Noμικές “βόμβες” για δασικούς χάρτες: «Oι Κρητικοί άνοιξαν το δρόμο για την ανατροπή τους αλλά οδηγούνται σε νομική αυτοκτονία»

Αυτό ήταν το όραμα της κοινότητος των δασολόγων , ιδιωτών και στελεχών της δασικής διοίκησης , που επί δεκαετίες επέβαλλαν ως «κρατούσα νομική άποψη» περί των δασικών θεμάτων , την νομική άποψη των «μη νομικών δασολόγων». Το πολυδαίδαλο της δασικής νομοθεσίας και η ανάγκη βαθέων νομικών γνώσεων σχετιζόμενων νομικών κλάδων , αποθάρρυνε τους περισσότερους νομικούς να αναπτύξουν την δική τους νομική άποψη περί δασικών θεμάτων , αφού ήταν πιο εύκολος ο δανεισμός της έτοιμης «κρατούσας άποψης των δασολόγων» , πράγμα που οδήγησε σε ετερόφωτες νομικές προσεγγίσεις και των ιδίων των νομικών.

Οι δασολόγοι της δασικής διοίκησης όμως , μέσα από την καθημερινή ενασχόλησή τους με τα δασικά , αποκτούσαν «εμπειρικά» 10 από τις 50 απαραίτητες νομικές γνώσεις και έβαζαν στη νομική ζυγαριά 4-5 από αυτές (όποιες «εμπειρικο-τύχαινε» ή ….όποιες συνέφερε), και αφού οι άλλοι αγνοούσαν και τους θεωρούσαν «αυθεντίες» , περίμεναν να ακούσουν οτιδήποτε κι’ αν έλεγαν οι δασολόγοι , και το θεωρούσαν «κρατούσα άποψη». Και (τι βολικό για τους δασολόγους !) όλα εξαρτώνται δήθεν μόνο από την βλάστηση των εκτάσεων και από μόνο 2 αεροφωτογραφίες και από μόνο τις φωτοερμηνείες των δασολόγων (που δεν χρειάζονται «νομικά»….) . Έτσι με τέτοιες ελλειμματικές νομικές προσεγγίσεις βασίλεψαν πάνω από έναν αιώνα οι «κρατούσες νομικές απόψεις» των «μη νομικών» δασολόγων , που, παρά τα τις τεράστιες αδικίες που επέφεραν, δεν ξεσήκωσαν το κοσμάκη που υπέφερε.

Οι «πολίτες του καναπέ» του σήμερα δεν ξεσηκώθηκαν ούτε με την μαζική παραγωγή των δασικών χαρτών που άρχισε το 2017 με μύριες αδικίες και κυρίως παρανομίες. Από το 2017 γράφω και δημοσιεύω αποκαλύψεις για σφάλματα και παρανομίες των δασικών χαρτών (βλ. και http://loritis.com) και κανείς δασολόγος (ή αντιγνωμών νομικός) δεν μπόρεσε να απαντήσει και να αντιπαρατεθεί νομικά. Παρ’ ‘όλα αυτά όμως , εξακολουθούν να γίνονται τα ίδια , και ομοίως και μετά το «νόμο Χατζηδάκη» (Ν. 4685/2020) για τον οποίο αξίζει ειδική μνεία.

Η πληθώρα σφαλμάτων και παραπόνων για τους δασικούς χάρτες εξήγειρε την γενναία παρέμβαση του «νόμου Χατζηδάκη» , που όμως υπονομεύτηκε , εν τη γενέσει του μεν από συντάκτες ημιμαθείς περί τα δασικά νομικά που πάσχιζαν μόνο για φωτογραφικές περιπτώσεις και για λίγους , και εν τη εφαρμογή του από την «ρεβάνς» των δασολόγων που με υπουργικές αποφάσεις και εγκυκλίους ξήλωσαν «λάθρα» το πουλόβερ και την ουσία του νόμου αυτού. Ο νόμος Χατζηδάκη ήταν ένα «ιστορικό νομοθέτημα» (χάρη μόνο στην πρόθεση και το πολιτικό αισθητήριο του ίδιου του κ. Χατζηδάκη) και έτεινε προς την ορθή κατεύθυνση της εναντίωσης και αποκαθήλωσης των εσφαλμένων αλλά διαχρονικά εδραιωμένων και δυστυχώς «κρατουσών απόψεων» των «μη νομικών» δασολόγων περί τα «νομικά» δασικά , που ευθύνονται για τις εξόφθαλμες αδικίες που έχουν συσσωρευθεί.

