Politica 89.8
«Το Ηράκλειο χρειάζεται γλυπτική»: Ο Μανώλης Χαρκούτσης χτυπά το καμπανάκι της πολιτιστικής αφύπνισης
«Η γλυπτική είναι η ζωή μου», λέει ο γνωστός Ηρακλειώτης γλύπτης Μανώλης Χαρκούτσης, και αναφέρεται σε ένα έργο του που κάθε μέρα βλέπουμε στο Ηράκλειο, έξω από το Μουσείο Φυσικής Ιστοριάς Κρήτης. Ένα κομμάτι αρχαίας ελιάς που το έχει μετατρέψει σε έργο τέχνης.Το έχει ονομάσει «Χρόνο με τον Χρόνο» και είναι φτιαγμένο από μια ρίζα ελιάς 2.000 ετών! Ένα έργο που συνομιλεί με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον: «Μπροστά από το έργο στην εγκατάσταση μπαίνει μια ελιά ενός έτους… Και θέλω να δείξω την ηλικία του δέντρου. Το οποίο ενός έτους, πόσο θέλει να φτάσει σε αυτό το σημείο».
O Μανώλης Χαρκούτσης μιλάει στην εκπομπή “Όμορφη Μέρα” με τον Νίκο Αγγελάκη για την τέχνη με την οποία με επιτυχία καταπιάνεται με αφορμή τη σημερινή Διεθνή Ημέρα Γλυπτικής.
Ο καταξιωμένος καλλιτέχνης δεν δημιουργεί απλώς γλυπτά. Διεκδικεί με πάθος την προστασία των αρχαίων ελαιόδεντρων και τη σύνδεση της τέχνης με τον δημόσιο χώρο. Μιλά για την «Τέχνη κατ’ Αγρόν», όπως ονομάζει ένα πρότζεκτ που είναι εμπνευστής του, και περιλαμβάνει: Επιγραφές σε ιστορικά δέντρα και πηγές που αφηγούνται τη μνήμη του τόπου και καλούν άλλους καλλιτέχνες να συμμετάσχουν σε ένα κοινό όραμα. «Το σημείο είναι και ένα κάλεσμα προς όλους τους καλλιτέχνες», λέει. «Η γλυπτική είναι η τέχνη του δημόσιου χώρου».
Με λόγια απλά αλλά μεστά, καταγγέλλει την απουσία της τέχνης από τις σύγχρονες αστικές παρεμβάσεις: «Στη Γαλλία, όταν φτιάχνεται ένα δημόσιο κτίριο, αφιερώνεται το 2% του προϋπολογισμού στην τέχνη… Σκέφτομαι τώρα το Πολιτιστικό Κέντρο Ηρακλείου. Φαντάζεσαι να είχε μπει το 2% στην τέχνη; Τώρα μπαίνεις και δεν βλέπεις ένα γλυπτό».
Η αγωνία του για τα παρατημένα έργα του Συμποσίου Γλυπτικής στο Βενεράτο είναι έκδηλη: «Είναι περίπου 50 έργα. Από τα οποία τα 20 είναι μεγάλης αξίας. Κι όμως βρίσκονται εκεί αναξιοποίητα… Είναι σαν μια αποθήκη γλυπτικής. Κι αυτό δεν περιποιεί καθόλου τιμή για το Ηράκλειο».
Ο ίδιος προτείνει: «Ο Δήμος θα έπρεπε να φροντίσει αυτά τα έργα να μεταφερθούν σε δημόσιους χώρους… Το Συμπόσιο αφήνει περιουσία στον Δήμο. Κάνεις ένα συμπόσιο που κοστίζει 30.000 ευρώ και αφήνει 8 έργα. Από τα οποία ένα μπορεί να αξίζει 50.000».
Ο Μανώλης Χαρκούτσης καταθέτει λόγο αυθεντικό και συγκινητικό. Αναδεικνύει την τέχνη όχι ως πολυτέλεια, αλλά ως βαθιά ανάγκη πολιτισμού. «Η τέχνη σε συντροφεύει σε κάθε σου βήμα», λέει. Και ίσως αυτό να είναι το μήνυμα της συνέντευξης: πως ο πολιτισμός δεν είναι προαιρετικός – είναι τρόπος να υπάρχουμε πιο ουσιαστικά, πιο ανθρώπινα.
Ακούστε την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Μανώλη Χαρκούτση:
