Γράφει ο Γιώργος Δ Παπαδάκης
Περί “αναθεώρησης της ιστορίας”, “αλληλένδετων εγκλημάτων”, “ιπποτικων Αλεξιπτωτιστών” κλπ (βλ. Χαιντς Ρίχτερ, Νίκος Δήμου κ.α.): “Η φονευθείσα υπό Γερμανών Αλεξιπτωτιστών την 21 Μαΐου 1941, Ευανθία θυγάτηρ Κων /νου Πολιτάκη…”
Αίτηση προς την Νομαρχία Ηρακλείου για χορήγηση βοηθήματος (σύνταξη πολίτη θύματος πολέμου) στον γέροντα πατέρα που έχει απομείνει χωρίς συγγενείς και εισόδημα.
Τα έγγραφα(από το αρχείο του Δήμου στη Βικελαία Βιβλιοθήκη) πιστοποιούν ξεκάθαρα φόνους πολιτών και μάλιστα πολύ νωρίς, (δεύτερη μέρα της εισβολής) ώστε να αποτελούν” αντίποινα” για τυχόν” ωμότητες άτακτων ”
Στην τρίτη φωτογραφία, επίσης, πολίτες που έχουν συλληφθεί ως όμηροι, από τη δύναμη του Ταγματάρχη Σουλτς, κατά παράβαση κάθε έννοιας δικαίου, στην περιοχή των Δειλινών, στον δυτικό τομέα του Ηρακλείου ,γεγονός που έγινε αντικείμενο διαπράγματευσης μεταξύ του Έλληνα Φρουράρχου Ταγματάρχη Τσαγκαράκη και του Ταγματάρχη Σουλτς(τέταρτη φωτογραφία από ΓΕΣ /ΔΙΣ)
Στην πέμπτη και έκτη φωτογραφία ,ένα “στιγμιότυπο”όπως το έζησε ο τυφεκιοφόρος των “York & Lancasters” Reg Spurr *που μαζί με άλλους βρετανούς βρέθηκε αποκομμένος από την μονάδα του (βρισκόταν νότια της πόλης) στον Ελληνικό τομέα (λιμάνι).Η δραματική εικόνα που περιγράφει αφορά και αυτή φόνο πολιτών στην συνοικία του Αγίου Δημητρίου .
Στην περιοχή διεξήχθησαν φονικές οδομαχίες με γερμανικό τμήμα που είχε καταφέρει να διασπάσει την άμυνα στο δυτικό τμήμα των ενετικών τειχών και να προχωρήσει μέχρι το λιμάνι . Σύντομα οι Αλεξιπτωτιστές βρέθηκαν υπό διαρκή πυρά ελεύθερων σκοπευτών από τις ταράτσες των οικιών και υπό συνεχείς αντεπιθέσεις στρατιωτών ,χωροφυλάκων και οπλισμένων πολιτών ,για να αποδειχθεί πως δεν είχαν ιδέα από οδομαχίες αλλά και καθόλου ψυχραιμία .
Στην προσπάθεια τους να προφυλαχτούν έσπαζαν πόρτες και πυροβολούσαν όποιον έβρισκαν μπροστά τους .Στην περίπτωση που περιγράφει ο Spurr ,δεν πυροβόλησαν απλά …