Όμως η μετατροπή των προθέσεων του υπουργού σε νομοθετικό κείμενο έγινε από «ενδιαφερόμενους» για συγκεκριμένες-λίγες περιπτώσεις , και τα άρθρα του νόμου γράφτηκαν από ημιμαθείς νομικούς , κακότεχνα και στοχευμένα , ώστε κατάντησε τελικά ο νόμος Χατζηδάκη να ορίζει (έστω κακότεχνα και εσφαλμένα) για το καλό ολίγων και να αγνοεί το δίκιο των πολλών , που το αναγνώρισε με πολιτική γενναιότητα , αλλά το έδωσε μόνο σε λίγους (πιστεύω άθελα και εν νομική αγνοία – περί του συγκεκριμένου θέματος – του ιδίου του κ. Χατζηδάκη)

Γιατί να πάψουν οι δασολόγοι να «νομικολογούν» , αφού και οι νομικές απόψεις τους και τα νομικά έργα τους (π.χ. οι επίκαιροι παράνομοι δασικοί χάρτες ) «περνάνε» ! Εδώ «ξηλώσανε» τον «ιστορικό» νόμο Χατζηδάκη , με υπογραφές σε υπουργικές αποφάσεις και σε εγκυκλίους του ιδίου του κ. Χατζηδάκη και του επόμενου Υπουργού ! Ποιος θα σταματήσει τους δασολόγους της δασικής διοίκησης ! …..Μά ! Ένα «μοιραίο σφάλμα» ! ….Έφθασαν και στην Κρήτη ! Και έκαναν τα ίδια και στους Κρητικούς ! Και τότε ξεσηκώθηκαν οι Κρήτες που δεν έχουν την αγκύλωση του καναπέ , και έκαναν τώρα , αυτό που δεν έκανε η υπόλοιπη Ελλάδα εδώ και 3 χρόνια ! Φώναξαν , και βγήκαν και στους δρόμους με τα τρακτέρ , και έκαναν και καταλήψεις και σαματά κλπ. ! Και τότε να δείτε απανωτές τηλεδιασκέψεις και συσκέψεις κλπ. ! Ανάγκασαν την δασική διοίκηση αλλά και την πολιτειακή διοίκηση (κυβέρνηση) , να πάψει να ακούει μόνο τους δασολόγους του υπουργείου και των δασαρχείων , και να σκύψει να δεί τι λένε και αυτοί οι άνθρωποι που διαμαρτύρονται για πατρογονικές περιουσίες. Έτσι αναγκάσθηκαν να δούν το «στραβό» αποτέλεσμα και να καταλάβουν ότι , αφού το αποτέλεσμα είναι «στραβό» , τότε είναι «στραβή» και η κρατούσα νομική άποψη των δασολόγων που παράγει αυτό το «στραβό» αποτέλεσμα. Μέχρι και ο ίδιος ο κ. Πρωθυπουργός (Κρητικός και αυτός) συγκάλεσε προχθές σύσκεψη για τους δασικούς χάρτες. Είναι διαχρονικά πρωτοφανής (…σ.σ. «δευτεροφανής» μετά το νόμο Χατζηδάκη) και πολλαπλώς επαινετέα αυτή η πολιτική γενναιότητα να ξεφύγει η κυβέρνηση από τον διαχρονικό και «διακυβερνητικό» πνιγηρό εναγκαλισμό της δασολογικής κοινότητας που παρήγαγε νομικά σφάλματα και εξόφθαλμες και προκλητικές αδικίες. Επιτέλους η νομική εμβρίθεια των δασολόγων αμφισβητείται από την κυβέρνηση (….αλλοίμονό μας ίσως τώρα αμφισβητηθεί και η ικανότητα π.χ. των μαγείρων για εγχειρήσεις καρδιάς…!! ). Ευτυχώς ο Πρωθυπουργός δρομολόγησε νομοθετικές πρωτοβουλίες για την διόρθωση των μεγάλων σφαλμάτων και αδικιών των δασικών χαρτών (σ.σ. των νομικών λαθών των δασολόγων που παρήγαγαν τους δασικούς χάρτες.…).

