Παπακωνσταντής: “Μνημόσυνο η 3η Σεπτεμβρίου για ότι έχει απομείνει από το ΠΑΣΟΚ”

45 χρόνια συμπληρώνονται από την ημέρα που ο Ανδρέας Παπανδρέου ανακοίνωσε την ίδρυση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος με την ιστορική διακύρηξη της 3ης Σεπτεμβρίου το 1974. Η σημερινή ημέρα δίνει την αφορμή τόσο για τον απολογισμό της πορείας του ΠΑΣΟΚ στην πολιτική σκηνή του τόπου όσο και για την διατύπωση προβληματισμών της περιόδου αμηχανίας και εσωστρέφειας των τελευταίων ετών.  “Προφανώς  και η ημέρα δεν προσφέρεται για πανηγυρισμούς στο ΠΑΣΟΚ θα μπορούσα όμως να πω ότι είναι ένα είδος ιστορικού πανηγυριού και θα μπορούσε να είναι ιστορική μέρα γιορτής, η οποία αποσυνδεδεμένη από την σημερινή κατάσταση, μπορεί να δώσει σε κάποιους την δυνατότητα να σκεφτούν και να αποτιμήσουν την προσφορά του ΠΑΣΟΚ αυτά τα 45 χρόνια. Βέβαια, με το δεδομένο πως η διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρίου έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της και όσοι ασχολούνται με αυτήν, όχι με βάση ιστορικά στοιχεία αλλά με τα σημερινά δεδομένα είναι σαν είδος μνημοσύνου για ότι έχει απομείνει από το ΠΑΣΟΚ δήλωσε στον Politica 89.8 και στην Αντιγόνη Ανδρεάκη, ο Γιώργος Παπακωνσταντής, πρώην υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στο Ρέθυμνο.

“Το ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή δεν υφίσταται”

“Το κόμμα δεν διαφύλαξε τον εαυτό του αλλά την χώρα. Χρεώθηκε όλο το μνημονιακό παρόν και δεν προστάτεψε το παρελθόν του δήλωσε ο κ. Παπακωνσταντής συμπληρώνοντας πως: “Στη ζωή, στην πολιτική και στον έρωτα ποτέ μη λες ποτέ. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ όπως τα ξέραμε έχουν τελειώσει. Όποιο κόμμα δεν μετεξελίσσεται σύμφωνα με την εποχή χάνεται. Ακόμα και τα ίδια τα πρόσωπα που αρθογραφούν πάνω στην ίδια διαδικασία, δεν μπορούν να μιλήσουν στις σύγχρονες πολιτικές ανάγκες του τόπου. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε σήμερα είναι να κάνουμε την αποτίμηση του ΠΑΣΟΚ, σε μια εποχή που ήταν στο επίκεντρο του Ψυχρού Πολέμου και με απίστευτες διαφορές σε σχέση με το σήμερα. Η Ελλάδα έβγαινε από μια δικτατορία, οπότε η έννοια της Αριστεράς είναι τελείως διαφορετική σε σχέση με το σήμερα.

“Ο Έλληνας έχει πάντα ανάγκη για όμορφα λόγια”

“Από την μια ήταν η χαρισματική προσωπικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου, από την άλλη ο εκφυλισμός της Ένωσης Κέντρου και η ρηξικέλευθη απόφαση του νομίζω ότι δούλεψε αρκετά καλά, για να λέμε την ιστορική αλήθεια πατώντας πάνω στην ανάγκη που είχε ο Έλληνας για όμορφα λόγια. Για έναν ιδιότυπο λαϊκισμό όπου ήταν η οριζόντια ιδεολογία της ελληνικής κοινωνίας όπου ήθελε να του παρέχει το κράτος. Το πασπάλισμα του να παρέχει το κράτος είχε και κάποια ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Υπήρχαν εκσυγχρονιστικά στοιχεία, κάτω από διάφορες συνθήκες δημιουργήθηκαν τα καλύτερα στοιχεία για την χώρα δήλωσε ο κ. Παπακωνσταντής συμπληρώνοντας πως: “Οι σημερινές γενιές, ακόμα και πληρώνοντας το μάρμαρο, η ποιότητα της διαβίωσης και της ζωής τους δεν έχουν καμία σχέση με ότι έζησαν οι παλιότεροι την δεκαετία του ’70. Αν κοιτάξουμε γύρω μας στα Βαλκανία, η Ελλάδα είναι σε πολύ καλύτερη θέση. Σημασία έχει όμως το τι κάνουμε σήμερα γιατί η κρίση είναι στην πόρτα μας εδώ και 10 χρόνια. Η Ελλάδα μπαίνοντας το 2009 στην κρίση, δεν έχει καμία σχέση με εκείνη του 1974. Οι γενιές εκείνης της εποχής διαμόρφωσαν μια χώρα με 1300 δολάρια κατά κεφαλήν εισόδημα για να φτάσει στο τώρα και τις 29.000 δολάρια.”