Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση για τα 80 χρόνια από την Απελευθέρωση του Ηρακλείου από τον ΕΛΑΣ

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η χθεσινή εκδήλωση της Τομεακής Οργάνωσης Ηρακλείου του ΚΚΕ, με αφορμή την συμπλήρωση των 80 χρόνων από την απελευθέρωση του Ηρακλείου από τον ΕΛΑΣ που είχε θέμα : «80 χρόνια από την Απελευθέρωση του Ηρακλείου από τον ΕΛΑΣ. Τότε και τώρα… Μόνο ο λαός σώζει τον λαό. Στο δρόμο της ανατροπής με ΚΚΕ δυνατό!». Στην εκδήλωση συμμετείχε πολυμελής αντιπροσωπεία του Γραφείου Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Σάββα Βασιλειάδη, μέλος της ΚΕ και γραμματέα Επιτροπής Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν απόγονοι των δολοφονημένων κομμουνιστών της περιόδου 1945-1947 αλλά και αγωνιστών του απελευθερωτικού αγώνα.

Η Εκδήλωση ξεκίνησε από την Πλατεία 11ης Οκτώβρη 1944, όπου η Λίζα Φωτιάδου, στέλεχος του ΚΚΕ, έκανε μία σύντομη αναφορά στην επέτειο της ημέρας απελευθέρωσης του Ηρακλείου από όπου πήρε και το όνομα της η ομώνυμη Πλατεία. Στη συνέχεια ακολούθησε πορεία όπου συνθήματα όπως «ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – ΕΠΟΝ – ΔΣΕ Δόξα και τιμή στο ΚΚΕ» και «Στον Ιμπεριαλισμό, καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί» αντήχησαν στους δρόμους της συνοικίας μέχρι την Πλατεία Αναξαγόρα στο Ατσαλένιο όπου πραγματοποιήθηκε η Κεντρική Εκδήλωση.

Στην Κεντρική Εκδήλωση, χαιρετισμό απηύθυνε εκ μέρους της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ ο Τάσος Χιώτης, πρόεδρος του Παραρτήματος Ηρακλείου και στη συνέχεια κατατέθηκαν στεφάνια στη μνήμη των 3 κομμουνιστών που εκτελέσθηκαν στην προσφυγική συνοικία του Ατσαλένιου την περίοδο 1945-1947. Στεφάνια κατέθεσε εκ μέρους του ΚΚΕ η Λίνα Ανδρουλάκη, μέλος του Γραφείου της Τομεακής Επιτροπής Ηρακλείου, εκ μέρους της ΚΝΕ ο Ορφέας Δρακούλης, μέλος του Γραφείου Περιοχής της ΚΝΕ και εκ μέρους της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ ο Γιάννης Μαράκης μέλος του ΔΣ του παραρτήματος Ηρακλείου.

Στη συνέχεια δόθηκε από τη Λίνα Ανδρουλάκη το χρονικό των μεγάλων μαχών της απελευθέρωσης στην πόλη του Ηρακλείου και ακολούθησε η κεντρική ομιλία από τον Μανώλη Συντυχάκη, μέλος της Επιτροπής Περιοχής και βουλευτή Ηρακλείου του ΚΚΕ.

Η Εκδήλωση έκλεισε με αφηγήσεις ποιημάτων και με τραγούδια από το Μουσικό Σύνολο μελών της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Στην εκδήλωση υπήρχε έκθεση καθώς και δίπτυχο υλικό με το ιστορικό της απελευθέρωσης.

Στην κεντρική ομιλία ο Μανώλης Συντυχάκης ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Σήμερα, εδώ στην ΕΑΜοκρατούμενη προσφυγομάνα, το Ατσαλένιο, γιορτάζουμε τα 80 Χρόνια από την Απελευθέρωση του Ηρακλείου από τα ναζιστικά στρατεύματα με την καθοριστική συμβολή του ΕΛΑΣ. Στις 11 Οκτώβρη του 1944 μπήκαν στην πόλη του Ηρακλείου τα πρώτα τμήματα των μαχητών του ΕΛΑΣ. Προπορευόταν, πάνω σε ένα άσπρο άλογο, ο θρυλικός καπετάνιος του ΕΛΑΣ Γιάννης Ποδιάς και ακολουθούσαν τα ένοπλα τμήματα του 43ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ Ν. Ηρακλείου. Ημέρα, που έχει μείνει ανεξίτηλα στη μνήμη του κρητικού λαού, που τους υποδέχτηκε ως νικητές μέσα σε έξαλλους πανηγυρισμούς. 

(…) Εμπνεόμαστε και διδασκόμαστε από την αλύγιστη στάση του που δείχνει το δρόμο για το φωτεινό μέλλον της ανθρωπότητας, για τους αγώνες της αντεπίθεσης, για το δίκιο των λαών, για την νέα Κοινωνία, τον Σοσιαλισμό – Κομμουνισμό. Τιμάμε τους νεκρούς και την ιστορία μας. Τους αγωνιστές που βασανίστηκαν, ξεψύχησαν ή εκτελέστηκαν στα μπουντρούμια της Ασφάλεια, στους περιβόητους στάβλους του Μπαντουβά, στην έδρα των SS, από τους φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Κρατάμε ψηλά τη σημαία του αγώνα και συνεχίζουμε τον μακρύ, δύσκολο αλλά και σίγουρο δρόμο που περπάτησαν χιλιάδες αγωνιστές πριν από μας.

(…) Συμπληρώθηκε ήδη ένας χρόνο πολέμου στη Μ. Ανατολή. Η πολιτική του δολοφονικού κράτους του Ισραήλ και της κυβέρνησης Νετανιάχου στρέφεται όχι μόνο κατά των άλλων λαών, αλλά και κατά του ίδιου του ισραηλινού λαού που τον μετατρέπει σε στόχο αντιποίνων. ‘Οπως τους πρόσφατους βομβαρδισμούς του Ιράν ως αντίποινα στις συνεχιζόμενες εγκληματικές ενέργειες του ισραηλινού κράτους με τις πλάτες των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. 

(…) Το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» αποθεώνουν η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα, με αφορμή τη μαύρη επέτειο για τον έναν χρόνο πολέμου στη Γάζα και στη Μέση Ανατολή.

(…) Περίσσεψε όμως και το «ξέπλυμα» της ΕΕ, την οποία παρουσιάζουν όλοι ως «άτολμη» να παρέμβει, και όχι ως ιμπεριαλιστική δύναμη που συμμετέχει ενεργά στον πόλεμο στο πλευρό του Ισραήλ. 

(…) Προχθές, είχαμε απόπειρα στοχοποίησης και τρομοκράτησης κληρωτού στρατευμένου, μέλους της ΚΝΕ, από βουλευτές της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ (Πλεύρη και Πέτρο Παππά), του φασιστικού μορφώματος των «Σπαρτιατών» μέσα στη βουλή, στα κανάλια, καθώς και από γνωστούς μιντιακούς κονδυλοφόρους του συστήματος, επειδή εξέφρασε δημόσια την αντίθεσή του στη στήριξη της κυβέρνησης στο κράτος – δολοφόνο Ισραήλ και την αλληλεγγύη του στους λαούς της περιοχής.

Ενοχλήθηκαν όλοι τους γιατί ο φαντάρος με στολή εναντιώθηκε στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο σε βάρος ξένων λαών! Όμως, δεν ενοχλούνται, φαίνεται, όταν με την ίδια στολή άλλοι στρατιωτικοί οδηγούνται στους πολέμους κάτω από τη σημαία του ΝΑΤΟ, ή της ΕΕ. Δεν ενοχλούνται ακόμα και όταν στρατιωτικοί μετατίθενται και εντάσσονται στον ίδιο τον στρατό των ΗΠΑ! Ντροπή και αίσχος! Ε λοιπόν, δεν είναι έτσι τους απαντάμε ! Ούτε όταν θα πάει η αφεντιά τους, ή τα δικά τους παιδιά στις Ένοπλες Δυνάμεις, έχει το ελεύθερο η όποια κυβέρνηση να τα στείλει στη Σαουδική Αραβία με τα «Patriot», ή στην Ερυθρά θάλασσα, ή στα ανοιχτά της Λιβύης, ή του Λιβάνου με φρεγάτα, ούτε και στο Κόσσοβο, στη Βοσνία, ή στην Ουκρανία!

Τα Ελληνόπουλα δεν πρέπει και δεν θα επιτρέψουν να χύσουν το αίμα τους στο «πλευρό των Αμερικανών συμμάχων», όπως δήλωσε πρώην ΥΕΘΑ της ΝΔ, ούτε αν διαταχθούν να πολεμήσουν στον Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό, όπως δήλωσε προ έτους ο πρωθυπουργός!

(…) Έχουμε το θάρρος μέσα σε αυτές τις συνθήκες να δηλώνουμε παντού ότι η εμπλοκή της χώρας μας στους πολέμους την κάνει στόχο αντιποίνων. Ο κίνδυνος είναι τεράστιος, εδώ και τώρα ο λαός πρέπει να ξεσηκωθεί σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.

(…) Σήμερα η διεθνής κατάσταση είναι πολύ επικίνδυνη. Ο πόλεμος στην Μ. Ανατολή διασταυρώνεται  με τις εστίες έντασης στα Βαλκάνια, και την αντιπαράθεση στην Ασία και τον Ειρηνικό. Και βέβαια διασταυρώνεται με τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Δύο και παραπάνω χρόνια και ακόμα συνεχίζεται. Έχει σοβαρή ευθύνη η κυβέρνηση για τη διαιώνιση του, αφού στέλνει όπλα στο καθεστώς Ζελένσκι και στηρίζει όλες τις σχετικές πολεμικές αποφάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

(…)Το Κόμμα μας απέρριψε τα προσχήματα που αξιοποιήθηκαν από την κάθε πλευρά, που σπρώχνει δύο λαούς, τον ρωσικό και τον ουκρανικό, που μαζί μεγαλούργησαν στα 70 χρόνια του σοσιαλισμού, να αλληλοσκοτώνονται για «τ’  αφέντη το φαί». Οι εξελίξεις μας δικαίωσαν. Μιλάμε σήμερα για τη φανερή, άμεση στρατιωτική εμπλοκή της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Ουκρανίας, όπου συμμετέχει η χώρα μας.

