Politica 89.8
Μιχάλης Καθαράκης: Η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της αγροτικής εκπαίδευσης. Αιτίες και προτάσεις.
Για την ανάγκη βελτίωσης και επέκτασης των τοπικών θεσμών αγροτικής εκπαίδευσης μίλησε στον Νίκο Αγγελάκη και την εκπομπή “Τα λέμε το απόγευμα” ο κ. Μιχάλης Καθαράκης, Διαχειριστής του Μεσογειακού Κέντρου Ικανοτήτων Αγροδιατροφής και Διευθυντής του ΚΔΒΜ-ΙΣΑΕΚ των Τεχνικών Σχολών Επιμελητηρίου Ηρακλείου. Η συζήτηση έγινε με αφορμή τη δημοσίευση σχετικής έρευνας που παρήγγειλε ο Οργανισμός Έρευνας και Ανάλυσης “Διανέοσις” σχετικά με την Καινοτομία στον Αγροτικό Τομέα.
Ο κ. Καθαράκης, αφού μελέτησε τα δεδομένα της αγροτικής εκπαίδευσης έξι ευρωπαϊκών χωρών, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα βρίσκεται πολύ χαμηλά στην αγροτική εκπαίδευση και το χάσμα με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες είναι μεγάλο. Οι βασικές αιτίες για αυτήν την υστέρηση εστιάζονται στο γεγονός ότι στη χώρα μας η αγροτική εκπαίδευση είναι κατά κύριο λόγο εμπειρική και βασίζεται στην παραδοσιακή καλλιέργεια που περνάει από γενιά σε γενιά. Ακόμα και οι όποιες αλλαγές γίνονται, σύμφωνα με τον κ. Καθαράκη, είναι πολύ μικρές και συντελούνται με πολύ αργό ρυθμό. Επιπλέον, ενώ οι υπάρχοντες φορείς εκπαίδευσης είναι αρκετοί στη χώρα, συμπλήρωσε ο κ. Καθαράκης, πρέπει να αναβαθμιστούν και να εκσυγχρονιστούν, αποτελώντας έτσι μέρος της προσπάθειας για την ανάπτυξη και ενίσχυση του θεσμού της αγροτικής εκπαίδευσης.
Τα νέα δεδομένα της εποχής, όπως είναι οι τεχνολογικές εξελίξεις και η κλιματική αλλαγή, δημιουργούν νέες προκλήσεις και νέες ανάγκες για εκπαίδευση, δεδομένου μάλιστα ότι ο αγρότης σήμερα είναι επί της ουσίας ένας επιστήμονας, όπως είπε. Και αυτό, διότι πρέπει να είναι ταυτόχρονα οικονομολόγος, τεχνολόγος, μηχανικός, γεωπόνος, διαχειριστής ανθρώπινου δυναμικού, μαρκετίστας, τυποποιητής κλπ. Ιδιότητες, δηλαδή, που προκύπτουν από τις νέες εξελίξεις και τις ανάγκες που αυτές δημιουργούν να εκσυγχρονιστεί και να επικαιροποιηθεί ο αγροτικός τομέας για να τις καλύψει.
Ερωτώμενος ο κ. Καθαράκης για τις προτάσεις που κάνει μέσω της έρευνας, επεσήμανε αρχικά ότι απαιτείται μία ολιστική προσέγγιση που θα στρέφεται προς την κατεύθυνση της καταξίωσης του επαγγέλματος του αγρότη, μέσα από την εκπαίδευση και την απόκτηση τεχνογνωσίας με καινοτόμα και επικαιροποιημένα μέσα και τεχνικές.
Ωστόσο, μας είπε τις εξής συγκεκριμένες και δομημένες προτάσεις:
1. Τη δημιουργία 5 έξυπνων αγροτικών εκπαιδευτικών κέντρων, ανάμεσα τους και στην Κρήτη, που θα εστιάζουν σε καλλιέργειες και πρακτικές ανάλογες με την κάθε περιοχή, θα παρέχουν εκπαίδευση σε εργαστήρια, πειραματικά αγροκτήματα και κέντρα καινοτομίας, και θα συνδέονται με τις τοπικές επιχειρήσεις.
2. Τη θέσπιση τριών νέων εκπαιδευτικών προγραμμάτων που θα αφορούν σε μία βασική διετή κατάρτιση, μία πιο εξειδικευμένη κατάρτιση σε συγκεκριμένες καλλιέργειες και σε συστήματα ακριβείας και ένα τρίτο επίπεδο διά βίου μάθησης και επανακατάρτισης με σεμινάρια, εργαστήρια και ευρωπαϊκά προγράμματα ανταλλαγής τεχνογνωσίας.
3. Τη δημιουργία μίας ψηφιακής πλατφόρμας αγροτικής γνώσης όπου θα φιλοξενούνται διαδραστικά online μαθήματα, καλές πρακτικές, πληροφορίες για την αγορά, ενώ θα δίνει και τη δυνατότητα επικοινωνίας με ειδικούς.
4. Την πρόταση για ένα χρηματοδοτικό πλαίσιο που θα βασίζεται σε τέσσερις πηγές χρηματοδότησης: ευρωπαϊκή, εθνικούς πόρους, συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα και έσοδα του ίδιου του συστήματος.
Όσον αφορά, τέλος, το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης τους υπολογίζεται να αποφέρει τα πρώτα αποτελέσματα μετά από δύο χρόνια, όπως κατέληξε.
Ας ακούσουμε τα όσα πολύ ενδιαφέροντα μας είπε:
