Politica 89.8
Συγκλονιστική εξομολόγηση Κοκοτσάκη: «Έστειλα τα στοιχεία για τα Τέμπη σε δυο δικηγόρους μη τυχόν μου συμβεί κάτι και δεν προλάβω να καταθέσω το πόρισμα»
Ο άνθρωπος του οποίου το πόρισμα επανάφερε με πολύ δυναμισμό την υπόθεση των Τεμπών στο προσκήνιο, αναγκαζόμενος όταν διαπίστωσε αυτά τα συγκλονιστικά στοιχεία να ενημερώσει 2 δικηγόρους στο ενδεχόμενο να μην προλάβει ο ίδιος να καταβάλλει το πόρισμα του μίλησε στον Politica 89.8 και τον Χρήστο Κώνστα.
Ο ειδικός πραγματογνώμονας των θυμάτων των Τεμπών Βασίλης Κοκοτσάκης, μάλιστα, αναφέρθηκε στην εμπορική αμαξοστοιχία που με βάση τους υπολογισμούς εκείνου και της ομάδας του, μετέφερε πάνω από 8 τόνους χημικούς διαλύτες.
Ο εΙδικός πραγματογνώμονας σε θέματα πυρκαγιών, Βασίλης Κοκοτσάκης, αναφέρθηκε στους 30 από τους 57 συμπολίτες μας που δεν φαίνεται να χάθηκαν από τη σύγκρουση αλλά από την πυρκαγιά που προκλήθηκε λόγω μεταφοράς επικίνδυνου υλικού, περιγράφοντας, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε επί 19 μήνες αλλά και την συναισθηματική φόρτιση στην οποία περιήλθε αγωνιζόμενος να βρει απαντήσεις για τους γονείς όσων χάθηκα στο μοιραίο δυστύχημα των Τεμπών, σημειώνοντας πως: «Είναι δύσκολο κανείς να περιγράψει, το πώς μπορεί να ζήσει μέσα από την έρευνα και στο τέλος να φτάσει στο ότι κάποιοι άνθρωποι την ώρα που φεύγουν στέλνουν ένα μήνυμα.
Είμαι συγκινημένος όχι για το πόρισμα της έρευνας, αλλά για το ότι γίνεται κατανοητό το μήνυμα των παιδιών και να ευαισθητοποιήσει τις ψυχές των ανθρώπων. Είχαμε πει κάποτε και δημόσια ότι ο στόχος είναι να γίνει κατανοητό το μήνυμά τους και να κάνουμε ένα πάρτι γι αυτά τα παιδιά. Επί 19 μήνες ακούμε την φωνή των γονέων όλων, μηδενός εξαιρουμένου, γιατί, ο θάνατος δεν έχει διαφορές. Όταν οι τραγικές συνθήκες δεν λαμβάνονται υπόψιν κι εδώ στην πατρίδα μας έγιναν τα πάντα για να μη ληφθεί υπόψιν το είδος του θανάτου. Κι αυτό είναι που εξοργίζει, κι αυτό που είναι ενοχλεί τον κόσμο, γιατί αν από την αρχή η πολιτεία έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει, αυτό που είναι ταγμένη να κάνει, να ερευνήσει και να μην αρκεστεί σε ένα βολικό πόρισμα κάποιου και να μην ξεκινήσει πρωί πρωί για όποιο λόγο κι αν το κάνει, είτε για λόγους εντυπώσεων είτε για λόγους, απόκρυψης, ή οτιδήποτε άλλο, να κάνει όλα όσα δεν έπρεπε να κάνει. Γιατί αυτά έχουν συμβεί.
Εμείς από την μεριά μας, δεν μας πίστευε κανείς και δεν το λέω από πλευράς εντυπώσεων και ποσώς ενδιαφέρει τι λέω εγώ. Μας είναι εντελώς αδιάφορο τι λέω ή δεν λέω εγώ. Όμως πρέπει να ακουστεί ότι επί 19 μήνες έχουμε αγνοηθεί εμείς και οι συγγενείς που επίμονα μας στηρίζουν. Αμφισβητηθήκαμε κι από την εκτελεστική και την δικαστική εξουσία. Γίναμε θύματα, στη διάθεση του κάθε τρόλ κι όχι μόνο. Έτσι αν δεν μας πίστευε ο κόσμος κι αν δεν μας βοηθούσαν οι ψυχές αυτών των παιδιών δύσκολα θα τα καταφέρναμε. Το λέω και το λέω μεταφορικά και με συγκίνηση. Το μήνυμα τους έπρεπε να ακουστεί και κάποια στιγμή ακούστηκε. Δεν ξέρω, τι έπρεπε να βρούμε για να πειστούν.»
