Politica 89.8
Μιχάλης Καρακατσάνης: “Η διασυνοριακή συνεργασία μπορεί να κάνει τη Νοτιοανατολική Ευρώπη έναν τόπο πιο ασφαλή, ανθεκτικό και ενωμένο”
«Δεν είναι κάτι τοπικό αυτό. Δεν είναι μια κουβέντα με μια δύσκολη έννοια. Οι συνέργειες πρέπει να έχουν βάθος και συνέχεια». Με αυτά τα λόγια, ο Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Γενικών Γραμματέων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης “Κλεισθένης”, Μιχάλης Καρακατσάνης, συνοψίζει το νόημα και τη δυναμική του πρόσφατου Διεθνούς Συνεδρίου για τη Διασυνοριακή Ασφάλεια που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, δίνοντας συνέχεια σε μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε πέρυσι στη Σόφια.
Για τη σημασία του συνεδρίου μίλησε στην εκπομπή “Τα λέμε το απόγευμα” με το Νίκο Αγγελάκη. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ο κύριος Καρακατσάνης ξεδιπλώνει το πλαίσιο, τις θεματικές και τα κρίσιμα συμπεράσματα του διήμερου συνεδρίου, όπου «συμμετείχαν πάνω από 250 εκπρόσωποι δήμων, περιφερειών, πανεπιστημίων, επιμελητηρίων και φορέων της κοινωνίας των πολιτών».
Ο ίδιος εξηγεί ότι οι ΕΟΕΣ –οι Ευρωπαϊκοί Όμιλοι Εδαφικής Συνεργασίας– «είναι νομικά πρόσωπα της ΕΕ που βοηθούν στη λειτουργία των ΟΤΑ». Και προσθέτει: «Τα ευρωπαϊκά εργαλεία είναι πάρα πολλά και είναι μια χρυσή ευκαιρία που νομίζω ότι δεν την έχουμε εκμεταλλευτεί όσο θα έπρεπε».
Ανάμεσα στα ζητήματα αιχμής του συνεδρίου ξεχώρισε η σχέση ασφάλειας και κλιματικής κρίσης. «Η συνέπεια της κλιματικής κρίσης, όπως τα έντονα πλημμυρικά φαινόμενα, οδηγεί σε οριακά σημεία τον κρατικό σχεδιασμό. Είδαμε τι έγινε με τον “Daniel”: ένα μεγάλο μέρος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) μεταφέρθηκε σε αποζημιώσεις. Χρήματα που προορίζονταν αλλού, δεν οδηγήθηκαν», λέει χαρακτηριστικά.
Στην ερώτηση για τις γεωπολιτικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, απαντά: «Μέχρι το 2050 αναμένεται να μετακινηθούν πάνω από 210 εκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως από την Υποσαχάρια Αφρική προς την Ευρώπη. Αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό δημιουργεί και ένα γεωπολιτικό θέμα. Δεν είναι μόνο κοινωνικό».
Αναδεικνύει επίσης την αξία της διασυνοριακής συνεργασίας: «Είτε μιλάμε για Ελλάδα, Κύπρο, Ιταλία, Ισπανία ή Γαλλία, όλοι έχουν την ίδια αγωνία, τα ίδια ερωτήματα, τις ίδιες προκλήσεις. Αυτό που αποκόμισα είναι πως όλοι ψάχνουν να βρουν τις ίδιες λύσεις».
Και ποιες είναι αυτές; Εκτός από τα χρηματοδοτικά εργαλεία, υπάρχει και κάτι άλλο: «Αυτό που συμφωνήθηκε είναι η ανάγκη για αλληλεπίδραση και διαδραστικότητα σε επίπεδο γνώσης, έρευνας, λύσεων. Δεν φτάνει η απλή ενίσχυση των δεσμών· πρέπει να χτίσουμε συστηματικά συνέργειες».
Η συζήτηση με τον Μιχάλη Καρακατσάνη αναδεικνύει πώς ζητήματα όπως η κλιματική κρίση, η πολιτική προστασία, η διακυβέρνηση και ο χωρικός σχεδιασμός τέμνονται με τον ευρωπαϊκό και τοπικό σχεδιασμό. Και μας καλεί να δούμε τη διασυνοριακή συνεργασία όχι ως ευχολόγιο, αλλά ως μια «μοναδική ευκαιρία», ικανή να μετασχηματίσει την περιφέρεια της Νοτιοανατολικής Ευρώπης σε έναν τόπο πιο ασφαλή, ανθεκτικό και ενωμένο.
▶️ Ακούστε όλη τη συζήτηση στο ηχητικό που ακολουθεί.
