Politica 89.8
Ακόμα παλεύω για τα προς το ζην: Ο δύο φορές υποψήφιος για Όσκαρ Ντζίμον Χουνσού για το ρατσισμό στο Χόλιγουντ
Ο δύο φορές υποψήφιος για Όσκαρ Ντζίμον Χουνσού είπε ότι δεν έχει ακόμη εξασφαλίσει τη ζωή του ακόμη και αν έχει δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ στο ενεργητικό του
«Ακόμα παλεύω να βγάλω τα προς το ζην» είπε ο γεννημένος στο Μπενίν, και γνωστός από τους ρόλους του στα Amistad, Μονομάχος και Ματωμένο Διαμάντι, Ντζίμον Χουνσού.
Ο ηθοποιός Ντζίμον Χουνσού εργάζεται δεκαετίες στο Χόλιγουντ και οι ερμηνείες του έχουν κερδίσει κοινό, κριτικούς και την Ακαδημία των Όσκαρ.
Αλλά όλα αυτά δεν σημαίνουν και πολλά αν δεν είσαι λευκός στη βιομηχανία είπε.
Ο 60χρονος Ντζίμον Χουνσού και έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες όπως το Ματωμένο Διαμάντι και το Μονομάχο μίλησε για το συστημικό ρατσισμό του Χόλιγουντ σε πρόσφατο επεισόδιο του CNN African Voices Changemakers.
Στη συνέντευξη του ο Χουνσού αποκάλυψε ότι εξακολουθεί να είναι κακοπληρωμένος — παρά τις δύο δεκαετίες στον κλάδο.
«Ακόμα παλεύω να βγάλω τα προς το ζην», είπε. «Ασχολούμαι με την παραγωγή ταινιών για πάνω από δύο δεκαετίες με δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ και με συμμετοχές σε πολλές υπερπαραγωγές. Ωστόσο, εξακολουθώ να δυσκολεύομαι οικονομικά. Σίγουρα αμείβομαι λιγότερο».
Ο Ντζιμόν Χουνσού έχει βρεθεί στο κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel ως Κόραθ, έχοντας εμφανιστεί στις ταινίες Φύλακες του Γαλαξία (2014) και Captain Marvel (2019) και στην τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων What If…? (2021–σήμερα).
Είναι επίσης γνωστός για τους ρόλους του στις παραγωγές της DC ως ο Βασιλιάς των Ψαράδων στο Aquaman (2018), και ως ο μάγος Σαζάμ στα Shazam! (2019), Black Adam (2022), και Shazam! Η Οργή των Θεών (2023) και έχει εμφανιστεί στις ταινίες In America (2002), Constantine (2005), Πώς να Εκπαιδεύσετε το Δράκο σας 2 (2014), Μαχητές των Δρόμων 7 (2015) και Rebel Moon – Μέρος 1: A Child of Fire (2023).
Όμως τίποτα από τα παραπάνω δεν αρκούν για να τον καθιερώσουν και να κερδίζει όσα ένας λευκός ηθοποιός με αντίστοιχη προυπηρεσία, λέει.
Τα Όσκαρ τον σνόμπαραν
Ο Χουνσού είπε επίσης ότι πιστεύει ότι τα Όσκαρ σνόμπαραν την ερμηνεία του στο ιστορικό δράμα του Στίβεν Σπίλμπεργκ του 1997, Amistad — παρόλο που έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα για την ίδια ερμηνεία.
«Ήμουν υποψήφιος για τη Χρυσή Σφαίρα, αλλά με αγνόησαν για τα Όσκαρ γιατί νόμιζαν ότι μόλις είχα μπει στην αγορά», υποστήριξε. «Αν και το έκανα με επιτυχία, απλώς δεν ένιωθαν ότι ήμουν ένας ηθοποιός που θα έπρεπε να τιμήσουν ή να σεβαστούν».
Ο Χουνσού μίλησε για την ανάγκη να υπάρξει πολύ ακόμη πρόοδος που αφορά τη διαφορετικότητα στη βιομηχανία του θεάματος.
«Αυτή η εννοιολογική ιδέα της διαφορετικότητας έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά της. Ο συστημικός ρατσισμός δεν θα αλλάξει έτσι σύντομα», είπε.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο ηθοποιός μιλάει για τους αγώνες του για δίκαιη αποζημίωση στο Χόλιγουντ.
Σε συνέντευξή του τον Μάρτιο του 2023 στον The Guardian, ο Χουνσού είπε ότι «δεν έχει βρεθεί ακόμη σε ταινία που να έχει πληρωθεί τίμια».
«Πρέπει ακόμα να αποδείξω γιατί πρέπει να πληρώνομαι», συνέχισε.
«Με πλησιάζουν πάντα λέγοντας: ‘Έχουμε μόνο τόσα για τον ρόλο, αλλά σε αγαπάμε τόσο πολύ και πραγματικά σε πιστεύουμε’. Η Βαϊόλα Ντέιβις το είχε πει ολόσωστα. Έχει κερδίσει ένα Όσκαρ, έχει κερδίσει ένα Emmy, έχει κερδίσει ένα Tony και ακόμα δεν μπορεί να πληρωθεί όσα πρέπει» είπε ο Χουνσού αναφερόμενος σε όσα είχε πει η Ντέιβις για τις μισθολογικές διακρίσεις στη βιομηχανία.
Το τραύμα της σκλαβιάς
Ο Χουνσού, ο οποίος μετανάστευσε στις ΗΠΑ όταν ήταν 23 ετών, εξήγησε ότι ο χρόνος του στο Χόλιγουντ – και συγκεκριμένα η δουλειά του με τον Σπίλμπεργκ, 78, στο Amistad – τον ενέπνευσε τελικά να ιδρύσει το Ίδρυμα Djimon Hounsou.
Η αποστολή της οργάνωσης είναι «να υπερασπιστεί μια σύνδεση μεταξύ των μεταναστών από την Αφρική και και να επουλώσει τις πληγές που άφησε πίσω της η σκλαβιά», σύμφωνα με την ιστοσελίδα της.
«Η υποκριτική μου δουλειά μου άνοιξε πραγματικά τα μάτια», είπε ο Χουνσού στο επεισόδιο του African Voices Changemakers.
«Καθώς έκανα έρευνα για την ταινία, συνειδητοποίησα βαθιά την αποσύνδεση μεταξύ των ανθρώπων που έχουν αφρικανικές ρίζες και τον πολιτισμό τους», συνέχισε. «Όταν δεν ξέρεις από πού ήρθες, δεν ξέρεις ποιος είσαι».
«Είχα αυτή την επιτακτική ανάγκη να κάνω κάτι για τους ανθρώπους μου, για την ήπειρό μου και αυτό ήταν πραγματικά που με ανάγκασε να ξεκινήσω το [ίδρυμά μου] τόσα χρόνια αργότερα», είπε ο Χουνσού.
«Ένα από τα χαρακτηριστικά του ιδρύματος είναι η επανασύνδεση της Αφρικής», πρόσθεσε. «Είναι η ενίσχυση της διαγενεακής ταυτότητας και της αυτογνωσίας της Αφρικής, φέρνοντας τους ανθρώπους – συνδέοντας ξανά τους ανθρώπους – της αφρικανικής διασποράς στη μητέρα πατρίδα. Στην ιστορία τους».
