Politica 89.8
πρ. Πρύτανης Α.Π.Θ: «Η θλιβερή μοναδικότητα δεν είναι ότι δεν έχουμε ιδιωτικά ΑΕΙ αλλά ότι δεν έχουμε ισχυρά δημόσια πανεπιστήμια»
Στην υποχρηματοδότηση της δημόσιας παιδείας, αλλά και στη θλιβερή μοναδικότητα της Ελλάδος, να μην έχει ισχυρά δημόσια πανεπιστήμια , με την πολιτεία να θέλει να πετύχει απελευθέρωση στα ιδιωτικά, αναφέρθηκε ο Πανεπιστημιακός και πρώην πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μυλόπουλος στον Politica 89.8 και τον Χρήστο Κώνστα.
Ο κ. Μυλόπουλος, επεσήμανε πως: «Η θλιβερή μοναδικότητα δεν είναι ότι δεν έχουμε ιδιωτικά ΑΕΙ αλλά ότι δεν έχουμε ισχυρά δημόσια πανεπιστήμια». Ειδικότερα τόνισε πως: «Το μονοπώλιο που έχει η χώρα μας και είναι ακόμα χειρότερο από αυτό που προσπαθεί να περιγράψει ο Πρωθυπουργός είναι ότι είμαστε η μόνη χώρα ακόμα και από την Β. Κορέα που δεν έχουμε ισχυρά δημόσια πανεπιστήμια. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσει η συζήτηση. Μία συζήτηση για την παιδεία, μια συζήτηση για την ανώτατη εκπαίδευση δεν μπορεί να ξεκινάει από τα επιχειρηματικά οφέλη που τυχόν θα υπάρξουν, από την αδειοδότηση, τη νομιμοποίηση των ιδιωτικών πανεπιστημίων πρέπει να ξεκινάει από το επίπεδο της εκπαίδευσης. Πρέπει να ξεκινάει κι από το μεγάλο στόχο της παιδείας. Με λύπη σας λέω, ακόμη πως είμαστε η μοναδική περίπτωση χώρας και στην Ευρώπη, σύμφωνα με τις διεθνείς κατατάξεις και τις αξιολογήσεις της Ευρώπης και της Eurostat, αλλά και στον κόσμο που έχουμε δημόσια πανεπιστήμια τα οποία απαξιώνουν. Τα έχουμε υποχρηματοδοτημένα και υποστελεχωμένα. Κατά τη διάρκεια εκείνης της πρώτης τετραετίας των μνημονίων, όταν ήμουν πρύτανης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, από τα 45 εκ ευρώ που λαμβάναμε πέσαμε στο 12 εκ ευρω. Λειτουργούσαμε δηλαδή με το 1/4 των κρατικής επιχορήγησης που λειτουργούσαμε προ του 10. Ωστόσο ακόμα και σήμερα, 13 χρόνια μετά από τα μνημόνια, εξακολουθούν τα πανεπιστήμια και παίρνουν τα ίδια χρήματα που έπαιρναν στις εποχές λιτότητας. η εξαθλίωση οικονομική των πανεπιστημίων, η οποία υπερέβη τον ορίζοντα των χρονικό των μνημονίων έχει ξεπεράσει την κόκκινη γραμμή. Τα πανεπιστήμια λειτουργούν χωρίς κρατική χρηματοδότηση. Αυτό είναι το πρώτο και τεράστιο θέμα που θα έπρεπε να κοιτάξει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός στην Ελλάδα. Το δεύτερο που έχω να σας πω είναι ότι την ίδια πάλι η εποχή το 2010 θυμούμαι ότι ήμασταν δυόμισι χιλιάδες καθηγητές στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για 80.000 φοιτητές. Σήμερα είμαστε 1500 καθηγητές, έχουμε μειωθεί περίπου, δηλαδή κατά 80% σε σχέση με το 2010 για τον ίδιο συνολικό αριθμό φοιτητών. Είμαστε λοιπόν τα πανεπιστήμια της Ευρώπης που είμαστε τα πιο υποστελεχωμένα σε προσωπικό και τα πιο υπο χρηματοδοτημένα και πάρτε τους δείκτες και πάρτε τις διεθνείς καταστάσεις και πάρτε τους πίνακες της Eurostat, και συγκρίνετε και θα δείτε ότι θα με δικαιολογήσετε. Αντί η κυβέρνηση να κοιτάξει να στηρίξει το δημόσιο πανεπιστήμιο, να κάνει ένα ισχυρό δημόσιο, με μια ισχυρή χρηματοδότηση με ισχυρή στελέχωση από επιστήμονες, που είναι στο εξωτερικό και δεν έχουν κίνητρο να γυρίσουν πίσω. Αφού μιλάνε για Brain Drain, ορίστε, ας ανοίξουν θέσεις καθηγητών, ας αυξήσουν τις αμοιβές των καθηγητών, να τις κάνουν όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη εφόσον είμαστε κι εκτός μνημονίων, και θα δείτε, πόσοι καθηγητές από την Αμερική και την Ευρώπη και πόσοι νέοι επιστήμονες, δηλαδή με διδακτορικά, θα γυρίσουν πίσω και θα ενισχύσουν το ελληνικό πανεπιστήμιο. Κι αν τα κάνουν όλα αυτά, εγώ θα συμφωνήσω να μπούμε σε μια συζήτηση να γίνουν κάποια ιδιωτικά πανεπιστήμια, όπως συμβαίνει στη Γερμανία, στη Γαλλία και αλλού.»
