Μ.Νεκτάριος: «Είμαστε πρωταθλητές στην άδικη φορολόγηση φτωχών-πλουσίων σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ»

Την πεποίθηση πως είμαστε πρωταθλητές στην άδικη φορολόγηση φτωχών-πλουσίων σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ, εξέφρασε ο Καθηγητής του τμήματος Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και πρώην διοικητής του ΙΚΑ Μιλτιάδης Νεκτάριος, που μίλησε στον Politica 89.8 και τον Χρήστο Κώνστα.

Για το αν υπάρχει ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα στη χώρα μας, ο κ. Νεκτάριος απαντά: Ένας από τους βασικούς στόχους, ένας από τους 3 βασικούς στόχους των κρατικών προϋπολογισμών και τις τάσεις της δημοσιονομικής πολιτικής, είναι η βελτίωση της ανισοκατανομής του εισοδήματος που παράγεται πρωτογενώς από τις αγορές. Επομένως, το εργαλείο που χρησιμοποιείται από όλες τις κυβερνήσεις στον αναπτυγμένο κόσμο είναι η φορολογία. Άμεση κι Έμμεση. Εδώ στην Ελλάδα, έχουμε το πρόβλημα ότι σε αντίθεση με ότι συμβαίνει σε όλες τις άλλες χώρες της Ε.Ε. ότι το κράτος βασίζεται στην έμμεση φορολογία για να αντλήσει φορολογικά έσοδα. Δηλαδή η σχέση είναι 1 προς 1 άμεσοι προς έμμεσοι φόροι σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης. Εμείς είμαστε 2 προς 1 δηλαδή είναι διπλάσιοι οι έμμεσοι φόροι από τους άμεσους φόρους. Κι αυτά τα λέω γιατί, έχουν  μεγάλη επιβάρυνση στα μεσαία και φτωχά νοικοκυριά, επομένως όχι μόνο δεν βελτιώνεται η ανισοκατανομή αλλά χειροτερεύει.  Υπάρχει ακόμα πολύ ευνοϊκή μεταχείριση των μερισμάτων κι επομένως πολλοί επιχειρηματίες αντί να πάρουν τα εισοδήματα από τις εταιρίες και να φορολογηθούν με το φόρο εισοδήματος, παίρνουν τα μερίσματα και φορολογούνται πολύ χαμηλότερα. Αυτά όλα, έχουν δημιουργήσει όλη αυτή τη δυσαρέσκεια σχετικά με την τελική επίπτωση των φόρων. Ακόμα πρέπει να πούμε πως οι κυβερνήσεις αρέσκονται στο να αντλούν φορολογικά έσοδα. Αυτό συμβαίνει ακόμα περισσότερο σε περιόδους υψηλού πληθωρισμού, όπως έχουμε τα τελευταία χρόνια και έπειτα μοιράζουν μερικά από αυτά τα υψηλά φορολογικά έσοδα με διάφορες μορφές επιδομάτων»

Για το αν είναι αλήθεια, ότι η Ελλάδα ευνοεί φορολογικά περισσότερα από όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ  το εισόδημα από κεφάλαιο σε σχέση με το εισόδημα από εργασία, ο κ. Νεκτάριος απαντά: «Ναι έτσι συμβαίνει. Αυτό το επικαλείται η κυβέρνηση ως ένα κίνητρο για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας. Η αντίθετη άποψη είναι ότι όλα αυτά τα εισοδήματα πρέπει να φορολογούνται στην πηγή τους σαν εταιρικές αποδόσεις και τα εισοδήματα να φορολογούνται λιγότερο για να ενισχύεται και η πλευρά των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, είναι αλήθεια, έχουν πολύ δυσανάλογη μεταχείριση σε σχέση με τους επιχειρηματίες σχεδόν σε όλη την μεταπολίτευση.»

Για την  ασφάλιση της απώλειας εισοδήματος αντί να ασφαλίζεται η ανεργία στην χώρα, ο κ. Νεκτάριος ανέφερε: «Αυτή την πρόταση την παρουσία πριν από 2 χρόνια και την επανέφερα πριν από 2 εβδομάδες. Είναι σημαντικό ότι είναι μέσα στα εργαλεία τα οποία προτείνει η έκθεση του ΟΟΣΑ που βγήκε την περασμένη εβδομάδα. Βέβαια, η πρόταση προέρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου εκεί αρκετές πολιτείες εφαρμόζουν τέτοιου είδους θεσμικές προσεγγίσεις για να αυξήσουν τα κίνητρα των εργαζομένων. Είχες 1.000 ευρώ εισόδημα, μένεις άνεργος για ένα διάστημα, επιστρέφεις στην εργασία αλλά με χαμηλότερο εισόδημα, οπότε έρχεται και σου δίνει το 50% φτάνεις στα 800 ευρώ παίρνοντας τα 600 από την δουλειά σου και τα 200 από το ταμείο ασφάλισης. Οπότε έχεις το κίνητρο να ζεις πιο άνετα και να επιδιώκεις να ασφαλιστείς.»

Για την μαύρη εργασία και τις συγχωνεύσεις, ο κ. Νεκτάριος σημείωσε πως: «Δεν έχουμε θεσμούς για κίνητρα εργασίας, έχουμε εκτεταμένη μαύρη εργασία στη χώρα, γιατί δεν καταφέραμε να ενσωματώσουμε των μεγάλο όγκο των επιχειρήσεων στην οικονομία. Αυτό οφείλεται στο ότι από τις 800.000 επιχειρήσεις που έχουμε, το 99% είναι πολύ μικρού μεγέθους. Επομένως, φοροδιαφεύγουν , αποκρύπτουν μεγάλη έκταση, δεν έχουν δυνατότητες για να βελτιώσουν την παραγωγικότητα και λοιπά. Εδώ χρειάζεται η πολιτική των συγχωνεύσεων. Η κυβέρνηση την περασμένη εβδομάδα κατέθεσε ένα τέτοιο σχέδιο και το ψήφισε, αλλά στην Ελλάδα, ότι ψήφισες, δεν σημαίνει ότι θα εφαρμοστεί κιόλας. Έχει σημασία δηλαδή, η κυβέρνηση να πείσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να συγχωνευθούν για να αποκτήσουν  οντότητα, να προσλάβουν περισσότερους εργαζομένους, να έχουν επίσημα βιβλία, να μπορούν να αυξάνουν την παραγωγικότητα, να κάνουν εξαγωγές, να κάνουν υποκατάσταση εισαγωγών, εν πάση περιπτώσει,  να παίζουν ένα σοβαρό ρόλο στην οικονομία αντί να είναι κινούνται στη μαύρη οικονομία. Για να γίνουν αυτά πρέπει η κυβέρνηση, να επεξεργαστεί σε συγκεκριμένους τομείς οικονομίας, μοντέλα συγχωνεύσεων επιχειρήσεων και να τους τα δώσει έτοιμα, για να καταλάβουν πως  οι επιχειρηματίες θα αυξήσουν δραματικά την περιουσία τους αντί να μένουν σε μικρά σχήματα. Αυτός είναι ένας ιστορικός στόχος.»