Politica 89.8
Μα ποιος νοιάζεται; – Γιατί ασχολούμαστε με το αν χωρίζουν οι Μπαράκ και Μισέλ Ομπάμα ή όχι;
Σε μια εποχή όπου η κουλτούρα των διασημοτήτων διαπερνά την καθημερινότητά μας, τα διαζύγια υψηλού προφίλ, συγκεντρώνουν τη συλλογική προσοχή. Με πρόσφατο ειδικότερα το παράδειγμα του ζεύγους Ομπάμα του οποίου οι φήμες του χωρισμού του έγινε πρωτοσέλιδο σε πολλές εφημερίδες του βεληνεκούς των Times.
Παρακολουθώντας λοιπόν τη ζέση του κόσμου αναφορικά με το αν χώρισε ή όχι ο Ομπάμα τελικά, αν υπάρχει τρίτο πρόσωπο, αν είναι η Τζένιφερ Άνιστον αυτό το πρόσωπο και άλλες ανησυχίες που έζωσαν τον κόσμο παγκοσμίως σαν να μην θερίζει η ανεργία, οι μισθοί να μην είναι στον πάτο και τα ενοίκια στο Θεό, να μην χάνουν τη ζωή τους ανήλικα άτομα σε πυρά πολέμου ή και να μην έχουμε προβλήματα τέτοια στη δική μας ζωή τελικά… ίσως αναρωτηθήκατε: «Μα πραγματικά ποιος νοιάζεται;»
Εκεί επάνω ίσως αναρωτηθήκατε ξανά: Γιατί μας γοητεύουν τόσο πολύ οι ρομαντικές αποτυχίες εκείνων που δεν έχουμε γνωρίσει ποτέ;
Η απάντηση φαίνεται να βρίσκεται πίσω από ψυχολογικούς παράγοντες.
Ο ιδεαλισμός
Οι διασημότητες συχνά ενσαρκώνουν μια εξιδανικευμένη εκδοχή της αγάπης και της επιτυχίας, προβάλλοντας μια άψογη εικόνα των σχέσεών τους. Όταν αυτές οι ενώσεις διαλύονται, αυτό διαταράσσει την παραμυθένια αφήγηση, κάνοντας τους αγώνες τους σχετικούς.
Σκεφτείτε το θυελλώδες ειδύλλιο μεταξύ της Τζένιφερ Λόπεζ και του Μπεν Άφλεκ. Αρχικά χαιρετίστηκε ως το τέλειο ζευγάρι, ο χωρισμός τους το 2004 σόκαρε τους θαυμαστές που τους έβλεπαν ως την επιτομή της αγάπης.
Η επακόλουθη επανένωση και ο γάμος τους αναζωπύρωσαν το ενδιαφέρον, καταδεικνύοντας πώς ακόμη και οι πιο λαμπερές σχέσεις μπορούν να αντιμετωπίσουν αναταράξεις, καλώντας μας να εξετάσουμε τη δική μας ερωτική ζωή.
Ο χωρισμός τους φαίνεται να επιβεβαιώνει την απόλυτη αποτυχία της σχέσης τους. Ένας κυνικός θα μπορούσε να θυμηθεί ότι οποιαδήποτε δημοσιότητα, ακόμη και αρνητική, είναι καλή δημοσιότητα όταν πρόκειται για διασημότητες.
Η σύνδεση, ταύτιση
Τα ανθρώπινα όντα είναι εγγενώς κοινωνικά πλάσματα και ως τέτοια έχουν την ανάγκη να ταυτιστούν για να συνδεθούν με τους άλλους. Τα διαζύγια των διασημοτήτων αγγίζουν ακριβώς εκείνη τη χορδή της επιθυμίας μας για σύνδεση με τους άλλους.
Αυτά τα δημόσια δράματα δημιουργούν μια αίσθηση κοινότητας μεταξύ των θαυμαστών και των παρατηρητών, προωθώντας συζητήσεις που ξεπερνούν τα προσωπικά όρια. Είναι σαν να λέμε: «Ε άμα χώρισε ολόκληρος Ομπάμα, ποιος είμαι εγώ να ανταπεξέλθω;».
Ναι, όσο τρελό κι αν σας ακούγεται έχουμε την τάση να ταυτίζουμε τους εαυτούς μας με τον πρώην πλανητάρχη – ένα: «Κάνε καφέ να στα πω, Μπαράκ».
Η ενασχόληση με αυτές τις αφηγήσεις μας επιτρέπει να συνδεθούμε με κοινές εμπειρίες αγάπης και απώλειας, ενισχύοντας τις κοινωνικές μας αλληλεπιδράσεις και παρέχοντας μια παρήγορη υπενθύμιση ότι δεν είμαστε μόνοι μας στους αγώνες μας. Μπορούμε να μοιραστούμε τις κρίσεις και την περιέργειά μας ή, όπως θα έλεγε ένας κυνικός, οι αγώνες των άλλων γίνονται η ψυχαγωγία μας.
Ωστόσο, μέσα σε όλο αυτό, πολλές φορές οι μηχανισμοί δρουν και τελείως αντίθετα, δηλαδή ως μη ταύτιση. Που θα πει πρακτικά ότι ο μηχανισμός που λειτουργεί εκείνη τη στιγμή στην πραγματικότητα είναι πως χαιρέκακα παρατηρούμε το δράμα του άλλου για να αποδείξουμε στον αυτό μας πως είμαστε τάχα μου καλύτεροι από τους άλλους και τα ευτελή δράματά τους.
Η ηδονοβλεψία και η ανθρώπινη κατάσταση
Στην καρδιά της γοητείας των δραμάτων βρίσκεται ένα πιο αρχέγονο ένστικτο: ο ηδονοβλεψίας. Η περιέργεια να κρυφοκοιτάζουμε την ιδιωτική ζωή των άλλων, ειδικά εκείνων που βρίσκονται στο προσκήνιο, μπορεί να πηγάζει από τις δικές μας ανασφάλειες και τα άλυτα ζητήματα.
Η παρατήρηση της διάλυσης των γάμων των διασημοτήτων προσφέρει μια ασφαλή απόσταση από τα προβλήματά μας, επιτρέποντάς μας να αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας χωρίς προσωπική εμπλοκή. Αν ανησυχείτε για το γάμο σας, μπορείτε να μελετήσετε τους άλλους για να μάθετε από τις εμπειρίες τους.
Αυτή η περίπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ ενσυναίσθησης και απόστασης αναδεικνύει την επιθυμία μας να κατανοήσουμε την ανθρώπινη εμπειρία, ακόμη και όταν αυτή αμαυρώνεται από σκάνδαλα.
Το αφηγηματικό τόξο του δράματος
Τα διαζύγια διασημοτήτων συχνά εκτυλίσσονται σαν συναρπαστικές αφηγήσεις, γεμάτες δραματικές ανατροπές και συναισθηματικές κορυφώσεις. Αυτό το γνωστό αφηγηματικό τόξο -σύγκρουση, προδοσία και επίλυση- αντικατοπτρίζει τις ιστορίες που συναντάμε στη δική μας ζωή, καθιστώντας τες γοητευτικές.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η άμεση πρόσβαση
Η άνοδος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει μεταμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο καταναλώνουμε τις ειδήσεις των διασημοτήτων. Πλατφόρμες όπως το Twitter και το Instagram παρέχουν άμεσες ενημερώσεις και σχόλια σε πραγματικό χρόνο, ενισχύοντας την εμπλοκή μας με αυτά τα γεγονότα.
Αυτή η αμεσότητα καλλιεργεί μια αίσθηση οικειότητας, καθώς νιώθουμε ότι είμαστε μέρος του δράματος που εκτυλίσσεται. Η συνεχής ροή πληροφοριών τροφοδοτεί την περιέργειά μας και μας δίνει τη δυνατότητα να συμμετέχουμε σε συζητήσεις σχετικά με τις σχέσεις των διασημοτήτων, καθιστώντας το φαινόμενο ακόμη πιο συναρπαστικό.
Τι αποκομίζουμε
Η γοητεία που μας ασκούν τα διαζύγια των διασημοτήτων αποκαλύπτει βαθιές αλήθειες για το ψυχολογικό μας τοπίο. Τα γεγονότα αυτά προσφέρουν πληροφορίες για τη δική μας ζωή και τις σχέσεις μας, αξιοποιώντας την εγγενή μας ανάγκη για σύνδεση και την τάση μας να προβάλλουμε τις εμπειρίες των άλλων στις δικές μας.
Καθώς περιηγούμαστε στην πολυπλοκότητα της αγάπης και της απώλειας, οι ιστορίες των διάσημων μας υπενθυμίζουν ότι ακόμη και εκείνοι που φαίνεται να τα έχουν όλα δεν έχουν ανοσία στη στενοχώρια. Με αυτόν τον τρόπο, η εμμονή μας με τα διαζύγια των διασημοτήτων δεν χρησιμεύει απλώς ως ψυχαγωγία αλλά ως καθρέφτης που αντανακλά την κοινή μας ανθρώπινη φύση.
Παρηγοριά στον άρρωστο; Φρούδες ελπίδες; Μικροαστική συνείδηση; Άντληση δύναμης; Κατανόηση της ανθρώπινης κατάστασης στο σύνολό της; Ό,τι κι αν είναι, σας αρέσει ή όχι σίγουρα γνωρίζει απήχηση.
*Πηγή: Psychology Today