Για το αν θα πρέπει να περιμένουμε η δημόσια εκπαίδευση να φτάσει να είναι ισχυρή και μέχρι τότε να μείνουν κλειστές οι πόρτες στην ιδιωτική πρωτοβουλία, ο κ. Μυλόπουλος απαντά πως: «Εξαρτάται από το τι επιδιώκουμε. Επιδιώκουμε να ανεβάσουμε το επίπεδο της εκπαίδευσης της χώρας ή επιδιώκουμε να κάνουμε κερδοφόρες κάποιες εκπαιδευτικές επιχειρήσεις και πιο πλούσιους κάποιους ήδη πλούσιους Έλληνες. Εγώ δεν ενδιαφέρομαι για το αν κάποιοι πλούσιοι θα γίνουν πλουσιότεροι τη στιγμή που εγώ ο ίδιος, είμαι καθηγητής πανεπιστημίου και δεν μπορώ να βγάλω το μήνα. Εγώ ενδιαφέρομαι να ανεβάσω το επίπεδο της εκπαίδευσης. Εγώ ενδιαφέρομαι να δώσω ελεύθερη πρόσβαση σε καλά επίπεδα εκπαίδευσης σε όλα τα ελληνόπουλα. Εγώ ενδιαφέρομαι να μην φεύγουν οι Έλληνες στο εξωτερικό και να χάνουμε το νέο αίμα και τα νέα μυαλά . Αυτά είναι τα ενδιαφέροντα που πρέπει να συζητήσω, ο κ. Μητσοτάκης πάει κατευθείαν τις συζητήσεις στο πως θα δώσει παραπάνω χρήματα στους δικούς του και σε όποιους εκπροσωπεί. Αν θέλει να γίνουμε σαν την Βόρεια Κορέα με 3 ιδιωτικά και όχι καλά δημόσια πανεπιστήμια να το πει ευθέως ο Πρωθυπουργός κι όχι να υποκρύπτει τη συζήτηση. Γιατί αυτό κάνει, όταν λέει για τα δημόσια πανεπιστήμια που είναι το μείζον ζήτημα, το επίδικο, το μεγάλο που αφορά τον μέσο Έλληνα πολίτη και προβάλλει ένα θέμα ότι δήθεν δεν επιτρέπονται ιδιωτικά και τα λοιπά, αλλά όταν εγώ ξέρω ότι επίτηδες υπο χρηματοδοτεί το δημόσιο πανεπιστήμιο επίτηδες απαξιώνει το δημόσιο πανεπιστήμιο για να δώσει διέξοδο κερδοφορίας και ακόμα μεγαλύτερη σε μια μικρή ολιγαρχία του πλούτου. Μια ταξική κοινωνία θέλει ο κος Μητσοτάκης και αυτό το οποίο προβάλλει με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια βγάζει μπροστά.»
Προτείνει μάλιστα ο κ. Μυλόπουλος και εναλλακτικές αλλά υποστηρίζει πως δεν εφαρμόζονται καθώς, ο στόχος είναι να απαξιώσουν το δημόσιο πανεπιστήμιο και να παρουσιάσουν σαν δήθεν απελευθέρωση το ιδιωτικό πανεπιστήμιο. Ειδικότερα επεσήμανε πως: «Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να ανοίξει ελεύθερα χωρίς εισαγωγικές εξετάσεις στα πανεπιστήμια της για μια σειρά από ειδικότητες που προτιμούν τα παιδιά σήμερα και που είναι και χρήσιμες κοινωνικά και να κρατήσει βέβαια τις πολλές εκείνες οι οποίες αναγκαστικά πρέπει να είναι ελεγχόμενος ο αριθμός των φοιτητών ιατρικές και πολυτεχνεία, ώστε να έχουμε ένα περιορισμένο αριθμό. Αυτό δεν θα οδηγήσει τα παιδιά να φεύγουν στο εξωτερικό. Αυτό θα οδηγήσει τα παιδιά ά από την δημόσια ιατρική και το δημόσιο πολυτεχνείο να πάνε στις δημόσιες σχολές business, management και computer στη χώρα μας. Ουσιαστικά καταργούμε την ελεύθερη πρόσβαση των παιδιών στο δημόσιο πανεπιστήμιο για να χρηματοδοτήσουμε, για να ενισχύσουμε, να κάνουμε κερδοφόρο το ιδιωτικό, το οποίο θέλουμε να φτιάξουμε.»