Για την παρέμβαση της εκτελεστικής εξουσίας στην υπόθεση των Τεμπών αλλά και για όσους τον αποκάλεσαν συνωμότη ο κ. Κοκοτσάκης υπογράμμισε πως: «Η Εκτελεστική εξουσία, δεν έχει δικαίωμα παρέμβασης σε τέτοια γεγονότα κι όμως παρενέβη στο κορυφαίο της επίπεδο. Η εκτελεστική εξουσία, με αποκάλεσε συνωμότη, γιατί εκθέτω θεωρίες συνομωσίας, όπως ειπώθηκε. Πως μπορείς, όμως να αποκαλείς έναν άνθρωπο συνωμότη επειδή έκανε μια έκθεση. Θα μπορούσε όποιος ήθελε να βάλει ανθρώπους να την αποδομίσουν επιστημονικά. Δεν μπορεί να είναι θεωρία συνομωσίας μια έκθεση η οποία προβλέπεται από την ελληνική Νομοθεσία. Εγώ δεν πήγα να πάρω 750 κυβικά μέτρα, χώματα από το πεδίο και να τα εξαφανίσω. Δεν πήγα να πάρω τα τρένα από τη μια το μεσημέρι, δεν έστειλα ανθρώπους τα ξημερώματα να ψάχνουν εκεί, δεν εξαφανίστηκαν αντικείμενα, δεν αλλοίωσα το χώρο, δεν έφτιαξα μια κατάσταση των αντικειμένων τα οποία φεύγουν από κει και πάνε όπου. Δεν έπεισα ιατροδικαστές να μην πάνε στο χώρο να ταυτοποιήσουν τους νεκρούς. Δεν έπεισα τους ιατροδικαστές να μην κάνουν ανάλυση ιστών για να δουμε το είδος του θανάτου, όχι το θάνατο, αλλά αν αυτός προέκυψε αν είχε χημική ουσία μέσα. Άρα γιατί να κατηγορούμαι εγώ, αφού από αυτά δεν έκανα τίποτα εγώ και πλάθω θεωρίες συνομωσίας… επειδή λέω … ότι αυτά λείπουν.»
Ο κ. Κοκοτσάκης, αναφέρθηκε στο πόσο σημαντικό στοιχείο είχε στα χέρια του και στο τι έχει κάνει ώστε να μην εξαφανιστεί, ακόμα και σε περίπτωση που του συμβεί κάτι, αλλά και στις συστάσεις τα στοιχεία αυτά να μη βγουν προς τα έξω, σημειώνοντας πως: «Είχαμε το ηχητικό από το Σεπτέμβριο και μέσα από βίντεο καταφέραμε να παντρέψουμε τους διαλόγους με την εικόνα. Είδαμε με βάση τους διαλόγους το τι γινόταν εξωτερικά. Όταν προσωπικά εγώ κλείστηκα σε ένα εργαστήριο, άρχισα να βλέπω την ταυτοποίηση του γεγονότος ως πυροσβέστης. Όταν αρχίζουν να ταυτοποιούνται οι φωνές με τις εικόνες, τρόμαξα, ένιωσα σοκ και δέος. Ότι έγραψα λοιπόν εκείνη τη στιγμή το έστειλα σε 2 δικηγόρους. Το θεώρησα τόσο σπουδαίο και φρόντισα να μη χαθεί, ακόμα κι αν εγώ τυχόν δεν καταφέρω να το διαδώσω. Το θεώρησα εκείνη τη στιγμή, ως τρομακτικό στοιχείο, που λύνει, μπορεί να είναι λάθος, ας κριθώ επιστημονικά γι αυτό με βάση αυτούς που πρέπει να με κρίνουν. Εμείς, είδαμε το υλικό και καταλάβαμε ότι η υπόθεση έχει λυθεί. Ξέρουμε το συναίσθημα που θα δημιουργήσει, τι θα πρυτανεύσει όμως; Γιατί υπήρξαν άνθρωποι και φωνές που φώναζαν και με το καλό και με το κακό να μη βγει. Δεν θα έπρεπε όμως να βγει; Δηλαδή να περιοριστεί στους 4 τείχους ; Μου συνέστησαν σε εισαγωγικά να μη βγει. Εμείς, όμως δεν καλλιεργούμε συναίσθημα. Άλλωστε εργαζόμαστε σε αυτήν την υπόθεση εθελοντικά.»