Αμφιβάλλω όμως εάν έχει γίνει αντιληπτή (και από την κυβέρνηση αλλά και από τους πολίτες) η διάκριση ότι πρωτίστως πρόκειται για ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ (παραβίαση των ήδη υπαρχόντων νόμων) των δασικών χαρτών , εκ των οποίων παρανομιών απορρέουν οι αδικίες. Συνεπώς με νομική ορθότητα οι πολίτες δεν πρέπει να παραπονούνται και να διεκδικούν πολιτική δικαίωση , αλλά ορθή ερμηνεία και εφαρμογή των κειμένων νόμων (που βέβαια , ελλείψει νομικής παιδείας και υπάρξει εμπαθούς προκατάληψης , αδυνατούν να κάνουν οι δασολόγοι της δασικής διοίκησης , που γι’ αυτό άλλωστε παρήγαγαν όλες αυτές τις τραγελαφικές καταστάσεις των δασικών χαρτών).

Στο σημείο αυτό προέκυψε ξανά η δυστοκία της κρατούσας νομικής άποψης των δασολόγων της δασικής διοίκησης για παραγωγή δίκαιων και νόμιμων αποτελεσμάτων , ενώ μέχρι τώρα ήταν «εύτοκη για παραγωγή παρανομιών και αδικιών ! Με οδηγό και σύμβουλο την ίδια «προβληματογόνο» εσφαλμένη και κρατούσα νομική προσέγγιση των δασολόγων , προσπαθεί τώρα η κυβέρνηση να λύσει τα προβλήματα εξαγγέλλοντας νομοθετικές πρωτοβουλίες μέσω της ίδιας δασικής διοίκησης , που , όχι μόνο τα παρήγαγε , αλλά και επιμένει πεισματικά , ώστε χρειάστηκε η παρέμβαση του ίδιου του πρωθυπουργού…. Και ιδού τα πρώτα αποτελέσματα και δείγματα γραφής :

Δημοσιεύθηκε ότι αποφασίσθηκε παράταση προθεσμιών για 6 μήνες. Καλή είναι , αλλά «δεν λύνει» , απλώς «βοηθάει» , και δεν φθάνει ούτε κατά διάνοια για παραγωγή «νόμιμων» δασικών χαρτών.

Δημοσιεύθηκε ότι θα αναληφθούν νομοθετικές πρωτοβουλίες για την επίλυση των αδικιών , αλλά αντιφατικά «και δεν θα αναληφθούν ακόμη» γιατί θα περιμένουν και την απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας για να μην είναι ….«θνησιγενείς» οι νέες ρυθμίσεις ! «Απορία ψάλτου , βήξ» και «νομική αδυναμία προσδιορισμού των νέων ρυθμίσεων , αόριστη αναφορά σε νομικές πρωτοβουλίες…» ! Γιατί ; Δεν γνωρίζουμε τη διαχρονική νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (και της Ολομελείας) ; Ένας δασολόγος βέβαια αδυνατεί να συλλάβει το βαθύ νομικό υπόβαθρο της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας , και «…όπου μαλώνουν τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια-πολίτες».

