Πανηγυρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ για την Κρήτη αλλά η αλήθεια είναι μάλλον σκληρή.
Σε όλο το νησί στο καλό σενάριο δεν φτάσανε σε αριθμό ούτε τους 12.000 εκλέκτορες.
Λογικό αν αναλογιστείς πόσοι πήραν βαλίτσα κι έφυγαν και πόσοι κουνούν μαντήλι.
Φήμες μάλιστα λένε ότι το Ηράκλειο “μαγνήτισε” περίπου 3.000 κόσμο, τα Χανιά άλλους τόσους και Ρέθυμνο με Λασίθι, κάνα τάλιρο μαζί και αν…
Να βάλουμε και εμείς δώρο άλλους χίλιους αλλά παραπάνω δεν βγαίνει.
Πώς να το πεις καλό αυτό το αποτέλεσμα όταν με διπλάσιους σταυρούς εκλέγονταν κάποτε ο Μαμουλάκης στο Ηράκλειο βουλευτής.
Και αν συνυπολογίσουμε ότι ένας εκ των υποψηφίων ήταν Κρητικός, το πράγμα γίνεται ακόμα πιο απογοητευτικό.
Ο Παύλος έχασε από τον Φάμελλο κεντρικά, άσχετα με αυτά που λέει σήμερα, ωστόσο φάνηκε ότι το επιτελείο του στην Κρήτη δεν τράβηξε και δεν απέδωσε τα αναμενόμενα.
Οι δύο Ρεθύμνιοι υπασπιστές του, μάλλον αποδείχτηκαν κουτσά άλογα, αφού άλλα έταζαν και άλλα προσέφεραν στον υποψήφιο ηγέτη.
Τώρα αν το στρογγυλεύουν με την πρωτιά του Παυλή στο νησί, είναι “άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε” και “παρηγοριά στον άρρωστο” όπως λέει ο λαός σε αυτές τις περιπτώσεις.
Μου θυμίζουν μια ομάδα που στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα έρχεται δεύτερη ή και τρίτη, αλλά κάποιοι λένε πως είχε βγει πρωταθλητής χειμώνα.
Κάτι τέτοιο και τώρα. Γι’ αυτό μάλλον και χωστήκανε νωρίς.
Η αλήθεια είναι ακόμα σκληρότερη αν αναλογιστεί κανείς ότι η διείσδυση του Γκλέτσου και του Φαραντούρη στη Μεγαλόνησο ήταν ανύπαρκτη, συνεπώς ο Παύλος έτρεχε μόνος του και με το ζόρι βγήκε πρώτος στην ιδιαίτερη πατρίδα του.
Ας τα ξαναδούν και ας καταλάβουν ότι με αυτές τις πρακτικές δεν πας πουθενά.
Θεόδωρος ο Αψύς