Ο κ. Κοκοτσάκης εξήγησε τι σημασία που είχε το να ερευνηθούν οι τραγικές συνθήκες με την οποία έχασαν οι συνάνθρωποι μας τη ζωής τους στα Τέμπη, ενώ έκανε λόγο και για παρέμβαση της δικαστικής και της εκτελεστικής εξουσίας στην υπόθεση, υπογραμμίζοντας πως: «Δεν γίνεται να μην ερευνώνται οι τραγικές συνθήκες με τις οποίες έχασε κανείς τη ζωή του. Δεν μπορώ να δεχτώ, ότι εδώ στην πατρίδα μας, έγιναν τα πάντα, για να μην ληφθεί υπόψιν τίποτα άλλο πέρα από ένα βολικό πόρισμα κάποιου. Είναι αδύνατον να έχω χαρακτηριστεί ως δημόσιος συνωμότης. Αδιαφορώ αν θα ακουστεί η έρευνα μου, όμως δεν γίνεται να μη λαμβάνονται υπόψιν, όσα επί 19 μήνες έχουμε αγνοήσει. Έχουμε απειληθεί από την δικαστική και την εκτελεστική εξουσία.»
Μεταξύ άλλων ευχαρίστησε τους συνεργάτες του και τόνισε τη σημασία του να μαθευτεί η αλήθεια, σημειώνοντας: Ψάχναμε τι μπορούμε να βρούμε για να πειστούν και στον ανακριτή: «Ας είναι καλά, οι άνθρωποι οι ευρύτεροι κι οι άνθρωποι από την ομάδα που άρχισαν να συγκροτούν και να σταχυολογούν κάποια πράγματα και να μας τα δίδουν για αξιολόγηση. Έτσι έγινε, τα βίντεο αυτά ήρθαν σε εμάς το Σεπτέμβρη, άλλοι τα είχαν πάρει πιο πριν από εμάς. Δηλαδή, γονείς, ενημερώθηκαν για το περιεχόμενο των ηχητικών, η κ. Καρυστιανού, όμως δεν ενημερώθηκε. Ενημερώθηκε εκ των υστέρων. Σε τέτοιες περιπτώσεις η υποκρισία δεν χωράει, η αλήθεια είναι σκληρή κι επειδή είναι σκληρή κινητοποιείται ο κόσμος.»
Για τις 2 εκρήξεις, τη μια που προκλήθηκε από τη σύγκρουση καθαυτή αλλά και τη σύγκρουση που προκύπτει από το στοιχείο που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία, ο κ. Κοκοτσάκης, τονίζει πως: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εμπορική αμαξοστοιχία κουβαλούσε κάτι που δεν έπρεπε να κουβαλάει. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, από την τελευταία μας έκθεση από τη στιγμή που ταυτίζεται η σύγκρουση με την ανάφλεξη πως έχουμε οπωσδήποτε διαρροή, λόγω πυρόσφαιρας και ακαριαίας καύσης. Άρα έχουμε ταυτόχρονα σύγκρουση ανάφλεξη ταχεία άρα πρέπει να βρούμε τη διαρροή. Είχαμε μεγάλη αγωνία, να βρούμε τη διαρροή. Βρήκαμε λοιπόν τη στιγμή της διαρροής με βάση τα υλικά από όλες τις κάμερες επεξεργαζόμενοι βίντεο κι εικόνα. Το υλικό που σε 2 δευτερόλεπτα μπορεί να σου προκαλέσει διαρροή και πυρόσφαιρα που είναι οι χημικοί διαλύτες. Εικόνα και ήχος ξεκλείδωσαν την υπόθεση. Το εμπορικό τρένο μετέφερε πάνω από 8 τόνους χημικούς διαλύτες, δηλαδή υγρά καύσιμα, υδρογονάνθρακες.»
Για το ότι είναι εγκλωβισμένοι μέσα στο τρένο οι επιβαίνοντες κι όχι τραυματισμένοι, ο κ. Κοκοτσάκης, σημειώνει πως: «Οι άνθρωποι αυτοί, δεν μπορούσαν να φύγουν, αν μπορούσαν σε 3 λεπτά θα το είχαν κάνει . Είναι εγκλωβισμένοι, δεν προκύπτει από πουθενά ότι είναι τραυματισμένοι, γιατί δεν εκφράζουν το πόνο τους. Ο διάλογος που γίνεται με τους ανθρώπους, του τρένου γίνεται αλλά χωρίς να βλέπει ο ένας τον άλλο. Είναι εγκλωβισμένοι κι έχουν πάθει ένα πατατράκ γιατί είναι ανάποδα και δεν ξέρουν τι τους έχει συμβεί, και δεν το ξέρουν γιατί δεν υπήρξε προειδοποίηση για αυτό. Άκουσαν ξαφνικά ένα μπαμ.»
