Ο σεφ Τσάρλι Τρότερ έφερε το καλό φαγητό -και την τυραννία- στις κουζίνες του Σικάγο των 80s

Ένας σεφ φωνάζει σε έναν υφιστάμενό του: «Θα σκοτώσω όλη την οικογένειά σου αν δεν το κάνεις σωστά!». Ο σεφ είναι ο Τσάρλι Τρότερ, ωστόσο δεν κινηματογραφείται στην κουζίνα του, αλλά για μια σκηνή στο Γάμος του Καλύτερου μου Φίλου- η εμφάνιση του Τρότερ στην ταινία του 1997 έπαιξε με τη φήμη του ως τυραννικού τελειομανή.
Ο Τρότερ άνοιξε το ομώνυμο εστιατόριό του στο Σικάγο σε ηλικία 27 ετών και έγινε γρήγορα ένας διάσημος σεφ ροκ σταρ. Το 2012, ο Τρότερ έκλεισε δραματικά την κουζίνα του στην 25η επέτειό της και πέθανε ένα χρόνο αργότερα από εγκεφαλικό επεισόδιο σε ηλικία 54 ετών.
Ένα νέο ντοκιμαντέρ γι’ αυτόν με τίτλο «Love, Charlie: The Rise and Fall of Chef Charlie Trotter» είναι ένα σταθερό αν και ελαφρώς ανικανοποίητο πορτρέτο, χωρίς πραγματικό βάθος ή γεύση, όπως γράφει η Καθ Κλαρκ στον Guardian.

«Love, Charlie: The Rise and Fall of Chef Charlie Trotter» / Φωτογραφία: Paul Elledge
Οι κουζίνες του Σικάγο
Η πρόσφατη σειρά του FX και του Hulu, «The Bear», για έναν σεφ που μετακομίζει στην πατρίδα του για να διευθύνει το ιταλικό σαντουιτσάδικο της οικογένειάς του, κατέκτησε τόσο την κουλτούρα των εστιατορίων στο Σικάγο όσο και τις καρδιές των τηλεθεατών που αγαπούν το φαγητό σε όλο τον κόσμο.
Αλλά η «πόλη των ανέμων» είναι εδώ και καιρό μια πόλη του φαγητού, τουλάχιστον από τότε που ο σεφ Τσάρλι Τρότερ άνοιξε εκεί το ομώνυμο εστιατόριό του το 1987.
Το νέο ντοκιμαντέρ «Love, Charlie: The Rise and Fall of Chef Charlie Trotter» καταγράφει τις πρωτοποριακές τεχνικές και τις αμφιλεγόμενες πρακτικές ηγεσίας του Τρότερ, προβάλλοντας τον άνθρωπο που πιστώνεται ότι έβαλε τη γαστρονομία του Σικάγο στο χάρτη.
Ο Τρότερ γεννήθηκε σε πλούσια οικογένεια (μεγάλωσε με χοτ ντογκ και ρολό, αστειεύεται η μητέρα του)
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Εργασιομανής από κούνια
Ο Τρότερ γεννήθηκε σε πλούσια οικογένεια (μεγάλωσε με χοτ ντογκ και ρολό, αστειεύεται η μητέρα του). Ως επί το πλείστον αυτοδίδακτος, εκπαιδεύτηκε στη γαστρονομία τρώγοντας σε όλη την Ευρώπη.
Το 1987 άνοιξε το Charlie Trotter στο Σικάγο, με τη χρηματοδότηση του πατέρα του, Μπομπ, ενός άλλου εργασιομανή.
Ο Τρότερ ήθελε απεγνωσμένα να ευχαριστήσει τον πατέρα του, ο οποίος στη συνταξιοδότησή του ρίχτηκε στη βοήθεια για να κάνει το εστιατόριο του γιου του επιτυχημένο, -ωστόσο αργότερα είχε ενδοιασμούς, τους οποίους εξέφρασε σε μια επιστολή που συμβούλευε τον Τσάρλι να σταματήσει να εκφοβίζει το προσωπικό της κουζίνας.
