«Έγκλημα στο Καστανόδασος»: Ένα βιβλίο από το μυστήριο μέχρι την αυτογνωσία

Ενεργειακοί θεραπευτές, μέντιουμ, μεταφυσικά είναι μερικά από όσα θα συνατήσεις στις σελίδες του αστυνομικού μυθιστορήματος «Έγκλημα στο Καστανόδασος».

Η Ραφαέλα Πλούµη, νεαρή δικηγόρος, φεύγει µέσα στη νύχτα από το τριήµερο σεµινάριο πνευµατικότητας και αυτογνωσίας που παρακολουθεί, χωρίς ποτέ να συζητήσει µε κανέναν τους λόγους.

Κέρκυρα, Νοέµβριος 2022: Μία νέα γυναίκα βρίσκεται δολοφονηµένη δύο ανάσες από το καστανόδασος. Ο δολοφόνος έχει αφαιρέσει το ένα της παπούτσι και το µενταγιόν που πάντα φορούσε: το δέντρο της ζωής, δεµένο µε µία µαύρη τουρµαλίνη, έναν κρύσταλλο που καθαρίζει τις ενέργειες και διευκολύνει την επικοινωνία µε τις άλλες διαστάσεις.

Κέρκυρα, Ιανουάριος 2023: Η Ραφαέλα, ιδιωτική ερευνήτρια πλέον, αναλαµβάνει να διαλευκάνει τη δολοφονία. Ποια ήταν τελικά η γυναίκα αυτή; Ποιες ήταν οι παράξενες ικανότητές της; Με την εξέλιξη της έρευνας, η Ραφαέλα αρχίζει να καταλαβαίνει πόσα τη συνδέουν µε τη νεκρή γυναίκα. Θα καταφέρει να ξετυλίξει το µπερδεµένο νήµα της υπόθεσης, καθώς η µία ανατροπή ακολουθεί την άλλη;

Η συγγραφέας Αγγελική Ζούμπου μάς μίλησε για την καλογραμμένη ιστορία της, πώς προέκυψε η ιδέα και τι είναι εκείνο που κάνει το μυσθηστόρημά της να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα.

Αγγελική Ζούμπου

Τι είναι αυτό που σας έκανε να πιάσετε το μολύβι για πρώτη φορά ώστε να ξεκινήσει αυτή η διαδρομή της συγγραφής;

Έγραφα από μικρή. Κείμενα μικρής έκτασης, που ως επί το πλείστον έμεναν στο συρτάρι και τα οποία διάβαζα αποκλειστικά και μόνο εγώ. Δεν τολμούσα να επιχειρήσω να γράψω βιβλίο. Με τρόμαζε η μεγάλη έκταση, η πιθανότητα να μην τα καταφέρω, να μην μπορέσω να γράψω κάτι αξιόλογο ή κάτι που θα παρουσίαζε ενδιαφέρον για τους άλλους. Κάποια στιγμή στις αρχές του 2023 αποφάσισα ότι είχα ήδη αφήσει πολύ καιρό να περάσει ανεκμετάλλευτος κι ότι έπρεπε να δοκιμάσω. Ακόμα κι αν σήμαινε να αποτύχω. Η διαδρομή μου αυτή είναι στην πραγματικότητα μια ιστορία τόλμης και πραγματοποίησης ενός παιδικού ονείρου.

Πείτε μας δύο λόγια για το βιβλίο σας «Έγκλημα στο Καστανόδασος»;

Το βιβλίο αυτό είναι ο συνδυασμός της αγάπης μου για την αστυνομική λογοτεχνία, και του έντονου ενδιαφέροντός μου για τον κόσμο των ενεργειακών θεραπειών και της αυτογνωσίας. Ξεκινώντας να γράφω, ήξερα στα σίγουρα ότι θα έγραφα ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Είναι το αγαπημένο μου είδος, αυτό που πάντα ψάχνω στα ράφια και τους πάγκους των βιβλιοπωλείων. Δεν σκέφτηκα καν αν θα έπρεπε να κινηθώ σε ένα διαφορετικό είδος. Ήθελα να γράψω κάτι που θα ήθελα η ίδια να διαβάσω! Από κει και πέρα, ήθελα να πλέξω μέσα στην ιστορία στοιχεία ενεργειακών τεχνικών, αυτογνωσίας, εναλλακτικών θεραπειών, με έναν τρόπο που να προσθέτει μια επιπλέον πινελιά ενδιαφέροντος, αλλά χωρίς να κάνει το βιβλίο να μεταπηδήσει από το είδος της αστυνομικής λογοτεχνίας στο είδος της λογοτεχνίας του φανταστικού. Με άλλα λόγια, το μεταφυσικό στο βιβλίο είναι ένα έξτρα στοιχείο αλλά όχι αυτό που τελικά δίνει τη λύση του εγκλήματος.

Έχετε συνδυάσει στο μυθιστόρημα μια έντονη «παρουσία» αρωμάτων, που το κάνει να ξεχωρίζει. Πώς «γεννήθηκε» αυτή η ιδέα;

Λατρεύω τα αρώματα, ας ξεκινήσουμε από κει! Οι μυρωδιές, φυσικές και τεχνητές, είναι κάτι που πάντα παρατηρώ στο περιβάλλον όπου κινούμαι. Συνδυάζω μέρη και ανθρώπους με μυρωδιές και αρώματα. Εξάλλου η επιστήμη έχει πια αποδείξει ότι η όσφρηση είναι η αίσθηση που ανασύρει ταχύτερα και αμεσότερα αναμνήσεις. Οι μυρωδιές είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους αντιλαμβάνομαι τον κόσμο. Έτσι, λοιπόν, ήθελα να τονίσω το στοιχείο αυτό προκειμένου να προσδώσω στην αφήγηση μία ιδιαίτερη ζωντάνια. Στο βιβλίο, βέβαια, η παρουσία των αρωμάτων έχει και μία επιπρόσθετη λειτουργία, την οποία πρέπει να φτάσει κανείς στην τελευταία σελίδα για να την συνειδητοποιήσει!

Τι συναισθήματα και σκέψεις επιθυμείτε να προκαλέσετε στον αναγνώστη;

Πρώτα και κύρια, αγωνία και περιέργεια! Εάν ένα αστυνομικό μυθιστόρημα δεν σε κάνει να γυρίζεις τις σελίδες και να μη θες να το αφήσεις από τα χέρια σου, εάν δεν δημιουργεί μία ατμόσφαιρα σασπένς για τη συνέχεια, κάτι δεν πάει καλά! Πέραν αυτών, εκείνο που με ενδιαφέρει κυρίως είναι οι χαρακτήρες να έχουν, όπως και οι άνθρωποι στην πραγματική ζωή, περισσότερες όψεις. Να μην είναι μονοδιάστατοι αλλά να έχουν ρεαλιστικές αντιδράσεις ανάλογα με τα γεγονότα. Ο καλός δεν είναι αμιγώς καλός, έχει και όψεις πιο μυστήριες, πιο σκοτεινές. Και ο «κακός» έχει μία ιστορία που τον συνοδεύει, τα βιώματα που τον έχουν σημαδέψει και τον έχουν φέρει στο σημείο όπου τον συναντάμε στην ιστορία μας. Η επίγνωση της προσωπικής διαδρομής που διαμόρφωσε τον καθένα, των καταλυτικών γεγονότων που διέπλασαν την προσωπικότητά του, είναι κάτι που ήθελα να αγγίξω γράφοντας το «Έγκλημα στο Καστανόδασος».