Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος ΙΒ’)

Αυτό που αξίζει να συγκρατήσουμε είναι ότι η τριλογία των Δαναΐδων, όπου συνυπάρχουν η αγριότητα, ο πόνος και η συμφιλίωση, ολοκληρώνεται με την ένταξη των αρχικά αντιμαχόμενων δυνάμεων στη θεϊκή τάξη του κόσμου.

Έχοντας αυτά κατά νουν, αντιλαμβανόμαστε ότι η φυγή των θυγατέρων του Δαναού δεν είναι μόνον απόρροια της προσπάθειάς τους να προστατευτούν από τους βάρβαρους διώκτες τους.

Είναι ταυτόχρονα μάχη εναντίον ενός ισχυρού νόμου, που κυριαρχεί θεία βουλήσει στον κόσμο και οδηγεί τον άνδρα κοντά στη γυναίκα.

Και εδώ, όπως και στην περίπτωση του προαναφερθέντος διλήμματος μπροστά στο οποίο βρέθηκε ο Πελασγός, η ανθρώπινη ενέργεια βρίσκεται σε ένα παράξενο ημίφως, που το ακολουθεί η νύχτα της συμφοράς, εάν δεν απλώσει ο θεός τη λάμψη της καλοσύνης του.

Διαβάστε περισσότερα στο in.gr.