τα πράγματα πιο εύκολα, εξηγεί. Η μετακόμιση στο εξωτερικό με τον σύζυγό της και τα πέντε παιδιά της πολλές φορές την έμαθε να εκλογικεύει τα υπάρχοντά της. Το νοικοκυριό του θανάτου ξεκίνησε σαν ιδέα όταν έχασε τους γονείς. «Σκέφτηκα τότε πόσο περιττό και καταθλιπτικό είναι αυτό, να περνάω από τους συσσωρευμένους θησαυρούς των γονιών μου χωρίς αυτούς, να προσπαθώ να βρω τι ήθελαν να κρατούσαν ή να πετάξουν».

Το dostadning είναι μια ευκαιρία να χαρίσετε τα υπάρχοντά σας σε άλλους που μπορούν να τα εκτιμήσουν. «Σκεφτείτε, υπάρχει κάποιος που θα ήθελε αυτό το αντικείμενο, μπορείτε να το δωρίσετε σε μια οικογένεια που έχει ανάγκη ή ίσως να το πουλήσετε; Μερικά πράγματα που πρέπει απλώς να τα πετάξετε, και κράτησα τα πιο πολύτιμα γράμματά μου. Αλλά οι αναμνήσεις και η αγάπη σας θα συνεχίσουν να ζουν μέσα από τα προικισμένα υπάρχοντά σας».

*Πληροφορίες από The Times