Politica 89.8
Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος ΙΣΤ’)
Η τριλογία του Αισχύλου κλείνει με συμβιβασμό των αντιθέσεων, με συμφιλίωση των εχθρικών δυνάμεων, καθώς οι Eρινύες, οι θεές της εκδίκησης, εξευμενίζονται από την Αθηνά και γίνονται Ευμενίδες, δηλαδή καλόβουλες, ευνοϊκές για την πόλη.
Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος ΙΕ’)
Η Ορέστεια, το αποκορύφωμα της αισχύλειας δημιουργίας και συγχρόνως ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρώπινης σκέψης, είναι η μοναδική σωζόμενη τριλογία του Αισχύλου.
Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος ΙΔ’)
Ο Προμηθεύς Δεσμώτης είναι από τα πλέον συγκλονιστικά έργα της παγκόσμιας ποίησης, εξόχως χαρακτηριστικό της ποιητικής μεγαλοφυΐας του Αισχύλου.
Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος ΙΑ’)
Όταν οι Δαναΐδες ζητούν να μάθουν ποιο είναι το σωστό, οι θεραπαινίδες απαντούν ως εξής: να συμμορφώνεται κανείς με τη θέληση των θεών.
Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος ΙΒ’)
Αυτό που αξίζει να συγκρατήσουμε είναι ότι η τριλογία των Δαναΐδων, όπου συνυπάρχουν η αγριότητα, ο πόνος και η συμφιλίωση, ολοκληρώνεται με την ένταξη των αρχικά αντιμαχόμενων δυνάμεων στη θεϊκή τάξη του κόσμου.
Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Η’)
Στο πλαίσιο της αισχύλειας τραγικότητας, η ίδια πράξη, η ίδια ενέργεια σημαίνει αναγκαιότητα, καθήκον, υπηρεσία, αλλά και —ταυτόχρονα— έγκλημα, βαρύτατη ενοχή.
Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Ζ’)
Στους Επτά επί Θήβας περιγράφονται η εκστρατεία των αργείων αρχηγών κατά της Θήβας και ο αλληλοσκοτωμός των δύο αδελφών, Eτεοκλή και Πολυνείκη, σε θανάσιμη αναμέτρηση, σύμφωνα με την κατάρα του Oιδίποδα.
