Politica 89.8
Γ. Αγαλιώτης -Oικονομολόγος: “Όσο «ασπρίζει» η οικονομία τόσο θα αυξάνεται το κόστος διαβίωσης”
Σε μύθους και αλήθειες για την οικονομία αναφέρθηκε ο oικονομολόγος Γιώργος Αγαλιώτης που μίλησε στον Χρήστο Κώνστα και την εκπομπή “Καθαρά Πολιτικά” .
Ο κ .Αγαλιώτης ανέλυσε τα οικονομικά μέτρα που ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση. Εξήγησε ακόμη πως “όσο «ασπρίζει» η οικονομία τόσο θα αυξάνεται το κόστος διαβίωσης”.
Όπως ανέφερε: Υπάρχει μια ολόκληρη οικονομική σκέψη πίσω από αυτή τη διαπίστωση. Καταρχάς, με την καθιέρωση του ηλεκτρονικού χρήματος και των POS, πολλές επιχειρήσεις υποχρεώνονται να δηλώσουν έσοδα που προηγουμένως απέκρυπταν. Και αυτό είναι, ασφαλώς, θετικό.
Απ’ την άλλη όμως, έχουμε μία σημαντική αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης, ιδιαίτερα για τις μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Οι περισσότερες εξ αυτών, ειδικά οι ατομικές, πληρώνουν ένα σταθερό τέλος επιτηδεύματος και έναν πρόσθετο φόρο, βασισμένο σε αντικειμενικά οικονομικά κριτήρια. Αυτά τα ποσά προστέθηκαν στα δημόσια έσοδα. Φυσικά.
Και τα POS συνέβαλαν στο λευκαντικό αυτό αποτέλεσμα. Έσοδα που περνούσαν από το “μαύρο” στο “άσπρο”, εμφανίζονταν πλέον, φορολογούνταν και πήγαιναν στα κρατικά ταμεία.
Όμως, εδώ ξεκινά η μεγάλη συζήτηση. Όσο περισσότερα δηλώνονται, τόσο αυξάνεται το λειτουργικό κόστος για τις επιχειρήσεις. Οι περισσότερες δεν μπορούν να το απορροφήσουν. Άρα το μετακυλούν στον καταναλωτή. Και αυτό οδηγεί σε αύξηση των τιμών.
Σκεφτείτε το εξής: η αγορά των POS, ο εξοπλισμός, η αμοιβή των λογιστών, η γραφειοκρατία, οι παρακρατήσεις. Όλα αυτά είναι κόστη. Και αν δεν μπορεί να τα καλύψει η επιχείρηση, τι κάνει; Τα περνά στην τελική τιμή του προϊόντος ή της υπηρεσίας.
Και έτσι εξηγείται γιατί βλέπουμε παντού αυξήσεις. Από το σούπερ μάρκετ, μέχρι το κομμωτήριο και το καφενείο.
Είναι μια αλυσίδα. Όσο περισσότερα δηλώνονται, τόσο μεγαλύτερο το κόστος, και όσο αυξάνεται αυτό, τόσο περισσότερο πιέζεται η επιχείρηση να αυξήσει τις τιμές.
Και κάπου εκεί, μπαίνει και η άλλη πλευρά: οι καταναλωτές. Όταν βρίσκονται μπροστά σε δύο τιμές – μία με απόδειξη και μία χωρίς – προφανώς θα προτιμήσουν τη χαμηλότερη. Γιατί; Γιατί οι φορολογικοί συντελεστές είναι υπερβολικά υψηλοί. Ο ΦΠΑ 24%, για παράδειγμα, σε τομείς όπως η εστίαση είναι βαρύς. Την ίδια ώρα, σε χώρες όπως η Ιταλία ή η Ισπανία, ο ΦΠΑ στην εστίαση είναι από 0% μέχρι 6%.
Άρα, έχουμε ένα φορολογικό περιβάλλον που όχι μόνο πιέζει τις επιχειρήσεις, αλλά ενισχύει και τα κίνητρα για φοροδιαφυγή.
Και εδώ έρχεται το ερώτημα. Γιατί δεν δοκιμάζουμε κάτι διαφορετικό; Μια δραστική μείωση της φορολογίας. Να μειώσουμε τον εταιρικό φόρο, για παράδειγμα, από το 22% στο 15%. Να μειώσουμε τον ΦΠΑ. Μήπως, έτσι, το κίνητρο για φοροδιαφυγή θα μειωνόταν σημαντικά;
