Κοροναϊός : Τα 5 επίμονα συμπτώματα που ταλαιπωρούν όσους αναρρώνουν από την Covid-19
Ο κοροναϊός προκαλεί σε πολλούς ασθενείς συμπτώματα που επιμένουν επί μήνες μετά την ανάρρωσή τους, σύμφωνα με τα ευρήματα νέας βρετανικής δημοσκόπησης που δημοσιεύονται στο iatropedia.gr
Το ένα τρίτο των ιατρών που έλαβαν μέρος στην εν λόγω δημοσκόπηση ανέφεραν πως έχουν ασθενείς με επίμονα προβλήματα που σχετίζονται με τον κοροναϊό.
Τα συμπτώματα αυτά είναι:
Χρόνια κόπωση
Μειωμένη ικανότητα σωματικής καταπόνησης
Μυϊκή αδυναμία
Απώλεια μνήμης
Δυσκολίες στη συγκέντρωση
Η δημοσκόπηση της Βρετανικής Ιατρικής Εταιρείας
Τη δημοσκόπηση πραγματοποίησαν επιστήμονες από τη Βρετανική Ιατρική Εταιρεία (BMA) σε 4.279 μέλη της.
Το 31% των συμμετασχόντων ιατρών είπαν πως βλέπουν συχνά ασθενείς με τα προαναφερθέντα συμπτώματα.
Τα συμπτώματα αυτά αποδίδονται στη λοίμωξη που προκαλεί ο νέος κοροναϊός.
Για να επαληθεύσουν την εκτίμηση αυτήν, οι ειδικοί της BMA ρώτησαν σχετικά και 1.030 συναδέλφους τους, οι οποίοι είχαν νοσήσει με κοροναϊό.
Το 21% εξ αυτών είπαν ότι από τότε που αρρώστησαν έχουν χρόνια κόπωση, ενώ το 11% είπαν ότι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη συγκέντρωση.
Βαθιές οι επιπτώσεις του κοροναϊού
Ο δρ Richard Vautrey, πρόεδρος της Επιτροπής Γενικών Ιατρών της Αγγλίας της BMA, δήλωσε στο βρετανικό Τύπο πως «καθίσταται ολοένα και πιο ξεκάθαρο» ότι ο κοροναϊός θα έχει «βαθιές επιπτώσεις» στους ασθενείς.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν πως οι ασθενείς υποφέρουν από τις παρενέργειες του κοροναϊού αρκετόν καιρό μετά την ανάρρωσή τους» είπε.
«Καθώς αυξάνονται οι άνθρωποι που νοσούν από τον κοροναϊό, αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία η μακροπρόθεσμη στήριξη και φροντίδα τους».
Απαιτείται «ένα ολοκληρωμένο πλάνο μακροχρόνιας φροντίδας» για να βοηθηθούν όσοι νικούν τη λοίμωξη που προκαλεί ο κοροναϊός, πρόσθεσε.
«Τα στοιχεία ότι οι ασθενείς με Covid-19 μπορεί να αντιμετωπίσουν μακροχρόνια προβλήματα αυξάνονται διαρκώς. Μάλιστα, ο κίνδυνος αυτός ελλοχεύει ανεξαρτήτως της βαρύτητας της αρχικής λοίμωξης» είπε ο δρ David Strain, από την Επιτροπή Ιατρικού Ακαδημαϊκού Προσωπικού της BMA.
Και πρόσθεσε:
«Απαιτείται λεπτομερής μελέτη για να κατανοήσουμε ποια θα ήταν η ενδεδειγμένη θεραπεία γι’ αυτούς τους ασθενείς. Πρέπει επίσης να βρούμε με ποιους τρόπους θα μπορούσαν να αποφευχθούν οι μακροπρόθεσμες επιπλοκές. Ας μην ξεχνάμε ότι σημαντικό ποσοστό πασχόντων είναι ιατρικό και λοιπό υγειονομικό προσωπικό. Το προσωπικό αυτό αναγκάζεται να απουσιάσει για καιρό από την εργασία του, τη στιγμή που είναι απαραίτητο όσο ποτέ άλλοτε».