Ο «Κυνόδοντας» είναι η πιο βαθιά πολιτική ταινία!

Αρτι αφιχθείς από το Λονδίνο, ο σπουδαίος ηθοποιός ξετυλίγει στα «ΝΕΑ» το κουβάρι της πλούσιας καριέρας του – Τι λέει για την πορεία του στο θέατρο και τη συνεργασία του με σκηνοθέτες όπως ο Ζυλ Ντασσέν και ο Κώστας Γαβράς.

Είναι ομολογουμένως εντυπωσιακό πως σε αυτή τη συμπιεσμένη εξομολόγηση – που ονομάζουμε συνέντευξη – μπορείς να διατρέξεις με ταχύτητα μέσω της ιστορίας ενός μεγάλου ηθοποιού όλη την αγωνία και τον αγώνα της μεταπολιτευτικής γενιάς. Ο βραβευμένος ηθοποιός Χρήστος Στέργιογλου, μπορεί να έγινε ευρέως γνωστός παίζοντας στον «Κυνόδοντα» του Λάνθιμου, έχει όμως τρέξει χιλιόμετρα στο θέατρο, το τραγούδι από τα πρώτα χρόνια που ως φοιτητής Οικονομικών στη Θεσσαλονίκη μπήκε σε ομάδες, από τα χρόνια που πήγε στην Αμερική για σπουδές και δουλειές (όλες τις δουλειές για βιοπορισμό) μέχρι σήμερα που παίζει σε βρετανικές σειρές που μπορεί η νεότερη γενιά να δει στο netflix και όχι μόνο. Συναντιόμαστε και σε παραπάνω από μία ώρα αφηγείται τη διαδρομή του, τις συμπτώσεις, τα παιχνίδια της τύχης που τον έφεραν σε ρόλους ή πλάι σε σπουδαίους δημιουργούς όπως τον Τερζόπουλο, τον Ντασσέν, τον Βουτσινά, τον Λάνθιμο, τον Γαβρά – παίζει δε και τον Γιάννη Δραγασάκη στην τελευταία ταινία του Γαβρά που βασίζεται στο βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη «Ενήλικοι στο δωμάτιο». Ο Στέργιογλου έχει συστολή, μνήμη – απίστευτη – ενώ δίνει την εντύπωση πως εισήλθε και καθιερώθηκε στην τέχνη του σχεδόν αθόρυβα αλλά με πολλή δουλειά και με μότο του πως αν επιθυμείς κάτι πολύ είναι βέβαιο πως θα το πιάσεις.

Διαβάστε περισσότερα στο in.gr.