Συμβάσεις για λίγους, ακρίβεια για όλους-Ο Πρόεδρος του ΕΚΗ, Στέλιος Βοργιάς, αποτιμά την απεργία της 9ης Απριλίου

Μέσα σ’ ένα τοπίο έντονης κοινωνικής δυσαρέσκειας και διαρκούς πίεσης για αξιοπρεπείς όρους εργασίας, η φωνή του συνδικαλιστικού κινήματος αποκτά ξεχωριστή βαρύτητα.
Ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου, Στέλιος Βοργιάς, μίλησε στην εκπομπή “Τα λέμε το απόγευμα” με τον Νίκο Αγγελάκη για τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σήμερα – και κυρίως για την ανάγκη συλλογικής δράσης και θεσμικής κατοχύρωσης των δικαιωμάτων τους. Η συνέντευξη έγινε με αφορμή της Γενική Απεργία της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, την περασμένη Τετάρτη.
«Η ακρίβεια, τα ενοίκια, έχουν γονατίσει όχι μόνο τους εργαζόμενους αλλά γενικά όλα τα νοικοκυριά της χώρας», είπε χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας ότι ένας μισθός «δεν φτάνει ούτε για το πρώτο δεκαπενθήμερο». Και ενώ το κοινωνικό πρόβλημα διογκώνεται, οι κυβερνητικές πρακτικές –όπως υποστήριξε– παραμένουν στάσιμες: «Η πολιτεία δεν κάνει τίποτα. Η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα».
Αναφερόμενος στην ανάγκη για συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ο κ. Βοριάς υπογράμμισε: «Μέσω των συλλογικών συμβάσεων εργασίας μπορεί να επιτευχθούν αμοιβές αξιοπρέπειας. Είναι μια συμφωνία των εργοδοτών και των εργαζομένων. Αν δεν γίνουν υποχρεωτικές, ειδικά οι κλαδικές, δεν έχουν νόημα». Και συμπλήρωσε: «Σε καμιά χώρα της Δύσης ο ελάχιστος μισθός δεν καθορίζεται από απόφαση ενός υπουργού ή πρωθυπουργού. Αυτό καθορίζεται από διαβουλεύσεις μεταξύ των κοινωνικών φορέων».
Η ανάγκη για θεσμική ενίσχυση του ΟΜΕΔ (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας) ήταν επίσης βασικό σημείο της παρέμβασής του: «Παλιότερα υπήρχε ένας οδικός χάρτης. Τώρα, όχι μόνο δεν εφαρμόζεται, αλλά κάποιοι βάζουν και βέτο για να μην οριστεί καν νέος πρόεδρος. Δεν φτάνουν τα λόγια – χρειάζονται πράξεις».
Ωστόσο, μέσα στην «έρημο», όπως είπε, υπήρξε και μια «όαση»: η πρόσφατη τοπική κλαδική συλλογική σύμβαση στον ξενοδοχειακό τομέα. «Ρυθμίζει οικονομικά αλλά και θεσμικά ζητήματα. Δίνει βαρύτητα σε ευάλωτες ομάδες – όπως ΑμεΑ και μονογονεϊκές οικογένειες. Αυτή η σύμβαση μπορεί να λειτουργήσει ως οδηγός και για άλλους κλάδους».
Για την ψηφιακή κάρτα εργασίας, ο κ. Βοριάς εμφανίστηκε ξεκάθαρα υπέρ: «Τη θέλουμε την ψηφιακή κάρτα. Λύνει τα χέρια στους ελεγκτικούς μηχανισμούς – αρκεί να υπάρχουν. Όταν ένας εργαζόμενος χτυπάει κάρτα και συνεχίζει να δουλεύει, χωρίς έλεγχο δεν αλλάζει τίποτα».
Το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, όπως τόνισε, λειτουργεί «από τις 8 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ, και συχνά μετά τα μεσάνυχτα». Πρόκειται για ένα κέντρο που, όπως είπε, «καθημερινά δέχεται εκατοντάδες ανθρώπους» και έχει φτάσει τις 15.000 ψηφίσαντες – «μας κατατάσσει τρίτους στη χώρα, μετά την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη».
Κλείνοντας, αναφέρθηκε και σε ένα ερώτημα ακροατή, για τις απειλές εργοδοτών προς απεργούς: «Η μόνη ασφάλεια του εργαζόμενου είναι να είναι δίπλα στα σωματεία του. Να καταγγέλλει, ακόμα και ανώνυμα. Γιατί εδώ μιλάμε για θέματα ζωής. Χάνεται μια ζωή κάθε δύο μέρες. Και γι’ αυτό, δεν υπάρχουν δικαιολογίες».
Μια κουβέντα που αξίζει να ακουστεί – όχι μόνο από εργαζόμενους, αλλά και από όσους ορίζουν πολιτικές και νομοθεσίες. Ακούστε την παρακάτω: