Η Σελίνα Μαρί Γκόμεζ γεννήθηκε στις 22 Ιουλίου 1992, στο Γκραντ Πρέρι του Τέξας, από την πρώην ηθοποιό Μάντι Τίφι και τον στιχουργό Ρικάρντο Τζόελ Γκόμεζ. Η μητέρα της έχει ιταλικές ρίζες, ενώ ο πατέρας της κατάγεται από το Μεξικό. Πήρε το όνομά της από την τραγουδίστρια Σελίνα, η οποία άρεσε πολύ στη μητέρα της. Όταν ήταν πέντε ετών οι γονείς της χώρισαν και έτσι μετακόμισε με τη μητέρα της στο Λος Άντζελες, όπου ζούσαν με μεγάλη οικονομική δυσκολία. Έχει δύο μικρότερες αδερφές, την Γκρέισι Έλιοτ Τίφι, από τον δεύτερο γάμο της μητέρας της, και την Τόρι Γκόμεζ, από τον δεύτερο γάμο του πατέρα της.
Έκανε τα πρώτα της βήματα στην υποκριτική ήδη από το 2002, παίζοντας τον ρόλο της Γιάννα στην παιδική σειρά «Ο Μπάρνι και οι φίλοι του». Το 2004 ανακαλύφθηκε από το Disney Channel και κέρδισε έναν μικρό ρόλο στην επιτυχημένη σειρά «Χάνα Μοντάνα». Η ευρεία αναγνώριση ήρθε το 2007, όταν πρωταγωνίστησε στη σειρά του Disney Channel «Οι Μάγοι του Γουέβερλυ» και στη συνέχεια ακολούθησαν και άλλες συμμετοχές σε ταινίες.
Το 2017 βρέθηκε στη θέση της παραγωγού κυκλοφορώντας τη δραματική σειρά «Δεκατρία Γιατί», η οποία ανανεώθηκε και για τέταρτο κύκλο, ενώ το 2019 πρωταγωνίστησε στην ταινία του Γούντυ Άλεν «Μια Βροχερή Μέρα στη Νέα Υόρκη».
Παράλληλα με την υποκριτική έχει διαγράψει και μια εντυπωσιακή καριέρα ως τραγουδίστρια. Το 2009 κυκλοφόρησε το πρώτο της μουσικό άλμπουμ, μαζί με το συγκρότημα The Scene, με τίτλο «Kiss & Tell» και παρά τη μεγάλη επιτυχία τους, το 2013 αποφάσισε να ακολουθήσει σόλο καριέρα. Μια απόφαση που σίγουρα δε μετάνιωσε, αφού και τα δύο άλμπουμ της, “Stars Dance” (2013) και “Revival” (2015), γνώρισαν τεράστια επιτυχία.
Η Γκόμεζ διαγνώστηκε με λύκο κάποια στιγμή μεταξύ του 2012 και των αρχών του 2014. Τον Σεπτεμβρίου του 2017 ανακοίνωσε ότι είχε αποσυρθεί από τα δημόσια γεγονότα τους προηγούμενους μήνες επειδή είχε υποβληθεί σε μεταμόσχευση νεφρού, με δότρια την ηθοποιό και φίλη της, Φράνσια Ράισα. Μάλιστα, τη χρονιά που πέρασε συνεργάστηκε με εταιρεία μόδας, η οποία ανήκει σε μια πολύ καλή φίλη της, σχεδιάζοντας μαγιό για γυναίκες με μετεγχειρητικές ουλές.
Στην ηλικία των 27, η Σελίνα Γκόμεζ έχει καταφέρει να καθιερωθεί ως μία από τις πιο εμπορικές και επιδραστικές καλλιτέχνιδες της γενιάς της και να ξεπεράσει κάθε δοκιμασία που της έχει βάλει η ζωή, βγαίνοντας σοφότερη και αποδεικνύοντας ότι εκτός από ταλαντούχα, είναι και εξαιρετικά δυνατή.
