Γιώργος Κανάκης: Στο Αφγανιστάν η ζωή κι ο θάνατος συνυπάρχουν

Δημοσιεύτηκε στις 30/11/2019 10:13

Επτά χρόνια συμμετοχή σε ειρηνευτικές αποστολές έχει καταγράψει στο ενεργητικό του ο Ταξίαρχος Ε.Α. της ΕΛΑΣ Γιώργος Κανάκης κι αν κάποιος μπορεί να καταλάβει την αξία της ζωής σίγουρα είναι ένας από αυτούς, αφού έζησε σε εμπόλεμες ζώνες του Αφγανιστάν(2012-14), της Βοσνίας(2002-04) και του Κοσόβου (2008-12).

Στο στούντιο του politica 89.8 σε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση

Τελευταία μέρα στο Αφγανιστάν. Με αλεξίσφαιρο στο θωρακισμένο όχημα στο δρόμο για το αεροδρόμιο

Ο κ. Κανάκης φιλοξενήθηκε στην εκπομπή «Δημοσίως» του Νίκου Παπαδάκη στον politica 89.8 και περιέγραψε με τρόπο που καθηλώνει τον ακροατή, τις στιγμές που πέρασε κυρίως στο Αφγανιστάν, όπου η ζωή και ο θάνατος συνυπήρχαν καθώς οι Ταλιμπάν σκορπούσαν τον θάνατο κάθε μέρα και κυριολεκτικά βρισκόταν όλοι μια ανάσα από την ζωή και τον θάνατο!!

Υπήρχαν και στιγμές χαλάρωσης για μικρές απολαύσεις

Περιγράφει την στιγμή που ο ίδιος βίωσε μία ημέρα πριν την επιστροφή του στην Ελλάδα, αφού την παραμονή ανέβαλε ίσως από προαίσθημα την έξοδο του σε καλά φυλασσόμενο κέντρο αναψυχής της περιοχή της Καμπούλ, το οποίο δυστυχώς ανατίναξαν οι Ταλιμπάν και σκοτώθηκαν 21 συνάδελφοί του.

Εδώ το δημοσίευμα από το περιστατικό: Στους 21 οι νεκροί από την επίθεση στην Καμπούλ
Τέσσερα μέλη του ΟΗΕ ανάμεσα στα θύματα•18/01/2014

Την επόμενη μάλιστα ημέρα φεύγοντας από το στρατόπεδο για το αεροδρόμιο κι έχοντας στη σκέψη του μόνο την επιστροφή στην πατρίδα και στην οικογένειά του, στη διαδρομή ειδοποιήθηκαν για πιθανή επίθεση, όμως έδωσε εντολή στον οδηγό να προχωρήσει προς το αεροδρόμιο κι έτσι βρέθηκε ασφαλής στο αεροπλάνο της επιστροφής.

Συμμετέχοντας σε αποστολές άλλοτε της EU κι άλλοτε των UN βρέθηκε μαζί με άλλους συναδέλφους του στην εμπόλεμη ζώνη, όπου προσπάθησαν ουσιαστικά να οργανώσουν τους ντόπιους αστυνομικούς για να επαναφέρουν και πάλι τη νομιμότητα στις περιοχές, που αναζητούσαν πλέον την ηρεμία.

Μέσα από δυσκολίες που δεν μπορεί να φανταστεί κάποιος και που μόνο σε ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου έχουμε δει, ο Γιώργος Κανάκης μας λέει πως επιστρέφοντας πίσω μετά από επτά χρόνια ανάμεσα σε ακραίες καταστάσεις, έχει κρατήσει φιλίες κι επαφές με κάποιους από τους συναδέλφους τους και κρατά στην μνήμη τους όσους δυστυχώς έπεσαν στο καθήκον.