Ευαίσθητη η ΕΛ.ΑΣ στο Ηράκλειο για τη διαφορετικότητα, αναίσθητη όμως για την παρανομία!

Αυτό που συνέβη χθες από το βράδυ του Σαββάτου έως το ξημέρωμα της Κυριακής στην παραλιακή λεωφόρο του Ηρακλείου, στην πλατεία της παλιάς λαχαναγοράς δεν έχει προηγούμενο.

Αυτό το σκηνικό ηχορύπανσης δε θα επιτρεπόταν ούτε καν σε ένα οργανωμένο χώρο όπως ένα στάδιο ενώ ούτε λόγος για νυχτερινό μαγαζί, θα το είχαν κλείσει εν ριπή οφθαλμού.

Από τη Παραλιακή έως μέσα στην “καρδιά” της Αγίας Τριάδας μέχρι τις 04:00 τα ξημερώματα δεν κοιμήθηκε κανείς ή σχεδόν κανείς. Καθώς μόνο η αστυνομία επέδειξε έναν αδιανόητο λήθαργο παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των περιοίκων να δοθεί ένα τέλος στο νυχτερινό τους μαρτύριο.

Είχε οργανωθεί ανοιχτή μουσική συναυλία από τη κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ, η οποία ζητά (και αδιαπραγμάτευτα δικαιούται) τον σεβασμό στη διαφορετικότητα αλλά δεν επέδειξε κανέναν σεβασμό απέναντι στην ευρύτερη κοινότητα.

Θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε άλλος φορέας, κοινότητα, ιδιώτης να διοργανώνει οποιαδήποτε συναυλία εφόσον έχει εξασφαλίσει τις απαιτούμενες από το νόμο άδειες ,επομένως στη θέση τους θα μπορούσε χθες να ήταν οποισδήποτε άλλος, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν.

Όμως η αστυνομία σε αντίθεση με τις άλλες περιπτώσεις ,χθες αρνιόταν πεισματικά να παρέμβει και να εφαρμόσει τη σχετική νομοθεσία.

«Κυρία μου είμαστε ενήμεροι και από άλλους κατοίκους ,ωστόσο καταλαβαίνετε ότι είναι ένα ευαίσθητο θέμα …»,απάντησε το τηλεφωνικό κέντρο της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ηρακλείου στις 02:30 το πρωί ,σε μια από τις πολλές μάταιες όπως αποδείχθηκε εκκλήσεις περιοίκων, για να τους προστατέψουν από την εκτεταμένη ηχορύπανση. Έτσι οικογένειες με παιδιά και ηλικιωμένους έμειναν ξάγρυπνοι να αναρωτιούνται ποια θα ήταν η τύχη τους εάν τολμούσαν να κάνουν έστω ένα πάρτι με υψηλή ένταση  μουσικής και μάλιστα μέσα στα σπίτια τους;

Το πιθανότερο εάν επέμεναν μεταμεσονύχτια σε υψηλές εντάσεις μουσικής να ακολουθούσαν τη διαδικασία του αυτοφώρου-και ορθώς.

Καθαρές κουβέντες, χθες η ΕΛ.ΑΣ επέδειξε μια προκλητική αναισθησία απέναντι στο καθήκον της για να κάνει στοιχειωδώς τη δουλειά της, προτάσσοντας την δήθεν «ευαισθησία» της , αλήθεια σε τι ακριβώς; Στη διαφορετικότητα της παρανομίας ;