Politica 89.8
«The Brutalist»: Γιατί οι πρωταγωνιστές ταυτίστηκαν με τους ρόλους τους στην ταινία;
Το «The Brutalist» αφηγείται την ιστορία του Ούγγρου μετανάστη και επιζώντος του Ολοκαυτώματος László Tóth, ο οποίος προσπαθεί να ξαναχτίσει τη ζωή του στη μεταπολεμική Αμερική μέσω της εργασίας του ως αρχιτέκτονας.
Ο βραβευμένος με Όσκαρ Έιντριεν Μπρόντι εντρύφησε βαθιά στη δική του οικογενειακή ιστορία για την ερμηνεία του χαρακτήρα, αναλογιζόμενος τις εμπειρίες της μητέρας του και των παππούδων του όταν εγκατέλειψαν την πατρίδα τους, την Ουγγαρία.
H ταύτιση με τον χαρακτήρα
«Το υπέροχο είναι ότι μου δίνεται η ευκαιρία να τιμήσω τους αγώνες των προγόνων μου – τις δυσκολίες και τις απώλειες της μητέρας μου και των παππούδων μου που έφυγαν από την Ουγγαρία τη δεκαετία του ’50 και μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι πολύ συγκινητικό να μου θυμίζουν τις λεπτομέρειες και τις δυσκολίες που βίωσαν και οι οποίες παραλληλίζονται σε μεγάλο βαθμό με τη βιωμένη εμπειρία του χαρακτήρα μου», λέει ο Μπρόντι.
Ο ηθοποιός λέει ότι η επιθυμία του χαρακτήρα του να δημιουργήσει αντανακλά και τη δική του πορεία ως ηθοποιός.
«Κάθε καλλιτεχνικός άνθρωπος, νομίζω, μπορεί να ταυτιστεί με τον αγώνα και τη λαχτάρα να φύγει, να δημιουργήσει ένα έργο και να αφήσει πίσω του κάτι με μεγάλο νόημα», λέει.
Η επική διάρκεια
Οι σχέσεις στην ταινία μπορεί να είναι οικείες και προσωπικές, αλλά διαδραματίζονται σε ένα σκηνικό που είναι από πολλές απόψεις επικό – και όχι μόνο η διάρκειά του. Η ταινία διαρκεί πάνω από τρεισήμισι ώρες – κάτι που μπορεί να αποθαρρύνει ορισμένους θεατές.
Αλλά ο σκηνοθέτης Μπρέιντι Κόρμπετ πιστεύει ότι η διάρκεια του «The Brutalist» δεν πρέπει να αποθαρρύνει το κοινό.
«Για μένα, πιστεύω ότι η διάρκεια μιας ταινίας είναι παρόμοια με τη διάρκεια ενός βιβλίου, ενός διπλού άλμπουμ, ενός πίνακα ζωγραφικής με μεγάλο καμβά».
«Λατρεύω τα μικρά πορτρέτα και αγαπώ τον Άνσελμ Κίφερ (γερμανός καλλιτέχνης γνωστός για τις εγκαταστάσεις του μεγάλης κλίμακας). Υπάρχει χώρος και για τους δύο, ξέρετε. Και στο τέλος της ημέρας, ειδικά επειδή η ταινία έχει ένα διάλειμμα, είναι μόνο 100 λεπτά σε κάθε πλευρά, οπότε δεν είναι τόσο άσχημα».
Η Φελίσιτι Τζόουνς
Η Φελίσιτι Τζόουνς, η οποία υποδύεται τη σύζυγο του Tóth, Erzsébet, λέει ότι ξοδεύει πολύ χρόνο αναζητώντας ρεαλιστικούς γυναικείους χαρακτήρες που δεν είναι απλώς αδύναμα παρακλάδια των συζύγων τους.
«Περνάω το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου ψάχνοντας σε σενάρια, προσπαθώντας να βρω αξιοπρεπείς χαρακτήρες για να παίξω. Αυτό είναι ένα τεράστιο μέρος της δουλειάς», εξηγεί.
«Πρέπει να βρω κάποιον που να έχει κάποια σπιρτάδα, ή να έχει κάποια μάχη μέσα του. Κάποια αίσθηση προκλητικότητας είναι το κλειδί, οπότε όταν διάβασα το σενάριο δεν έπρεπε καν να προσπαθήσω για να μπω στον ρόλο».
«Σκέφτηκα ότι αυτή η γυναίκα είναι τρομερή. Αλλά… είναι λίγες και σπάνιες, σίγουρα. Όταν έχεις κάτι τέτοιο, το αρπάζεις και με τα δύο χέρια».
Ο Γκάι Πιρς
Στην ταινία, ο Tóth προσλαμβάνεται από τον πλούσιο βιομήχανο Harrison Lee Van Buren για να σχεδιάσει και να κατασκευάσει ένα τεράστιο έργο ως φόρο τιμής στην εκλιπούσα μητέρα του. Ο Van Buren, τον οποίο υποδύεται ο Γκάι Πιρς, είναι ένας άνθρωπος που τρέφει δέος για το ταλέντο του αρχιτέκτονα. Ένας χρήσιμος παραλληλισμός, λοιπόν, για τον ηθοποιό.
«Υποθέτω πως ναι», παραδέχεται ο Αυστραλός. «Θαυμάζω πραγματικά τον Έιντριεν και τη δουλειά του. Νομίζω ότι είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός.
«Ήταν πραγματικά ενδιαφέρων ο τρόπος με τον οποίο ο Adrien έπαιξε τον ρόλο του. Υποδύεται έναν άνθρωπο που έχει σχεδόν περισσότερη αίσθηση του εαυτού του από ό,τι ο Van Buren, πράγμα που ήταν σπουδαίο για μένα να δουλέψω, γιατί νομίζω ότι ο Van Buren, παρόλο που θαυμάζει τον László, μάλλον τον αντιμετωπίζει συγκαταβατικά.
«Πιθανότατα περιμένει από αυτόν να είναι πιο υποτακτικός από ό,τι είναι, οπότε ήταν μια σπουδαία δυναμική μεταξύ των δύο μας».
Τα Όσκαρ
Την Πέμπτη, η ταινία ήταν υποψήφια για 10 Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένης της υποψηφιότητας καλύτερου ηθοποιού για τον Μπρόντι. Πριν ακόμη ανακοινωθούν οι λίστες των υποψήφιων για τα Όσκαρ, ο Μπρόντι δήλωσε πόσο ευγνώμων ήταν για την υποδοχή που είχε η ταινία από τους φορείς απονομής των βραβείων.
«Είμαι πραγματικά ευγνώμων και εκτιμώ πολύ το γεγονός ότι είχα την ευκαιρία να ανθίσω σε μια δουλειά στην οποία αφιέρωσα μια ζωή. Και όταν αυτό γίνεται δεκτό με σεβασμό και εκτίμηση. Είναι πολύ ικανοποιητικό».
*Πηγή: BBC
