Αργά το βράδυ της 24ης Ιουνίου του έτους 1798 οκτώ Έλληνες που ήταν φυλακισμένοι επί πολλούς μήνες στον πύργο Νεμπόισα του Βελιγραδίου θανατώθηκαν διά στραγγαλισμού μέσα στα κελιά τους. Ένας εξ αυτών ήταν ο περίφημος Ρήγας Βελεστινλής (Φεραίος), λόγιος και πρωτεργάτης του κινήματος του Νεοελληνικού Διαφωτισμού.
Η σορός του εθνομάρτυρα ρίχτηκε, όπως και εκείνες των επτά συντρόφων του, στον Σάβα, τον παραπόταμο του Δούναβη.
Ο Ρήγας (αυτό ήταν το ιδιαίτερα συνηθισμένο τότε στην περιοχή της Μαγνησίας βαφτιστικό του), γεννημένος το 1757 στο Βελεστίνο της Μαγνησίας (κατέχει εν μέρει τη θέση των αρχαίων Φερών, σημαντικής πόλης της Θεσσαλίας), ήταν γνωστός στη γενέτειρά του ως γιος του Κυρίτση.
Όταν βρέθηκε ως μαθητής στο Πήλιο για να μάθει γράμματα, έγινε εκεί περισσότερο γνωστός ως Ρήγας Βελεστινλής, κι αυτό ήταν τελικά το επώνυμο που κράτησε και με οποίο υπέγραφε.
Διαβάστε περισσότερα στο in.gr.