Για την ομορφιά
«Δεν εκτιμώ ιδιαίτερα το να σχολιάζουν οι άνθρωποι την εξωτερική μου εμφάνιση ή κάτι σχετικό… Κολακεύομαι ίσως όταν μου λένε ότι είμαι όμορφη, αλλά θα μου άρεσε κάποιος να με αγαπάει για τον άνθρωπο που είμαι. Υπάρχουν κορίτσια που κοιτούν άλλα κορίτσια και σκέφτονται γιατί να μη δείχνουν και εκείνες έτσι. Το κάνω και εγώ αυτό. Είναι τοξικό. Λατρεύω να αγκαλιάζω τη σεξουαλικότητά μου, μου αρέσει να γίνομαι όμορφη και σέξι, αλλά λατρεύω επίσης το γεγονός ότι υπάρχουν απαίσιες φωτογραφίες μου στο Διαδίκτυο. Γιατί δεν είμαι τέλεια κάθε ημέρα. Υπάρχει η παρανόηση ότι πρέπει να είσαι σέξι όλη την ώρα».
Για το σώμα της
«Μετά τη μεταμόσχευση νεφρού σκέφτομαι συνέχεια για το πόσο μου ανήκει το σώμα μου. Έχω αυτό το αίσθημα ευγνωμοσύνης για το ποια είμαι. Μετά το χειρουργείο θυμάμαι ότι κοίταζα τον εαυτό μου στον καθρέφτη γυμνό και σκεφτόμουν όλα αυτά για τα οποία συνήθιζα να παραπονιέμαι. Όταν βλέπω τώρα το σώμα μου το μόνο που βλέπω είναι ζωή. Υπάρχουν πολλά πράγματα που θα μπορούσα να κάνω για να σβήσω το σημάδι μου, αλλά είμαι εντάξει με αυτό. Θα μπορούσα να αλλάξω το στρογγυλό μου πρόσωπο, τα αυτιά μου, τα πόδια μου, το σημάδι. Δεν έχω τέλειους κοιλιακούς, αλλά νιώθω ότι είμαι υπέροχα φτιαγμένη.»
Για τη γυμναστική
«Είμαι απαίσια στην πειθαρχία όσον αφορά στη γυμναστική. Είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που λένε «Αχ, έτρεξα για πέντε λεπτά. Νομίζω ότι φτάνουν». Αυτό δεν είναι ό,τι καλύτερο, γι’ αυτό έχω personal trainer. Ήθελα να είμαι υγιής. Ήθελα να νιώθω καλά. Πάω για πεζοπορία ή κάνω Pilates. Λίγα πράγματα ώστε να νιώθω υγιής και να ενισχύω τη συγκέντρωσή μου.»
Για την πάροδο του χρόνου
«Νομίζω ότι όλα στη ζωή μου έχουν καταλαγιάσει, με την καλή έννοια. Έχω επιστρέψει στην απλότητα. Έχω φτάσει σε ένα σημείο που νιώθω καλά με το ποια πραγματικά είμαι. Έχω ανακαλύψει πολλά για τον εαυτό μου. Όταν σκέφτομαι πόσο έχω αλλάξει από τα 20 μέχρι σήμερα, νιώθω σαν ένας τελείως άλλος άνθρωπος.»
Για τη ζωή της ως παιδί-ηθοποιός
«Είναι παράξενο να μεγαλώνεις μπροστά στις κάμερες. Όταν είσαι παιδί-ηθοποιός, συχνά υπάρχει η παρανόηση ότι κάποιοι σε πίεσαν για να το κάνεις αυτό. Σκηνοθέτες, μουσικοί, σεναριογράφοι αναρωτιούνται αν έχεις προσωπικότητα. Όταν έγινα 18 ήθελα απεγνωσμένα να αποδείξω ότι έχω τη δική μου φωνή, ότι θέλω να επιδιώξω περισσότερα, να χαράξω ξανά τη διαδρομή που ήθελα να ακολουθήσω, καθώς ήθελα να κάνω περισσότερα. Δεν μου άρεσε που ο κόσμος θεωρούσε ότι είμαι μονοδιάστατη, ενώ έχω όλες αυτές τις πλευρές μέσα μου.»
