Politica 89.8
Yποθέσεις Λιγνάδη-Σειραγάκη: Ανατριχιαστικές ομοιότητες βλέπει ο συνήγορος πολιτικής αγωγής της δίκης για τον παιδεραστή του Ρεθύμνου
Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες έρχονται στο φως της δημοσιότητας μέρα με την μέρα για την υπόθεση του Δημήτρη Λιγνάδη, ενώ υπάρχουν αρκετές ομοιότητες με την υπόθεση του Νίκου Σειραγάκη του δασκάλου – παιδεραστή που ασελγούσε σε ανήλικα παιδιά, προκαλώντας σοκ σε ολόκληρη την κοινωνία του Ρεθύμνου αλλά και σε όλη την Ελλάδα το 2011.
Ο συνήγορος πολιτικής αγωγής της υπόθεσης του παιδεραστή του Ρεθύμνου, πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ρεθύμνου, ποινικολόγος – δικηγόρος Βαγγέλης Μουνδριανάκης, αναφέρθηκε στις ανατριχιαστικές ομοιότητες μεταξύ αυτών των δύο υποθέσεων, μέσα από την συχνότητα του Politica 89,8 και τον Χρήστο Κώνστα.
Ο κ. Μουνδριανάκης, δήλωσε πως η συμπεριφορά του Λιγνάδη με του Σειραγάκη είναι πανομοιότυπη, προσπαθώντας με χειριστική ικανότητα και επιβάλλοντας την κατεύθυνση των παιδιών να βρεθούν σε μία κατάσταση εξάρτησης, για να ικανοποιούν τις ορέξεις τους. «Γεγονός είναι ότι οι πράξεις είναι ίδιες, όπως και οι τρόποι, συμπεριφορές ίδιες και η δυναμική απειλή κατά της κοινωνίας και στην μία περίπτωση και στην άλλη είναι εμφανής. Ο Δημήτρης Λιγνάδης, στον βαθμό που αποδειχθεί δικαστικά όλη αυτή η δυσώδης κατάσταση, είναι επικίνδυνος σαν προσωπικότητα».
Τα βασικά στοιχεία που συγκλόνισε το πανελλήνιο στην υπόθεση Σειραγάκη που εκδικάστηκε το 2013 παρουσίασε ο κ. Μουνδριανάκης, αναφέροντας ότι «Ο Σειραγάκης ήταν δάσκαλος και ταυτόχρονα προπονητής, σε θέση εξουσίας όπου ερχόταν σε επαφή με ανήλικα παιδιά, καθοδηγώντας τα με τον τρόπο που αυτός ήθελε, δημιουργώντας σχέσεις απόλυτης εμπιστοσύνης και εκμετάλλευσης».
Μεταξύ άλλων, ο κ. Μουνδριανάκης τόνισε πως η δικαιοσύνη ως θεσμός πράττει σε αυτές τις περιπτώσεις με επάρκεια το καθήκον της. Μετά το πέρας της δικαστικής διαδικασίας ακολουθεί ο εγκλεισμός στην φυλακή και μετά υπάρχει η λεγόμενη σωφρονιστική πολιτική. «Η σωφρονιστική πολιτική είναι δύο έννοιες οι οποίες είναι συντρέχουσες αλλά και συμπλεκόμενες, όμως άλλο σωφρονισμός και άλλο σωφρονιστική πολιτική. Η σωφρονιστική πολιτική θα πρέπει να υπόκειται σε κανόνες οι οποίοι έχουν ως σκοπό να αναμορφώνουν και να κάνουν ανενεργό το γενεσιουργό αίτιο της εγκληματικής δραστηριότητας του εγκληματία. Ο Σειραγάκης εκμεταλλεύτηκε κάποιες καταστάσεις και προσπάθησε να βγει στα 8,5 χρόνια, όμως επανορθώθηκε όλη αυτή η εσφαλμένη απόφαση».
Για ορισμένες κατηγορίες εγκλημάτων δεν χρειάζεται να υπάρχει για όλους σωφρονιστική πολιτική ή ευεργετικά μέτρα, επεσήμανε ο κ. Μουνδριανάκης. «Ο εγκληματίας που έχει διαπράξει κατ’ εξακολούθηση, κατά συρροή εγκληματήσει και φονεύσει ανθρώπινες παιδικές ψυχές, θα πρέπει αυτού του είδους ο σωφρονισμός να εξειδικεύεται και οι ευεργετικές διατάξεις ανάλογα με την κατηγορία του εγκληματία, να προσδιορίζονται οι συνθήκες της ποινής του».