Μα πώς θα λυθούν τα νομικά προβλήματα από τις ίδιες νομικές νοοτροπίες που δημιούργησαν αυτά τα προβλήματα ? Η νομική εμβέλεια της νομικής διοίκησης επί δεκαετίες εξικνείται μέχρι της παραγωγής αδικιών και παρανομιών , και τώρα ξαφνικά «θα αναλάβουν νομικές πρωτοβουλίες» για να λύσουν τα προβλήματα που οι ίδιοι γέννησαν ? Άραγε τους περνάει από το μυαλό ότι δεν κατανοούν (νομικά) τους νόμους και τις Υπουργικές Αποφάσεις και τις εγκυκλίους που φτιάχνουν οι ίδιοι με υπογραφές Υπουργών κλπ. , και ότι έτσι παράγουν σωρεία τραγελαφικών νομικών αντιφάσεων που καταρρίπτουν πολλαπλώς την «κρατούσα» και πρακτικά «κραταιά» νομική άποψή τους ? Μα για να αντιληφθεί κανείς και να αξιολογήσει τέτοιες νομικές αντιφάσεις , χρειάζεται νομική παιδεία και βαθεία γνώση των σχετιζόμενων νομικών αντικειμένων , που κατά «τεκμήριο σπουδών» ελλείπει από την δασική διοίκηση και από όποιους ετερόφωτους υιοθετούντες.

Υπάρχουν λύσεις ! Η εξής μία , δηλ. η σωστή ερμηνεία και εφαρμογή έστω των υπαρχόντων νόμων (Εμμανουήλ Ροΐδης) με κάποιες βελτιώσεις. Όμως με σφαιρική και όχι ελλειμματική νομική προσέγγιση , από «νομικούς» και όχι «νομικολογούντες» (παλαιότερα τους λέγανε «δικολάβους» ! )

Απρόσμενα όμως , διαφαίνεται τελικά ότι οι Κρήτες δεν αγωνίζονται για να δικαιωθούν , αλλά για να ηττηθούν ! Δεν αγωνίζονται για να μην πειράξει το κράτος τα χωράφια και τις πατρογονικές περιουσίες τους , αλλά αγωνίζονται για να δεχθεί το κράτος τα παρακάλια τους για να παραδώσουν οι Κρητικοί στο κράτος τις πατρογονικές περιουσίες τους σαν «κλεμμένες» !

Μόνο αυτό είναι το «νομικό» νόημα «αγωνιστικών» ανακοινώσεων που δημοσιεύθηκαν και που αντί να μάχονται τις παρανομίες του δασικού χάρτη , έχουν περιεχόμενο που αποδέχεται και υιοθετεί παρανομίες του δασικού χάρτη , όπως π.χ. :

«….Εκτάσεις ιδιόκτητες, που είναι πράγματι Δ.Δ, κατόπιν αυτοψίας, και που περιέχουν α) πρινάρια, β) δρυάδες, γ) πεύκα, δ) κυπαρίσσια, ε) συμπαγές βραχώδεις εκτάσεις που περιέχουν και δέντρα, στ) οτιδήποτε άλλο χαρακτηρίζεται οφθαλμοφανώς και νομίμως δάσος…..»

«…Η Ελληνική Πολιτεία πρέπει να δεσμευτεί πολιτικά να νομοθετήσει την παραχώρηση και την μακροχρόνια μίσθωση των φερομένων ιδιοκτησιών της στους αγρότες και ιδιώτες οι οποίοι τα κατέχουν μακροχρόνια και το αποδεικνύουν νομίμως. ….»

Αξιοθαύμαστη η αντίδραση των Κρητών , αλλά τέτοια νομικώς εσφαλμένα αιτήματα ενέχουν το σπέρμα της νομικής αυτοκτονίας. Ευτυχώς που η δασική διοίκηση με τα ελλειμματικά νομικά της , δεν το καταλαβαίνει και συνεχίζει να αναζητά λύσεις , ενώ θα κατήγαγε περιφανή νίκη εάν απλώς αποδεχόταν τέτοια αιτήματα……

Όμως με τέτοιες υφέρπουσες υιοθετήσεις από τους αδικημένους πολίτες των ζημιογόνων νομικών σφαλμάτων της δασικής διοίκησης (ως ανέλπιστη επιβράβευση και «νομική συμμαχία») , υπονομεύεται και η κατεύθυνση και η αποτελεσματικότητα των νέων νομοθετικών πρωτοβουλιών. ”