Politica 89.8
Ο Lumbersexual επιστρέφει στη μόδα – Το στυλ ως απάντηση στους ολιγάρχες της τεχνολογίας
«Ένιωσα ότι ξεβράστηκα στο Μπρούκλιν γύρω στο 2009. Σωματικά, ωστόσο, βρισκόμουν στο Παρίσι, καθισμένος στην επίδειξη μόδας του Junya Watanabe. Αλλά πνευματικά; Ήμουν στο Γουίλιαμσμπεργκ την εποχή του Ομπάμα» γράφει ο Jacob Gallagher στους New York Times σε ένα άρθρο του με τίτλο «Η επιστροφή του Lumbersexual».
Και στη συνέχεια γίνεται πιο σαφής:
«Ήταν τα μοντέλα με τα τετράγωνα, σκληρά τζάκετ Filson, τα καρό buffalo πουκάμισα, τις μαύρες υφασμάτινες τσάντες, τις μπότες πεζοπορίας mondo και τα σκουρόχρωμα τζιν με ρεβέρ.
»Αλλά πάνω απ’ όλα, ήταν τα φουντωτά γένια των ορεσίβιων ανδρών. Μπορούσα σχεδόν να μυρίσω το λάδι γενειάδας στον χώρο, την αγαπημένη πομάδα. Θα μπορούσα κάλλιστα να είχα κουρευτεί σε ένα κουρείο των 80 δολαρίων στη λεωφόρο Driggs Avenue, ενώ άκουγα Arcade Fire και έπινα μια indie μπίρα I.P.A.» συνεχίζει ο Jacob Gallagher περιγράφοντας την εικόνα των ανδρών της πασαρέλας –μια γνώριμη, ομολογουμένως, εικόνα σε όλους όσοι ασχολήθηκαν ενεργά ή περιστασιακά με το καταγράψουν/ περιγράψουν την έννοια του χίπστερ του μιλένιουμ.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ένας φίλος ήρθε απόψε από τα παλιά
«Ο Lumbersexual, φίλοι μου, επέστρεψε» διατυμπανίζει ο Gallagher στο άρθρο του και περνάει στο παρασύνθημα: «Τουλάχιστον στα χέρια του Junya Watanabe. Ο σχεδιαστής, μέλος του διευρυμένου σύμπαντος του Comme des Garçons, είναι μια μοναδική δύναμη. Μέχρι στιγμής στο Παρίσι, είναι ο μόνος σχεδιαστής που αντλεί έμπνευση από το πρόσφατο hipstery παρελθόν μας.
»Παρόλα αυτά, ήταν κάτι παραπάνω από αποπροσανατολιστικό να βλέπουμε τα φαντάσματα του σοφιστικέ κινήματος -ένα κίνημα που έστειλε τους άνδρες που ζουν στην πόλη να ντυθούν με τα παλιά, καλά υπαίθρια κομμάτια, όπως το ακατέργαστο τζιν, τα τζάκετ Barbour και τα σακάκια Filson- να μας ξαναεπισκέπτονται τόσο σύντομα» παρατηρεί ο συντάκτης των New York Times ακροβατώντας ανάμεσα στο «ναι» και το «όχι».
Ένα κίνημα που έστειλε τους άνδρες που ζουν στην πόλη να ντυθούν με τα παλιά, καλά υπαίθρια κομμάτια, όπως το ακατέργαστο τζιν, τα τζάκετ Barbour και τα σακάκια Filson
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Οι τάσεις της μόδας κάνουν σύντομους κύκλους»
Αν, ωστόσο, αυτή συλλογή παρουσιαζόταν πριν από δεκαπέντε χρόνια, αυτή η συλλογή θα είχε λάβει κάλυψη από τοίχο σε τοίχο και από blog σε blog με το χάσταγκ #menswear μιλώντας για το απαύγασμα της καινοτομίας.
«Οι τάσεις της μόδας κάνουν σύντομους κύκλους, αλλά αλήθεια; Τόσο γρήγορα;» αναρωτιέται ο Jacob Gallagher. Στα παρασκήνια, ο Junya Watanabe εξήγησε την ιδέα πίσω από την μεγάλη εικόνα.
Ναι, ήταν εξοικειωμένος με το κύμα της χίπστερ ηθικής και αισθητικής που αναδύθηκε στην Αμερική πριν από δύο δεκαετίες. Υπήρχε ένα παρόμοιο κίνημα στην Ιαπωνία, είπε μέσω ενός μεταφραστή. Αλλά αυτό «δεν είχε σχέση με αυτό το σόου» διευκρινίζει.
