Politica 89.8
Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση και ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών.
Στην Ελλάδα σήμερα έχουμε Δημοκρατία, έχουμε δικαίωμα να εκφράζουμε την γνώμη μας, οι άνθρωποι αποφασίζουν ποιος θα κυβέρνηση την χώρα, έτσι λύνουν τα προβλήματα τους στην υγεία, στην εκπαίδευση και αλλού.
Αν πάμε όμως τον χρόνο πίσω… Στις 21 Απριλίου 1967, μια ομάδα αξιωματικών και του στρατού θέλησαν να καταργήσουν την Δημοκρατία με την δύναμη των όπλων.
3 στρατιωτικοί Συνταγματάρχες, ο Παττακός, ο Μακαρέζος και ο αρχηγός τους ο Γεώργιος Παπαδόπουλος
Το πολίτευμα που επέβαλλαν είναι η Διδακτορία! Μαζί τους είχαν το στρατό και την αστυνομία, η διδακτορία αυτή είναι ως γνωστή « Η χούντα των Συνταγματαρχών».
Απαγόρευσαν στον λαό να ψηφίζει…
Απαγόρευσαν να λένε την άποψή τους για την κυβέρνηση!
Έβαλαν τους αρχηγούς των κομμάτων στην φυλακή!
Απαγορέψαν τους ανθρώπους να κυκλοφορούν το βράδυ… Οι άνθρωποι έχασαν τις ελευθέριες τους…
Τα ΜΜΕ μετέδιδαν μόνο τις θέσεις του καθεστώτος!
Ενώ τα τραγούδια που ξεσήκωναν ενάντια της χούντας απαγορεύονταν, ο λαός ήταν φοβισμένος και ανέχτηκε όλοι αυτήν κατάσταση για 7 ολόκληρα χρονιά!
Με τα συνθήματα ψωμί, παιδεία, ελευθέρια, κάτω η χούντα και Δημοκρατία. Διαμαρτυρήθηκαν ενάντια το στρατιωτικό καθεστώς, μέσα στο Πολυτεχνείο έφτιαξαν έναν ραδιοφωνικό σταθμό, για να περάσουν τα δικά τους μηνύματα και τις θέσεις τους.
«Δεν θα περάσει η χούντα, Δημοκρατία, Κάτω η χούντα», αυτά τα συνθήματα μέσα από το ραδιόφωνο έφτασαν σε όλες τις γειτονίες της Αθήνας, το επόμενο πρωί στις 15 Νοέμβριου 1973, πάρα πολύ άνθρωποι βρέθηκαν έξω από το Πολυτεχνείο, για συμπαρασταθούν στους φοιτητές αλλά όμως η αστυνομία τους εμπόδισε.
Ο Παπαδόπουλος διέταξε τον στρατό, με τα τανκς κάπως έτσι διαλύσαν την διαμαρτυρία, ενώ η αστυνομία πυροβολούσε τους διαδηλωτές.
Ενώ οι φοιτητές ανεβασμένοι στα κάγκελα φωνάζαν συνθήματα και τραγουδούσαν τον εθνικό ύμνο, το τανκς γκρέμισε την κεντρική πόρτα, η αστυνομία άρχισε να πυροβολούν τους φοιτητές, πολλοί από τους φοιτητές σκοτώθηκαν, άλλοι τραυματίστηκαν και άλλοι φυλακίστηκαν.
Την επόμενη μέρα η χούντα έστειλε να καθαρίσουν το Πολυτεχνείο από τα αίματα και να σβήσει τα συνθήματα από τους τοίχους, όσο κι αν προσπάθησε ο Παπαδόπουλος στην μνήμη του λαού είχε μένει εικόνα από το Πολυτεχνείου.
Και επέστρεψε ξανά στην Ελλάδα μας η Δημοκρατία.
Κάθε τέτοια μέρα θα τιμούμε όλους αυτούς που φωνάζαν και έδωσαν την ζωή τους για να μην υπάρχει φασισμός!
Να μην ξεχνάμε να λεμέ στα παιδιά μας και στα ανίψια μας για τους αγωνιστές του πολυτεχνείου!
