Politica 89.8
Στο ετήσιο μνημόσυνο του Ολοκαυτώματος της επαρχίας Βιάννου παρευρέθηκε ο βουλευτής Ηρακλείου ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Σωκράτης Βαρδάκης, καταθέτοντας στεφάνι στη μνήμη όσων εκτελέστηκαν από τα Γερμανικά στρατεύματα.
«Τιμούμε σήμερα εδώ, στον Αμιρά της Βιάννου, τους ήρωές μας και παράλληλα νιώθουμε βαρύ το χρέος για αγώνα μνήμης, διεκδίκησης και δικαίωσης των προγόνων μας.
14 Σεπτεμβρίου 1943, 77 χρόνια πριν. Μια μέρα που δε θα ξεχάσει κανένας Κρητικός, κανένας Έλληνας. Ήταν η μέρα που έλαβε χώρα ένα από το πιο ειδεχθή εγκλήματα εναντίον αμάχων: το Ολοκαύτωμα της επαρχίας Βιάννου.
Οι εντολές του Μίλλερ σαφείς: «Καταστρέψατε την επαρχία Βιάννου. Εκτελέσατε πάραυτα, χωρίς διαδικασία, τους άρρενες που είναι πάνω από 16 ετών καθώς και όλους όσοι συλλαμβάνονται στην ύπαιθρο, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας».
Σε ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, με κατάφωρη παραβίαση του Δικαίου του Πολέμου, ενάντια σε κάθε ηθική, εκτελέστηκαν και σφαγιάστηκαν συνολικά 461 άνθρωποι, μεταξύ αυτών παιδιά, γυναίκες και υπερήλικες. Ζωντανές μαρτυρίες που καταγράφηκαν στην «Έκθεση Καζαντζάκη», περιγράφουν πράξεις φρίκης και ασύλληπτου πόνου. Όσοι επέζησαν βίωσαν την προσφυγιά, τη φτώχεια, την εξαθλίωση. Όσοι τοίχοι κατοικιών έμειναν όρθιοι σημαδεύτηκαν από μαύρους σταυρούς: έναν για κάθε νεκρό που μετρούσε το σπίτι…
Στις 17/4/2019 έγινε η ιστορικής σημασίας συνεδρίαση της βουλής για τη διεκδίκηση των Γερμανικών αποζημιώσεων. Εκεί παρουσιάστηκε η έκθεση της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τις Οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα, με εισηγητή της τότε κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, τον Τριαντάφυλλο Μηταφίδη, ο οποίος παρουσίασε στην Ολομέλεια το πόρισμα της Επιτροπής.
Στην τοποθέτησή μου και στην ειδική συνεδρίαση της ολομέλειας, από την πλευρά της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, επισήμανα ότι το βαρύ χρέος της υπόσχεσης για αγώνα μνήμης, διεκδίκησης και δικαίωσης, των προγόνων μας, δεν αποτελεί μόνο μια δέσμευση που έδωσε ως Κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015. Αποτελεί ταυτόχρονα μια υπόσχεση για όσους γεννήθηκαν στα χαροκαμένα χωριά των ελληνικών ολοκαυτωμάτων και μεγάλωσαν με ανθρώπους που ένιωσαν στο πετσί και την ψυχή τους, τη θηριωδία του ναζισμού.
Ακολούθησε η επίσημη γραπτή άρνηση της Γερμανίας στην Ρηματική Διακοίνωση της ελληνικής κυβέρνησης στις 18 Οκτωβρίου του 2019 με την οποία αποδεικνύεται ότι η Γερμανία εμμένει στην πάγια και αδιάλλακτη στάση της απέναντι στις γερμανικές αποζημιώσεις.
Με ερώτησή μου στις 23 Οκτωβρίου προς τον Υπουργό Εξωτερικών, ζήτησα να μάθω τις ενέργειες που είχε ακολουθήσει η Ελληνική Κυβέρνηση μετά την επίσημη και γραπτή απόρριψη της Ρηματικής Διακοίνωσης της Ελλάδας από τη Γερμανική Κυβέρνηση. Η επίσημη απάντηση του Υπουργού εξωτερικών κ. Δένδια ήταν ότι «Η Ελλάδα διατηρεί άριστες σχέσεις με την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και ότι θα συνεχίσει να προβάλλει τις αξιώσεις αυτές». Καμία αναφορά στον τρόπο με τον οποίο θα το κάνει αυτό. Καμία αναφορά σε συγκεκριμένες και μεθοδευμένες ενέργειες, σε ένα καθορισμένο σχέδιο. Η κυβέρνηση με γενικότητες και αοριστολογίες έχασε πολύτιμο χρόνο, υποβαθμίζοντας τη σπουδαιότητα του ζητήματος.
Τελικά ο κ. Δένδιας επέλεξε να καταθέσει εκ νέου τον περασμένο Ιανουάριο Ρηματική Διακοίνωση, για να υπογραμμίσει, όπως δήλωσε, την εγκυρότητα των ελληνικών αξιώσεων. Γιατί; Γιατί το Υπουργείο Εξωτερικών να προβεί σε μία κίνηση που ήδη είχε γίνει και είχε συναντήσει την άρνηση της Γερμανίας; Γιατί να επαναλάβει μία ενέργεια που δεν είχε κανένα απολύτως αποτέλεσμα; Γιατί μέχρι και σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα ουσιαστικό, θέτοντας το μείζον αυτό ζήτημα στο περιθώριο; Μα γιατί όπως έχει παραδεχτεί και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, τους ενδιαφέρει η επικοινωνία και όχι η ουσία.
Οι πιέσεις στην εξωτερική πολιτική δεν ασκούνται με ευγενικές υπενθυμίσεις και ευχολόγια. Η κυβέρνηση οφείλει άμεσα, τώρα, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να ενεργοποιηθεί με κάθε δυνατό τρόπο ώστε να εκπληρώσει τη βούληση του ελληνικού λαού.
Ενός λαού που περπατάει περήφανα σε χώματα αιματοβαμμένα, που μετράει δικούς του μάρτυρες στις θυσίες του αγώνα, που δεν φοβήθηκε το φασισμό, αλλά πάτησε αγέρωχα πάνω του για να φτάσει τη λευτεριά.
Η σημερινή μέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος της Επαρχίας Βιάννου μας θυμίζει με τον πιο επιτακτικό τρόπο ότι πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, καθώς αυτός ο κύκλος της κυνικής άρνησης της Γερμανίας για τις επανορθώσεις και τα οφειλόμενα προς τη χώρα μας, πρέπει να κλείσει, όχι μόνο σαν οφειλή στο παρελθόν, αλλά και ως νέα αφετηρία για το μέλλον. Είθε η θυσία αυτών των ανθρώπων να είναι πάντα οδηγός μας, ένα δυνατό φως απέναντι στα σκοτάδια κάθε μορφής φασισμού, ρατσισμού και μίσους.»