Το πρώτο κίνημα της τάσης ήρθε ως απάντηση στην έκρηξη των διαδικτυακών start-up, όταν οι άνδρες άρχισαν να αποζητούν κάτι αναλογικό, κάτι που μπορούσαν να αισθανθούν με τα χέρια τους, κάτι που μπορούσαν να μεταχειριστούν σαν εργαλείο
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τα παλιά, καλά ρούχα εργασίας
Μάλλον, είπε ο Junya Watanabe, αυτή η συλλογή ήταν ένας διαλογισμός για το πόσο πολύ σέβεται το κλασικό, καρό Filson Mackinaw Cruiser με τις τέσσερις τσέπες, ένα τζάκετ με μήκος μέχρι το ισχίο που αρχικά κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από την αμερικανική εταιρεία εξοπλισμού το 1914.
Όπως είπε «μοιράζομαι την ίδια αγάπη και σεβασμό για τα διαχρονικά, παλιά και καλά ρούχα εργασίας με τη Filson», με την οποία συνεργάστηκε για τη συλλογή.
«Οπότε, νέα χρήση, αλλά και επαναπροσδιορισμός».
Ήταν αδύνατον να μην αναρωτηθεί κανείς αν ο Junya Watanabe έκανε μια μεγάλη δήλωση για την επιστροφή στη φύση μπροστά στις επιθέσεις της τεχνητής νοημοσύνης και των ολιγαρχών της τεχνολογίας
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μια απάντηση στους ολιγάρχες της τεχνολογίας;
Κάθε μοντέλο στο σόου των 41 εμφανίσεων φορούσε κάποια διαστρεβλωμένη αντίληψη ενός κλασικού καρό Mackinaw. Είδαμε ανακατασκευασμένα, αποδομημένα, επιμηκυμένα σε παρκά, φρανκενστάιν σε shearling, ξυρισμένα σε ένα ύφος τύπου blazer, με πορτοκαλί πλάτη στην απόχρωση της κολοκύθας και φορεμένα το ένα πάνω από ένα άλλο, δύο Mackinaw.
«Το μόνο που έλειπε ήταν ένα Mackinaw μεταλλαγμένο σε φόρμα» παρατηρεί ο Jacob Gallagher και συνεχίζει: «Καθώς πρόκειται για ένα χρηστικό σχέδιο που συνδέεται με ξυλοκόπους και κυνηγούς, ήταν αδύνατον να μην αναρωτηθεί κανείς αν ο Junya Watanabe έκανε μια μεγάλη δήλωση για την επιστροφή στη φύση μπροστά στις επιθέσεις της τεχνητής νοημοσύνης και των ολιγαρχών της τεχνολογίας που κατακτούν τον κόσμο.
»Εξάλλου, το πρώτο κίνημα της τάσης ήρθε ως απάντηση στην έκρηξη των διαδικτυακών start-up, όταν οι άνδρες άρχισαν να αποζητούν κάτι αναλογικό, κάτι που μπορούσαν να αισθανθούν με τα χέρια τους, κάτι που μπορούσαν να μεταχειριστούν σαν εργαλείο».
Δείτε ένα βίντεο με τους Lumbersexual του 2000
«Βλέπω μια αλλαγή να ανατέλλει»
Στα παρασκήνια, όμως, ο Junya Watanabe δεν είχε τη διάθεση να κολλήσει μεγάλες ταμπέλες σε αυτή τη συλλογή. Το σακάκι Filson «υπάρχει για μεγάλο χρονικό διάστημα», είπε, καταπνίγοντας περαιτέρω ερωτήσεις σχετικά με αυτή ή την άλλη διαχρονική τάση.
Παρόλα αυτά, κοντά στο τέλος της επίδειξης, ακούστηκαν στο soundtrack οι λέξεις «I see a change on the rise» (βλέπω μια αλλαγή να ανατέλλει).
Ίσως ο Junya Watanabe να μην ήθελε να το κάνει ξεκάθαρο αλλά το μήνυμα το πέρασε. Γιατί ο χίπτερ του παρελθόντος μπορούσε και πάλι να εντοπιστεί να έρχεται προς το μέρος μας σαν σκιά από τον μακρινό ορίζοντα.
*Με στοιχεία από nytimes.com Αρχική Φωτό: Junya Watanabe / Instagram
