Politica 89.8
Την ενοχή του 28χρονου, προτείνει ο εισαγγελέας για τον θάνατο της Σούζαν Ίτον
Την καταδίκη του 28χρονου Χανιώτη που κατηγορείται για τον φόνο της Αμερικανίδας επιστήμονα Σούζαν Ίτον, πρότεινε ο εισαγγελέας. Αφού πρώτα εξιστόρησε τα γεγονότα, τόνισε ότι θεωρεί πως ο κατηγορούμενος έχει συνείδηση των όσων έχει πράξει και πρότεινε την ενοχή του για τις πράξεις της ανθρωποκτονίας και του βιασμού.
Ο 28χρονος υποστήριξε ότι δεν είχε σεξουαλική επαφή με την άτυχη Σούζαν Ίτον αλλά ότι πιέστηκε να πει πράγματα κατά την απολογία του στην αστυνομία.
Υποστήριξε ακόμη ότι ήταν ατύχημα και είπε πως θόλωσε και δεν καταλάβαινε γιατί έκανε αυτό που έκανε, αντί να ειδοποιήσει την αστυνομία και ασθενοφόρο.
Αναλυτικά είπε:
Ζητάω συγνώμη για τον πόνο που έχω προκαλέσει.
Ήταν μια συνηθισμένη μέρα. Ήθελα να φτιάξω κάποια πράγματα για το πανηγύρι και πήγα στον Ταυρωνίτη για να μαζέψω ξύλα. Επειδή είχε ζέστη αποφάσισα να φύγω με το αυτοκίνητο για να δροσίσει και πήγα μια βόλτα σε μια διαδρομή που μου αρέσει.
Όταν πήγαινα την είδα αλλα δεν μου έκανε κάποια εντυπωση. Όταν γυρνούσα, την είδα ξανά και ήταν περίπου στη μέση, πιστεύω ότι ήθελε να περάσει απέναντι. Δεν κατάλαβα πως έγινε, αλλά τη χτύπησα. Έπεσε κάτω. Προσπάθησα να την απεγκλωβισω, έκανα πίσω αλλά είδα ότι ήταν σε κακή κατάσταση. Πίστευα ότι δεν μπορουσε να ζήσει. Δεν μπορούσα να σκεφτώ σωστά.
Εκείνη την ημέρα δεν είχα κινητο. Αν είχα, ίσως να ειδοποιουσα την οικογένεια μου και την αστυνομία. Φοβήθηκα για το τι έπρεπε να κάνω. Ενω έχω κάνει μάθηματα για το τι πρέπει να κάνεις σε τέτοια περίπτωση, δεν μπορούσα να σκεφτώ σωστά. Είχα θολώσει; Δεν ξέρω πως να το πω.
– Γιατί τη βάλατε στο πορτ μπαγκαζ;
Στην κατάσταση που ηταν, ήταν ετοιμοθάνατη πιστεύω.
– Τοτε γιατί δεν εγκαταλείψατε απλά το σώμα;
Φοβήθηκα ότι αν μιλήσω θα με πιάσουν αμέσως, την πρώτη μέρα. Ήξερα ότι θα πιαστώ κάποια στιγμή αλλά ήθελα να ζήσω λίγες μέρες με την οικογένειά μου.
Δεν ήθελα να τη βάλω μέσα στο αυτοκίνητο για να γεμίσει αίματα. Δε μου αρεσε η εικόνα. Δεν σκεφτόμουν τις συνέπειες. Μετά τις σκέφτηκα αλλά ήταν αργά.
Την έβαλα στο Πορτ μπαγκαζ και την πήγα στο καταφύγιο. Έβαλα το αμάξι με την όπισθεν, όσο πιο κοντά στην τρύπα του καταφυγίου. πριν την ρίξω πήρα το σφυγμό της και είδα ότι δεν είχε σφυγμό και αναπνοή και ότι άρχισε να παγώνει.
Μου ήρθε η σκέψη να την πετάξω και να φύγω. Λάθος αλλά δεν μπορούσα να σκεφτώ όπως έπρεπε.
Αν είχε τις αισθήσεις της μπορεί να την πήγαινα σε κάποιο γιατρό.
– Την ακούγατε όταν οδηγούσατε;
Για λίγο ακουγόταν κάτι σαν μουγκρητό αλλά μετά σταμάτησε.
– Τότε είχατε πει ότι είχατε κάνει σεξουαλικές πράξεις στην θανούσα. Σήμερα το αρνειστε;
από την αρχή δεν είχα πει για βιασμό αλλά μετά από πίεση που μου προκάλεσαν να πω κάποια πράγματα τα είπε και ας μην ίσχυαν.
Δεν ήρθε σε σεξουαλική επαφή. Ίσως όπως την έπιασα να φαίνεται κάτι τέτοιο.
Την έπιασε από τα πόδια και την κατέβασα και μετά από τις μασχάλες και την έριξα.
Σταμάτησα για λίγο στο αυτοκίνητο για να καταλάβω τι έγινε. Για 20 λεπτά για να μπορέσω να συνειδητοποιήσω ότι είχε γίνει αλλά και πάλι δεν καταλάβαινα.
Ουσιαστικά βρέθηκα στο λάθος σημείο στη λάθος στιγμή.
Το θεωρώ ατύχημα στην αρχή με τον τρόπο που έγινε. Μπορεί κάποιον να το βλέπουν ως προμελετημένο έγκλημα αλλά δεν ήταν. Η αλήθεια είναι πιο απλή. Δεν τη χτύπησα επίτηδες.
Είχα σκεφτεί αν μου δοθεί η ευκαιρία να ζητήσω συγνώμη έστω και σε ένα άτομο της οικογένειας της για την ταλαιπωρία που τους προκάλεσα. Δεν μου δόθηκε η ευκαιρία. Μπορώ όμως να ζητήσω και από δω. Πότε δεν έγινε εκ προμελέτης ήταν ατύχημα. Πώς έγιναν μετά δεν ήταν σωστά.
Ασχολιόμουν με τη σολομωνική και ασχολούμαι και ακόμα και σήμερα. Προσπαθώ όμως να κάνω τα καλά και όχι τα κακά.
Όταν γύρισα έπλυνα το πορτμπαγκάζ με νερό και χλωρίνη κοντά σε ένα εκκλησάκι πιο πάνω από το χωριό στο νεκροταφείο.
Το ξανάπλυνα μετά από δυο-τρεις μέρες, αισθανόμουν τη μυρωδιά και τις φωνές της συγχωρεμένης και με έκανε να θέλω να το ξαναπλυνω.
