Στους Επτά επί Θήβας περιγράφονται η εκστρατεία των αργείων αρχηγών κατά της Θήβας και ο αλληλοσκοτωμός των δύο αδελφών, Eτεοκλή και Πολυνείκη, σε θανάσιμη αναμέτρηση, σύμφωνα με την κατάρα του Oιδίποδα.
Το 467 π.Χ. ο Αισχύλος έγραψε τη Θηβαϊκή Τριλογία του (τετραλογία μαζί με το σατυρικό δράμα Σφιγξ) και την ανέβασε στη σκηνή. Οι τίτλοι και μόνο των έργων της τετραλογίας (Λάιος, Οιδίπους, Επτά επί Θήβαςκαι Σφιγξ) φανερώνουν το στενό σύνδεσμο του περιεχομένου των τριών τραγωδιών και του σατυρικού δράματος.
Το μόνο σωζόμενο έργο της τετραλογίας είναι οι Επτά επί Θήβας. Για τον Λάιο και τον Οιδίποδα μπορούμε να υποθέσουμε ότι το περιεχόμενό τους συνίστατο από τα σταθερά στοιχεία του θρύλου: την πατροκτονία, το γάμο του Οιδίποδα με τη μητέρα του, την κατάρα που απευθύνει στους γιους του που γεννήθηκαν από το αιμομικτικό κρεβάτι, να μοιραστούν την κληρονομιά του με το σπαθί.
Διαβάστε περισσότερα στο in.gr.