Politica 89.8
«Στενάζει» η Κρητική ύπαιθρος όχι μόνον από την κλιματική αλλαγή και τις θεομηνίες που πλέον πολύ συχνά πλήττουν τις καλλιέργειες.
Ένα πρόβλημα που έρχεται από τις τελευταίες δεκαετίες και αν δεν επιλυθεί κινδυνεύει να αποτελέσει «ταφόπλακα» στην αγροτική παραγωγή της Κρήτης, συρρικνώνοντας την όλο και περισσότερο είναι οι άνθρωποι.
Όχι αυτοί που υπάρχουν αλλά αυτοί που… δεν υπάρχουν για να δουλέψουν την γη μας και να την κάνουν να καρπίσει.
Είναι αυτοί που ονομάζουμε εργάτες γης και υπολογίζονται ανάμεσα στις 15.000 ως 20.000, οι οποίοι χρειάζονται σε σταθερή βάση, ενώ είναι απαραίτητο να εξειδικευτούν καθώς αλλάζουν οι τρόποι και οι καλλιεργητικές τακτικές και φυσικά δεν μπορεί κανείς να καλλιεργήσει όπως την εποχή των παππούδων μας.
Γιατί δεν φτάνει το κλίμα, τα εδάφη και οι νέες τεχνολογίες που πλέον δίνουν πολλές δυνατότητες και προοπτικές για να γίνει κερδοφόρα και αποδοτική μια καλλιέργεια. Χρειάζονται και οι άνθρωποι που θα δουλέψουν την γη.
Η «Π» απευθύνθηκε σε τρεις ανθρώπους που ασχολήθηκαν και συνεχίζουν να ασχολούνται με το θέμα της στελέχωσης της με εργατικά χέρια, και έχουν εμπειρία τόσο από αγροτικά όσο και εργατικά ζητήματα.
Πρόκειται για τον εντεταλμένο στον τομέα Ποιότητας Ζωής της Υπαίθρου στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου Πρίαμο Ιερωνυμάκη, τον αντιπεριφερειάρχη Κοινωνικής Πολιτικής και Αλληλεγγύης με την ιδιότητα του και ως προέδρου του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου Στέλιο Βοργιά και το μέλος της Διοίκησης της ΕΑΣΗ Μιχάλη Καμπιτάκη.
Και οι τρεις συμφωνούν σε κάποια βασικά σημεία και διαφοροποιούνται στα επιμέρους.
Το βασικό συμπέρασμα όμως στο οποίο καταλήγει η κουβέντα είναι η εξής: Τα προγράμματα που ως σήμερα επιχείρησαν να φέρουν αγρότες γης είτε από άλλες περιοχές της Ελλάδας είτε από το εξωτερικό (το Μπαγκλαντές, την Αίγυπτο, ή το Πακιστάν) απέτυχαν.
Έτσι και επειδή στο παρελθόν δοκιμάστηκαν διάφορες λύσεις χωρίς αποτέλεσμα είναι ανάγκη να δοκιμαστεί μια πιο μόνιμη και σταθερή λύση, ώστε να μπορέσουν οι άνθρωποι αυτοί να εκπαιδευτούν αλλά και να έχουν την δυνατότητα να μάθουν την γλώσσα (οι αλλοδαποί) ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν καλύτερα στα καθήκοντά τους.
Π. Ιερωνυμάκης: Προτείναμε αλλά δεν εισακουστήκαμε
Ήταν ξεκάθαρη η πρόταση που υπέβαλε η Περιφέρεια Κρήτης σε συνεργασία με το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου και τις Ομοσπονδίες των εργαζομένων Ελλάδας, όπως επισημαίνει ο εντεταλμένος σύμβουλος της Περιφέρειας σε θέματα ποιότητας ζωής της υπαίθρου Πρίαμος Ιερωνυμάκης.
Η πρόταση αυτή θα έδινε λύση αλλά δεν εισακούστηκε, όπως υποστηρίζει ο κ. Ιερωνυμάκης και ήταν μια πρόταση που έθετε πλαίσιο νόμιμο, θετικό και ανταγωνιστικό. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι θα πρέπει το κράτος να δει κάποτε σοβαρά την εργασία, να επιδοτήσει τους εργάτες γης και να δημιουργήσει επιδόματα εργασίας και όχι ανεργίας, που θα φέρουν στην ύπαιθρο όχι μόνον αλλοδαπούς εργαζόμενους, αλλά και νέα παιδιά που δεν εργάζονται σήμερα.
Παράλληλα επισημαίνει ότι είναι σημαντικό να μπορούν να μείνουν και να μάθουν την γλώσσα οι εργάτες από άλλες χώρες, γιατί η συνεννόηση είναι απαραίτητη για να γίνεται σωστά οι δουλειά. Επίσης να ειδικευτούν να έχουν δίπλωμα τρακτέρ και να μπορούν να πάρουν τις πιστοποιήσεις που χρειάζονται για να ψεκάζουν ή να κάνουν άλλες δουλειές στην ύπαιθρο.
Σ.Βοργιάς: Υπάρχουν λύσεις για νόμιμους εργάτες
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου και αντιπεριφερειάρχης Στέλιος Βοργιάς που συμμετείχε στην διαμόρφωση της πρότασης και παρακολουθεί τις εξελίξεις, δήλωσε ότι όσα ως σήμερα εφαρμόστηκαν απέτυχαν και φέτος η κατάσταση ξεκινά ξανά από την αρχή.
Όπως χαρακτηριστικά επεσήμανε μιλώντας στην «Π», είναι δεδομένο ότι χρειαζόμαστε μόνιμους και νόμιμους εργάτες, αλλά οι συνθήκες διαβίωσης είναι κάτι που τους αποτρέπει. «Φανταστείτε – λέει ο κ. Βοργιάς – να έρθει ένας εργαζόμενος από την Μακεδονία και να πρέπει να πληρώνει ενοίκιο σε μια γκαρσονιέρα 400 ευρώ, μπορεί να ζήσει; Γι’ αυτό απέτυχε και το πρόγραμμα που επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί πέρυσι.
Όσον αφορά στην φετινή χρονιά, όπως τονίζει ο κ. Βοργιάς, δεν ξέρουν ακόμα πόσοι εργάτες θα χρειαστούν στο λιομάζωμα και έτσι δεν έχουν γίνει ενέργειες προς το παρόν. Περισσότερα στοιχεία θα υπάρχουν τον Οκτώβριο αλλά το ΕΚΗ υποστηρίζει ότι υπάρχουν τρόποι για να έχουμε εργάτες νόμιμους και φυσικά ασφαλισμένους.
Μ. Καμπιτάκης: Σημαντική η ειδίκευση
Το θέμα της ειδίκευσης αλλά και της γλώσσας είναι ένα ζήτημα που απασχολεί ιδιαίτερα αγρότες και κτηνοτρόφους, όπως επισημαίνει το μέλος της διοίκησης της ΕΑΣΗ Μιχάλης Καμπιτάκης. Για τον ίδιο είναι σημαντικό που δόθηκε παράταση στην παραμονή κάποιων εργατών που ήδη βρίσκονταν στην Κρήτη, προκειμένου να διευκολυνθούν και οι ίδιοι αλλά και οι εργοδότες τους.
Γνωρίζοντας την κατάσταση εκ των έσω ο κ. Καμπιτάκης τονίζει ότι το θέμα των εργατών είναι θέμα επαγγελματικό αλλά και κοινωνικό. Δεν μπορεί όπως υποστηρίζει ένας εργάτης να μαθαίνει τις ιδιαιτερότητες της κάθε δουλειάς και μετά να φεύγει και να ξαναρχίζεις από την αρχή να εκπαιδεύεις τον επόμενο.
Επίσης υπάρχει και θέμα εμπιστοσύνης, να γνωρίσεις έναν άνθρωπο, να τον εμπιστευτείς, να τον βάλεις στην περιουσία σου. Σημαντικό σημείο κατά τον ίδιο όμως είναι και η κατοικία του ανθρώπου που θα πρέπει να είναι αξιοπρεπής, αλλά και να επιδοτηθεί καθώς στον τόπο μας τα ενοίκια είναι ιδιαίτερα ακριβά.
Θέλουν νόμιμους και μόνιμους ανθρώπους στη δουλειά τους
Νόμιμους κα μόνιμους εργάτες ζητούν τόσο οι αγρότες όσο και οι κτηνοτρόφοι της Κρήτης, καθώς συνεχώς είναι στο ψάξιμο και δεν μπορούν να «στεριώσουν» προσωπικό.
Όπως επισημαίνουν, υπάρχει πολύ παρασκήνιο πίσω από αυτήν την ιστορία, καθώς γίνονται προσπάθειες να βρεθούν λύσεις που σκοντάφτουν ακόμα και σε περιπτώσεις που κάποιοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την χώρα μας.
Για παράδειγμα υπάρχει η διαδικασία των μετακλήσεων από Πακιστάν και άλλες χώρες όπου οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι πληρώνοντας τα σχετικά έξοδα και σε συνεργασία με τις υπηρεσίες προσπαθούν να φέρουν προσωπικό.
Έχουν υπάρξει περιπτώσεις που Πακιστανοί «μπλοκαρίστηκαν» από το ίδιο το κράτος τους στο Ισλαμαμπάντ ή και άλλες που εγκρίθηκε η μετάβαση τους στην Ελλάδα αλλά οι άνθρωποι που τους «προσκάλεσαν» δεν τους είδαν ποτέ. Τί συνέβη σε αυτές τις περιπτώσεις; Οι άνθρωποι αυτοί χρησιμοποιώντας την διαδικασία αλλά και την χώρα μας ως το σκαλοπάτι για να «ανέβουν» ως την Ευρώπη πέρασαν κανονικά στην χώρα μας και έκτοτε δεν τους είδε κανείς.
Προφανώς βρήκαν τρόπο να πάνε σε άλλη χώρα. Ωστόσο δεν είναι οι μοναδικές περιπτώσεις που υπάρχει δυσκολία καθώς τόσο αυτοί που έρχονται από το εξωτερικό όσο και οι εργάτες γης που έρχονται από την υπόλοιπη Ελλάδα θέλουν ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό για να νοικιάσουν κατάλυμα.
Αν σε αυτό προσθέσει κανείς και τα έξοδα διαβίωσης τους είναι ασύμφορο να έρθουν στην Κρήτη για δουλειά. Σύμφωνα με τον κ. Βοργιά, στην Ολλανδία όπου έχει μικρότερη έκταση αλλά την πενταπλάσια αγροτική παραγωγή οι εργάτες γης και κτηνοτροφίας φιλοξενούνται σε αξιοπρεπή κρατικά καταλύματα.
