Politica 89.8
Κώστας Παπαγεωργίου: O χαρισματικός Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος και το περιστατικό που μας συνέδεε
Για τις πτυχές της προσωπικότητας και του έργου του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αναστασίου μίλησε στον Νίκο Αγγελάκη και την εκπομπή “Τα λέμε το απόγευμα” ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Κώστας Παπαγεωργίου (στη χαρακτηριστική φωτογραφία), ο οποίος τον γνώριζε προσωπικά και μάλιστα τους συνέδεε ένα ξεχωριστό περιστατικό.
Ο κ. Παπαγεωργίου, όπως μας διηγήθηκε, πήγε στα Τίρανα με αφορμή την ανάληψη των καθηκόντων του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, για να του πάρει συνέντευξη. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ο μακαριστός ανέλυσε το όραμά του στον Κώστα Παπαγεωργίου, ο οποίος δεν μπορούσε παρά να αμφιβάλλει, όπως μας είπε, για την επιτυχία του οράματος, λόγω του πολιτικού και οικονομικού χάους που επικρατούσε το 1992 στην Αλβανία, μετά και τις διετείς κοινωνικές και πολιτικές αναταραχές. Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε γρήγορα, ο Αναστάσιος ήταν εξαιρετικά ικανός και αποτελεσματικός ιεράρχης. Μας περιέγραψε, λοιπόν, ότι ζούσε σε ένα παμπάλαιο και ταπεινό σπίτι με πολύ λιτή επίπλωση. Καθώς η συνέντευξη ήταν σε εξέλιξη, άρχισαν να σημειώνονται επεισόδια. Μία σφαίρα από καλάσνικοφ, διαπέρασε το τζάμι του δευτέρου ορόφου, όπου ήταν και το γραφείο του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, πέρασε ανάμεσα από τους συνεντευξιαζόμενους και καρφώθηκε στον απέναντι τοίχο, χωρίς ευτυχώς να χτυπήσει κάποιον από τους δύο. Το περιστατικό είναι δηλωτικό της δύσκολης εποχής στην οποία ο μακαριστός ανέλαβε τα καθήκοντά του, είπε ο κ. Παπαγεωργίου, ο οποίος απαντώντας στο ερώτημα για το ποια ήταν η προσωπικότητα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, ανέφερε ότι ήταν ένας άνθρωπος που τον χαρακτήριζε η απλότητα, η ευπροσηγορία και η καλοσύνη. Ήταν επιδραστικός σε όσους είχαν την τύχη να συναναστραφούν μαζί του ή να δεχτούν τις ευεργετικές επιδράσεις του έργου του, είχε ευγένεια και σπινθηροβόλο πνεύμα, ενώ η ευφυία του και η αγάπη που απλόχερα χάριζε τον έκαναν να ξεχωρίζει. “Σαν να σε αγκάλιαζε μία θετική αύρα, όταν το βλέμμα του συναντούσε το δικό σου”, είπε χαρακτηριστικά ο κ. Παπαγεωργίου.
Ανάμεσα στα πολλά και σημαντικά έργα που επιτέλεσε, παρά το γεγονός ότι αντιμετώπιζε σοβαρές ελλείψεις σε υποδομές και επιχειρούσε μέσα σε πληθώρα πολιτικών και οικονομικών προβλημάτων της γείτονος χώρας, ήταν η κατασκευή σχολείων, νοσοκομείων και εκκλησιών, ενώ παράλληλα προσέφερε δουλειά σε εκατοντάδες ανθρώπους. Το κυριότερο όμως έργο του, σύμφωνα με τον κ. Παπαγεωργίου, συνίσταται στο γεγονός ότι συμφιλίωσε τον αλβανικό λαό και κατόρθωσε να τους συνενώσει παρά τις διαφορές θρησκείας και τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν. “Ήταν ένας άνθρωπος της συμφιλίωσης και της αγάπης” είπε χαρακτηριστικά. Μάλιστα, δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι επί των ημερών του χτίστηκε τζαμί, γεγονός που έκανε τους μουσουλμάνους να τον εκτιμούν, να αναγνωρίζουν το έργο του και να τον αντιμετωπίζουν με σεβασμό.
Ένα ακόμα περιστατικό που δείχνει την εκτίμηση και την αναγνώριση του έργου του αναφέρθηκε επίσης από τον κ. Παπαγεωργίου. Όταν η σύζυγος του Ενβέρ Χότζα (ηγέτης της Αλβανίας από το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου ως τον θάνατο του το 1985) αρρώστησε, δίσταζε να ζητήσει νοσηλεία και θεραπεία από το νοσοκομείο που είχε ιδρύσει ο μακαριστός Αναστάσιος, επειδή, όσο ο σύζυγός της ήταν στην εξουσία, είχε απαγορεύσει τη θρησκεία και είχε επιβάλλει αθεΐα. Τελικά, όταν η ίδια αποφάσισε να νοσηλευτεί, απολογήθηκε για τις πράξεις του συζύγου της, ο οποίος είχε ήδη πεθάνει και με κλάματα ευχαρίστησε το προσωπικό για την φροντίδα που της παρείχαν.
Κλείνοντας ο κ. Παπαγεωργίου είπε ότι το έργο του μακαριστού Αναστάσιου πρέπει να γίνει παράδειγμα όχι μόνο στον διάδοχό του που αποτελεί δικό του πνευματικό τέκνο, αλλά κυρίως στους Ιεράρχες που οφείλουν να “πλησιάσουν” την προσωπικότητα και το έργο του. Ένα έργο αγάπης και προσφοράς.
Ας ακούσουμε τα όσα πολύ ενδιαφέροντα μας είπε:
