Politica 89.8
Τη δύσκολη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην περιοχή του Καραβάδου μετά τη φετινή ελαιοκομική σεζόν, γνωστοποίησε με κείμενο του ο Πρόεδρος της Κοινότητας, Δημήτρης Παναγιωτάκης.
Το κείμενο του κ. Παναγιωτάκη:
“Φέτος σε ολόκληρη την Κρήτη, και ειδικότερα στο νομό Ηρακλείου, σημειώθηκαν μεγάλες ζημιές στην ελαιοπαραγωγή εξαιτίας του δάκου.
Στο Δήμο Μινώα Πεδιάδος η δακοπροσβολή ήταν μεγάλη.
Στην τοπική κοινότητα του Καραβάδου η ζημιά από τον δάκο ξεπερνά σε ποσοστό το 50-60%, με αποτέλεσμα τόσο από ποσοτική όσο και από ποιοτική άποψη η παραγωγή ελαιολάδου να είναι σημαντικά μειωμένη και υποβαθμισμένη, παρόλες τις αρχικά καλές προβλέψεις. Είχαμε καλή ανθοφορία, καλό δέσιμο του καρπού. Θεωρούνταν, δηλαδή, μια χρονιά “βεντέμας”.
Τελικά, όμως, ενώ φθάσαμε στη βρύση νερό δεν ήπιαμε… Η παραγωγή μας καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς.
Ποιος ευθύνεται για αυτή την καταστροφή;
Δεν έγινε σωστά η δακοκτονία;
Δεν έπιαναν δάκους οι παγίδες που τοποθετήθηκαν;
Δεν χρησιμοποιήθηκαν τα κατάλληλα φάρμακα και η σωστή δοσολογία ώστε να εξουδετερωθεί ο δάκος;
Δεν λήφθησαν υπόψη οι κλιματολογικές συνθήκες της κάθε περιοχής για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του δάκου;
Δεν ενημερώθηκαν οι ελαιοπαραγωγοί για την ραγδαία αύξηση του δάκου;
Ευθύνεται ο θερμός Οκτώβρης με τις πολλές υγρασίες, όπως ισχυρίζονται εκ των υστέρων οι ειδικοί;
Το μόνο βέβαιο είναι ότι το κράτος δεν προστατεύει το εισόδημα των ανθρώπων της υπαίθρου. Η ελιά αποτελεί μια από τις σημαντικότερες και πλέον ελπιδοφόρες καλλιέργειες της ελληνικής γεωργίας και της εξαγωγικής μας οικονομίας.
Η γεωργία της Κρήτης είναι το αθώο θύμα της διαχρονικά σχεδόν ανύπαρκτης αγροτικής πολιτικής και της γραφειοκρατικής δομής του Υπουργείου Γεωργίας και των υπηρεσιών του.
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, παρόλο που οι δυνατότητες της Κρήτης είναι μεγάλες, είναι η ελαιοπαραγωγή της να παραμένει η πλέον υποβαθμισμένη και παραμελημένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και αυτό παρατηρείται σε όλα τα στάδια. Από την παραγωγή, τη μεταποίηση, την προβολή έως και την προώθηση του κρητικού ελαιολάδου στις αγορές. Τα αποτελέσματα γνωστά. Δεν μπορεί πλέον ο ελαιοπαραγωγός της Κρήτης να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών με τις υφιστάμενες δομές τόσο στην παραγωγή όσο και στη διάθεση του προϊόντος.
Και το μόνο σίγουρο είναι ότι εξαιτίας αυτής της ανύπαρκτης δακοπροστασίας χάθηκε το εισόδημα φτωχών ανθρώπων. Και έρχεται τώρα τόσο ο αρμόδιος υπουργός όσο και ο ΕΛΓΑ να μας αποκλείσουν το ενδεχόμενο της όποιας αποζημίωσης, καθώς δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο για την προσβολή από τον δάκο.
Εμείς, όμως, οι ελαιοπαραγωγοί έχουμε πληρώσει το ποσό που μας αναλογεί για την δακοκτονία. Έχουμε πληρώσει τον ΕΛΓΑ, έχουμε πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ για τα αγροτεμάχιά μας.
Είναι λοιπόν, υποχρέωση της Πολιτείας να αναλάβει τις ευθύνες της και να αποζημιώσει τους παραγωγούς ελαιολάδου, που αντιμετωπίζουμε πρόβλημα επιβίωσης.
Θα πρέπει ακόμα να αναμορφωθεί ο τρόπος ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής, με την συμμετοχή και του κράτους, ώστε να καλύπτονται οι ζημιές από κάθε αιτία και να αποζημιώνονται έγκαιρα οι παραγωγοί.
Η προοδευτική εγκατάλειψη της γεωργίας στην Κρήτη έχει ως αποτέλεσμα να συναντά κανείς μόνο γεροντάκια στα καφενεία των χωριών μας.”