Τα ξεσπάσματα του ήταν παροιμιώδη. Η δυναμική της σχέσης πατέρα-γιου μοιάζει ενδιαφέρουσα, αλλά, όπως και πολλά άλλα για τη ζωή του Τρότερ στο ντοκιμαντέρ, τα ερωτήματα αιωρούνται στον αέρα, χωρίς ερωτήσεις ή απαντήσεις.
«Αν δεν υπήρχαν οι πελάτες και οι υπάλληλοι» λέει ο Τρότερ «η επιχείρηση εστιατορίων θα ήταν η σπουδαιότερη στον κόσμο»
Μια εύκαιρη υποτιμητική ατάκα
Η ταινία περνάει μέσα από μαρτυρίες (οικογένεια, φίλοι, πρώην υπάλληλοι, μια πρώην σύζυγος, ακόμη και ο πιο πιστός πελάτης του Τρότερ) χωρίς να σπρώχνει την ιστορία προς τα κάπου. Μεταξύ των καλύτερων ομιλητών είναι ο σεφ Γκραντ Ακάτζ, μέντορας του Τρότερ και στη συνέχεια μια σταθερή εμμονή του, από όταν έφυγε για να ξεκινήσει το δικό του εστιατόριο Alinea.
«Ποτέ δεν ήξερα αν ήμασταν φίλοι ή εχθροί. Νομίζω ότι ήμασταν και τα δύο».
Όταν η Michelin ήρθε στο Σικάγο, το Alinea πήρε τρία αστέρια, το Charlie Trotter δύο. Αν είχαν έρθει πέντε ή δέκα χρόνια νωρίτερα, θα ήταν διαφορετική η ιστορία. Στις συνεντεύξεις του αρχείου, ο Τρότερ φαίνεται να παίζει μια εκδοχή του εαυτού του, μια καρικατούρα όπως στον Γάμο του Καλύτερου μου Φίλου –πάντα έχει εύκαιρη μια υποτιμητική ατάκα.
«Αν δεν υπήρχαν οι πελάτες και οι υπάλληλοι» λέει ο Τρότερ «η επιχείρηση εστιατορίων θα ήταν η σπουδαιότερη στον κόσμο».
Ένας αυτοδίδακτος σεφ με εμμονή με τη μαγειρική από το αγρόκτημα στο τραπέζι πριν αυτό γίνει μόδα
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αυτοδίδακτος και εμμονικός
Για όσους ίσως δε γνωρίζουν τι εστί Τρότερ, το ντοκιμαντέρ δίνει την εικόνα ενός οραματιστή: ένας αυτοδίδακτος σεφ με εμμονή με τη μαγειρική από το αγρόκτημα στο τραπέζι πριν αυτό γίνει μόδα (ήταν μπροστά από την εποχή του στο να σερβίρει συστατικά όπως η κινόα και ο πρώτος που προσέφερε ένα μενού γευσιγνωσίας που ήταν πλήρως χορτοφαγικό), και ένας ηγέτης που τον θαύμαζαν και τον φοβόντουσαν – το 2003, το προσωπικό του Τρότερ τον μήνυσε για καταχρηστικές εργασιακές πρακτικές.
Προς το τέλος του ντοκιμαντέρ, ο Γκραντ Ακάτζ εξηγεί ότι η εμπειρία του από την εργασία του για τον Τρότερ διαμόρφωσε τον σεφ που είναι σήμερα. «Κυριολεκτικά, δεν θα ήμουν σε αυτή την πόλη αν δεν ήταν εδώ».
Αυτό είναι το θέμα με τον Τσάρλι Τρότερ: ανεξάρτητα από τη φήμη του, είχε αντίκτυπο. Ο διάσημος σεφ και τηλεοπτική προσωπικότητα των ΗΠΑ, Έμεριλ Λαγκάς το είπε πολύ καλά σε μια συνέντευξη στο Food & Wine: «Ο Τσάρλι Τρότερ θα έχει πάντα σημασία. Άλλαξε τον τρόπο που σκεφτόμαστε για το φαγητό».
*Το «Love, Charlie: The Rise and Fall of Chef Charlie Trotter» κυκλοφορεί στις ψηφιακές πλατφόρμες από τις 14 Απριλίου.
*Με στοιχεία από theguardian.com και foodandwine.com | Αρχική Φωτό: Netflix