Politica 89.8
Αρχιεπίσκοπος Ευγένιος: “Κι αν ζούμε χωρίς Ανάσταση, τι βάζουμε στη θέση της;”
Καθώς διανύουμε τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας, η σκέψη και η καρδιά μας στρέφονται προς τα Πάθη και την Ανάσταση του Χριστού. Στιγμές βαθιάς κατάνυξης, εσωτερικής αναζήτησης αλλά και ελπίδας.
Ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ευγένιος μίλησε στην εκπομπή “Τα λέμε το απόγευμα” με το Νίκο Αγγελάκη και ανέπτυξε ένα λόγο ουσιαστικό, για το νόημα αυτών των ημερών, τη δύναμη της πίστης και τη ζωντανή παρουσία του Αγίου Μηνά στο Ηράκλειο, μέσα από το θαύμα του 1826.
Ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κρήτης, μίλησε για τη σημασία της Μεγάλης Εβδομάδας και της Ανάστασης στην ενίσχυση της πίστης των ανθρώπων. Μας κάλεσε να δούμε πέρα από το «εξωτερικό περίβλημα» των εορτών, να σταθούμε στην ουσία και να αναζητήσουμε το φως και την ελπίδα της Ανάστασης.
«Ζούμε χωρίς Ανάσταση; Εδώ πρέπει να αναρωτηθούμε. Κι αν ζούμε χωρίς Ανάσταση, τι βάζουμε στη θέση της;» αναρωτιέται με έμφαση, και συνεχίζει: «Γεννηθήκαμε για τα ψηλώματα. Δεν ζούμε για να πεθάνουμε. Πεθαίνουμε για να ζήσουμε. Και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου».
Μιλάει για τη Μεγάλη Εβδομάδα ως μικρογραφία της ανθρώπινης ζωής. «Όπως περνάμε τη Μεγάλη Εβδομάδα και φτάνουμε στην Ανάσταση, έτσι περνάμε και τη μεγάλη εβδομάδα της ζωής μας για να φτάσουμε κάποτε στο τέλος της – την Ανάσταση».
Η προσωπική του κορύφωση μέσα στις ακολουθίες έρχεται τη Μεγάλη Πέμπτη: «Υπάρχει ένα τροπάριο που λέει “ἐσταυρώθης δι’ ἐμέ” — σταυρώθηκες για μένα. Είναι ένας διάλογος με τον Εσταυρωμένο Χριστό. Αν δεις τον Σταυρό ως ανοιχτή αγκαλιά, τότε έχεις καταλάβει το νόημα αυτής της εβδομάδας».
Ο Αρχιεπίσκοπος μιλάει με ευθύτητα για την ανθρώπινη οδύνη, για τα «χιλιάδες πράγματα που μας τσακίζουν καθημερινά» και ταυτόχρονα για την εντολή της αγάπης. «Αν δεν έχετε αγάπη, τότε τζάμπα λέτε πως είστε χριστιανοί. Αν μισείτε, αν υποτιμάτε τον άλλον, τότε όλα πάνε άδικα».
Με βαθιά κοινωνική ευαισθησία, αναφέρεται και στις πληγές του κόσμου: «Δεν μπορούμε να μένουμε ασυγκίνητοι όταν βλέπουμε να σκοτώνονται παιδιά, να ξεριζώνονται άνθρωποι. Κάθε σταυρός, κάθε προσφυγιά, κάθε πονεμένη ύπαρξη, είναι λόγος για να σκύψουμε με αγάπη και ανθρωπιά».
Η συζήτηση καταλήγει σε ένα συγκλονιστικό ιστορικό γεγονός: το θαύμα του Αγίου Μηνά το 1826, όταν, όπως λέει, «ένας λευκογένειος καβαλάρης παρουσιάστηκε μπροστά στους στρατιώτες που είχαν περικυκλώσει τον μικρό ναό, και τους έκανε να υποχωρήσουν. Δεν ήταν ο Αγιάν Αγάς. Ήταν, για μας, ο ίδιος ο Άγιος Μηνάς».
Το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου είναι σαφές και βαθιά παρηγορητικό: «Μπορούμε να είμαστε διαρκώς αναστημένοι και αναστάσιμοι. Να σηκώνουμε το κεφάλι από τα πατώματα της απόγνωσης και να τείνουμε προς το φως, προς την ελπίδα. Να πέσουμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Να δώσουμε και να πάρουμε αγάπη».
Ένα ηχητικό ντοκουμέντο που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Μια φωνή ελπίδας, πίστης και ανθρωπιάς που έχει κάτι να πει στον καθένα μας — ειδικά αυτές τις μέρες. Ακούστε το:
