Κοραλία Καράντη: «Η Famagusta έγινε η αφορμή να ξαναθυμηθούμε κάποια σημαντικά πράγματα»

«Η δημοσιότητα θέλει μια προσοχή. Τα πρώτα χρόνια μου δεν ήθελα να εκτίθεμαι σχεδόν καθόλου. Ούτε καν να κάνω τηλεόραση, έκανα μετρημένους ρόλους. Η σύγχρονη πραγματικότητα δεν σε «αφήνει».

Πρέπει να δίνεις το παρών.

Στις μέρες μας πρέπει να προσέχεις αυτά που λες και να βάζεις φίλτρα, και ταυτόχρονα να μένεις αληθινός. Δεν μπήκα στον πειρασμό να «θαμπωθώ» από την δημοσιότητα, ίσως γιατί γεννήθηκα σε ένα  περιβάλλον θεατρικό.

Ποτέ δεν εντυπωσιάστηκα από φήμες, παρόλο που έτυχε να γίνω αμέσως γνωστή. Στην σειρά «Στο φως του Αυγερινού» δεν μπορούσα να κυκλοφορήσω έξω. Προσπαθούσα να είμαι μετρημένη, δεν με γοήτευε ποτέ το «σταριλίκι», ήθελα απλώς να είμαι ηθοποιός και πιστή στην δουλειά μου. Μόνο αυτό με ενδιέφερε και αυτό με ενδιαφέρει», είπε αρχικά η Κοραλία Καράντη.

Το political correct και τα δικαιώματα των γυναικών

«Το να απομονώνονται λόγια και φράσεις από κάτι που θα πει κάποιος δημόσια, και μπορεί να τον ακολουθεί για πάντα, ταυτόχρονα τον ακυρώνει, βάζει επιφανειακότητα.

Αυτό βέβαια συμβαίνει κ στις σχέσεις των ανθρώπων. Πώς θα πεις αυτό που νιώθεις πραγματικά αν πρέπει να το φιλτράρεις; Θεωρώ ότι το political correct είναι μια αμερικάνικη υπόθεση.

Το political correct έρχεται να μας πει κάποια πράγματα, τα οποία είναι αυτονόητα, ο σεβασμός δηλαδή στις μειονότητες, στους διαφορετικούς, τα δικαιώματα της γυναίκας κτλ.

Κάποια δηλαδή πολύ όμορφα πράγματα, που παρουσιάζονται με μία υπερβολή και ένα μίσος, που υπονομεύει το τρομερά σημαντικό πράγμα. Δεν υπάρχει λόγος οι γυναίκες να μισούμε τους άντρες απλώς πρέπει να υπάρχει αλληλοσεβασμός και η δυνατότητα της γυναίκας να περπατάει όπως ένας άντρας».

Η συνεργασία της στη «Famagusta»

«Έχω δουλέψει άλλες 2 φορές με τον Αντρέα Γεωργίου και την Βάνα Δημητρίου.

Το γεγονός που με έκανε να πω το «ναι» ήταν ότι ήταν μια εβδομαδιαία σειρά και δεύτερον το θέμα, το οποίο βασιζόταν στην τουρκική εισβολή το 1974. Μου είχε πει ο Αντρέας ότι δεν θα έκανε πολιτική ανάλυση, αλλά θα εξιστορούσαμε κάποια πράγματα που δεν τα γνωρίζαμε.

Η Famagusta έγινε η αφορμή να ξαναθυμηθούμε κάποια σημαντικά πράγματα

Η τελευταία μέρα των γυρισμάτων ήταν κάτι το συγκλονιστικό για μένα. Τότε γνώρισα και την ηθοποιό που υποδυόταν την “Χριστίνα” σε νεαρή ηλικία», υπογράμμισε.

Όταν γύρισα σπίτι μου, δεν μπορούσα να μιλήσω, να αρθρώσω. Ήμουν βουβή, σιωπηλή, ήταν το φορτίο που κουβαλούσαμε. Συνδέθηκα πολύ με αυτόν τον ρόλο, ήταν ένα στοίχημα για μένα να πάει καλά. Στην “Χριστίνα” αναγνωρίζω στοιχεία από την γιαγιά μου», σχολίασε.