Να σας συστήσω τη Βίλμα

Η οικογένεια έμενε στην Πράγα απ’ όπου στις 15 Δεκεμβρίου του 1943 σύρθηκε στο Άουσβιτς. Ο μεγάλος της γιος ήταν τότε 16 ετών και ο Μίσα, 12.

Ο Τζόζεφ Μέγκελε αποφάσισε να στείλει τον Τζον σε θάλαμο αερίων γιατί το αγόρι είχε γεννηθεί με κάποιο πρόβλημα στο πόδι του και περπατούσε με πατερίτσες. Η Βίλμα, 39 ετών τότε, αποφάσισε να μπει μαζί του στον θάλαμο γιατί δεν άντεχε στην σκέψη ότι ο γιος της θα πέθαινε μόνος, ανάμεσα σε ξένους. Λίγο πριν τον θάνατό τους, έγραψε ένα γράμμα στον σύζυγό της και παρακάλεσε έναν Γερμανό αξιωματικό, να του το παραδώσει.

Αυτό το γράμμα, που σήμερα φυλάσσεται στο Μουσείο Ολοκαυτώματος στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ό,τι πιο “καθαρό” και ανιδιοτελές έχω διαβάσει στη ζωή μου. Το μεταφράζω όσο καλύτερα μπορώ, ελπίζοντας να μεταφέρω στο ακέραιο την υπέροχη αγάπη μιας γυναίκας προς τον σύζυγο και τον γιο της που έμεινε πίσω.

Και μου φαίνεται απίστευτο πως ένα γράμμα σαν κι αυτό δεν κρύβει φόβο, απελπισία ή μίσος. Αλλά τη γενναιότητα μιας μητέρας να σταθεί δίπλα στον πρωτότοκο γιο της, χωρίς καμία δεύτερη σκέψη.

“11 Ιουλίου 1944

Εσύ, μοναδικέ μου. πολυαγαπημένε μου..

Βρισκόμαστε στην απομόνωση περιμένοντας το σκοτάδι. Σκεφτήκαμε την πιθανότητα να κρυφτούμε αλλά αποφασίσαμε να μην το κάνουμε αφού γνωρίζαμε ότι θα ήταν ανώφελο.

Τα περίφημα φορτηγά είναι ήδη εδώ και περιμένουμε όλο αυτό να αρχίσει.

Είμαι τελείως ήρεμη.

Κάναμε ό,τι μπορούσαμε.

Να έχεις υγεία και να θυμάσαι τα λόγια μου:

Ο χρόνος θα τα επουλώσει όλα. Αν όχι εντελώς, τουλάχιστον ένα μέρος τους.

Να προσέχεις το χρυσό  αγόρι και να μην το κακομάθεις πολύ με την αγάπη σου.

Αγαπημένοι μου, να έχετε πάντα υγεία.

Θα σας σκέφτομαι εσένα και τον Μίσα.

Και να έχετε μια εκπληκτική ζωή.

Πρέπει να μπούμε στα φορτηγά. Για την αιωνιότητα. Βίλμα”

*Η Κλαίρη Τζωρτζάκη είναι δημοσιογράφος μέλος της ΕΣΗΕΑ