Στο πλαίσιο της αισχύλειας τραγικότητας, η ίδια πράξη, η ίδια ενέργεια σημαίνει αναγκαιότητα, καθήκον, υπηρεσία, αλλά και —ταυτόχρονα— έγκλημα, βαρύτατη ενοχή.
Στην τελευταία από τις πύλες για τις οποίες δίνει πληροφορίες ο αγγελιαφόρος, αυτός που ετοιμάζεται να επιτεθεί, αυτός που παρακαλεί τους θεούς της Θήβας να κυριεύσει την πόλη, είναι ο Πολυνείκης.
Ο Ετεοκλής εξωτερικεύει την απελπισία του για τη θεομίσητη γενιά του και οδηγείται στην απόφαση να αντιμετωπίσει ο ίδιος τον εισβολέα στην έβδομη πύλη, αδελφός τον αδελφό.
Ο αγώνας του έχει διττή σημασία: αγώνας του βασιλιά για την ελευθερία της πόλης του, αλλά και αγώνας συγγενικού αίματος, καθώς ο γιος του Οιδίποδα, δέσμιος της κατάρας του πατέρα του, ετοιμάζεται να σκοτώσει τον αδελφό του, να γίνει αδελφοκτόνος.
Διαβάστε περισσότερα στο in.gr.