Για τον έρωτα
«Είμαι από αυτές τις κοπέλες που αγαπάνε με όλη τους την καρδιά. Πάντα ήμουν εκείνο το κορίτσι. Θα δώσω την καρδιά μου και την ψυχή μου στο πρόσωπο που αγαπώ. Έτσι ακριβώς λειτουργώ. Έτσι πληγώνομαι πολύ συχνά, όπως καταλαβαίνετε.»
Για το γεγονός ότι αποτελεί πρότυπο για πολλά κορίτσια
«Είναι το μεγαλύτερο δώρο. Σίγουρα δεν είμαι τέλεια, αλλά το θέμα είναι το πώς θα επιλέξω να συνεχίσω. Πώς θα δείξω ότι δε θα αφήσω κανέναν να μου πει όχι, να μου πει τι θα κάνω ή ότι δεν έπρεπε να κάνω κάτι. Αυτό που θα έλεγα σε κάθε κορίτσι που θαυμάζει κάποιον θα ήταν: «Τι χρειάστηκε για να φτάσει εκεί; Έπρεπε να δουλέψει σκληρά, να έχει εργασιακή ηθική, κυνήγησε τα όνειρά του, ήταν καλός άνθρωπος;» Θα ήθελα να θαυμάζουν κάποιον που θα τις έκανε να θέλουν να πετύχουν τα πάντα».
Για τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης
«Είμαι ευγνώμων που έχω μια πλατφόρμα. Δε δημοσιεύω πολλές άσκοπες εικόνες. Θέλω να υπάρχει λόγος. Βλέπω και συναντώ νεαρά κορίτσια, τα οποία είναι καταρρακωμένα από το bullying που δέχονται και δεν έχουν φωνή. Θα ήθελα να είναι προσεκτικές και να θέτουν στον εαυτό τους κάποια χρονικά όρια χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.»
Για τους επικριτές της
«Πολλοί κρύβονται πίσω από μία οθόνη και σχολιάζουν με την πρόφαση της ελευθερίας του λόγου. Ελευθερία του λόγου είναι να έχεις τη δική σου άποψη για κάτι. Αυτοί οι άνθρωποι βγάζουν τις ανασφάλειές τους πάνω σε άλλους ανθρώπους. Όταν διαβάζω κάποια άσχημα πράγματα για εμένα, λέω «Όχι δε θα το κάνεις αυτό. Θα σταματήσεις, θα βγεις έξω, θα ακούσεις μουσική». Τα αρνητικά σχόλια φυσικά και με επηρεάζουν, μερικές φορές γελάω, μερικές φορές δε βγάζουν νόημα, αλλά φυσικά υπάρχουν και φορές που με παίρνει από κάτω. Αν ζεις τη ζωή σου με το να ανησυχείς για τους άλλους, τότε αυτό είναι εξαντλητικό. Προσπαθώ να αγνοώ αυτούς που με μισούν».
Για ποιο πράγμα νιώθει υπερήφανη
«Είμαι πραγματικά υπερήφανη για το πού βρίσκομαι σε αυτή τη φάση. Χειρίζομαι τις καταστάσεις με έναν υγιή τρόπο. Μπορώ να απολαύσω το πού είμαι. Αγαπώ που μπορώ να πω «όχι». Μου αρέσει που είμαι μέρος του κόσμου.»
Για το πώς παραμένει προσγειωμένη
«Η μαμά μου με βοηθά να μείνω προσγειωμένη. Θυσίασε όλη τη ζωή της για μένα. Με έκανε όταν ήταν 16 και εργαζόταν σε όλη της τη ζωή για να έχω εγώ μια καλύτερη ζωή. Είναι ο μόνος άνθρωπος που θα μου πει όχι, όταν όλοι οι άλλοι θα μου πουν ναι».