(…) Και επειδή μια νέα καπιταλιστική κρίση χτυπάει την πόρτα σε ισχυρές χώρες όπως Γερμανία και Γαλλία για αυτό και η στροφή στην πολεμική οικονομία, όπως είδαμε και με τις πρόσφατες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και τις δηλώσεις Ντράγκι. 

(…) Μελετάμε το χθες για να οπλιστούμε με ετοιμότητα και ικανότητα, να πηγαίνουμε πιο μπροστά από τα γεγονότα. Μέσα από την κοπιαστική μελέτη της ιστορίας μας που καρπός της είναι και οι  τόμοι δοκιμίου ιστορίας του ΚΚΕ γινόμαστε πιο ικανοί για να ανταποκριθούμε στο σήμερα. Η απελευθέρωση του Ηρακλείου και όλης της χώρας από το ναζιστικό τέρας, ήταν ο καρπός του τιτάνιου αγώνα του ελληνικού λαού. 

Σε όλη την περίοδο της Κατοχής, η ψυχή και ο κύριος αιμοδότης του λαϊκού απελευθερωτικού αγώνα ήταν το ΚΚΕ. Ξεκινώντας από την πρώτη στιγμή της εισβολής των Γερμανών στην Ελλάδα, το ΚΚΕ, με ελάχιστες τότε οργανωμένες δυνάμεις και με τους εξόριστους που δραπέτευσαν από τα νησιά, όπου τους είχε εκτοπίσει η δικτατορία της 4ης Αυγούστου, πήρε την πρωτοβουλία για τη συγκρότηση του ΕΑΜ και στη συνέχεια του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ. Στις γραμμές τους συσπειρώθηκε σε μια πορεία η μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Αυτές οι δυνάμεις, δίνοντας ποταμούς αίματος, συνέβαλαν στην απελευθέρωση της Ελλάδας, ήταν το μοναδικό φόβητρο των τριών κατοχικών δυνάμεων (Γερμανίας, Ιταλίας, Βουλγαρίας).

(…) Η μελέτη της Ιστορίας της δεκαετίας του 40’ αναδεικνύει όχι μόνο τη σκληρότητα της ταξικής πάλης και το αναπόφευκτο της σύγκρουσης, αλλά και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για τη νικηφόρα έκβαση υπέρ της εργατικής εξουσίας. Υπογραμμίζει πως η κινητοποίηση των μαζών και η όξυνση της ταξικής πάλης δεν μπορούν να οδηγήσουν στην ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας αν δεν καθοδηγούνται από μια επαναστατική στρατηγική. Αυτή σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αφορά τη στήριξη σε αστική κυβέρνηση, όπως αναδεικνύει η αρνητική πείρα της συμμετοχής του ΚΚΕ στην κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Ποτέ και πουθενά δεν επιβεβαιώθηκε ότι μπορεί να υπάρξει «εθνική ενότητα». Η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη.

(…) Από άλλες αστικές δυνάμεις (ΣΥΡΙΖΑ κ.ά.) επιχειρείται με επίθεση «φιλίας» ο αποχρωματισμός της αντιστασιακής πάλης, με στόχο να συγκαλυφθεί ο ρόλος του ΚΚΕ σ’ εκείνον το μεγάλο αγώνα και να παρουσιαστεί η Αντίσταση ως κάτι το «γενικά λαϊκό»! 

Όμως, η πραγματικότητα έχει πολύ πείσμα. Ο λαός, ιδιαίτερα οι νέες γενιές, έχουν όφελος να μάθουν την αλήθεια και κυρίως όλοι μαζί να διδαχτούμε από αυτή.

Αυτόν τον στόχο εξυπηρετούσε η άθλια απόφαση του Π.Σ. Κρήτης, τον Σεπτέμβρη του 2020, να καθιερωθεί η 10η Μάη, ως “Ημέρας Ευρωπαϊκής Ειρήνης και ως Δημόσιας Εορτής τοπικής σημασίας”, αποκρύπτοντας ότι αυτή η κατάπτυστη συμφωνία, ως «συμφωνίας της Κνωσού», συμφωνία συναλλαγής, δηλαδή, το 1945 μεταξύ αγγλικών, ελληνικών αρχών και γερμανικού στρατού για την ασφαλή αποχώρηση του τελευταίου από τα Χανιά. 

Ήταν τόσο ντροπιαστική αυτή η απόφαση για την ιστορία της Κρήτης, που κάτω από την σθεναρή αντίσταση των κομμουνιστών μέσα και έξω από το ΠΣ, της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ και πλήθος κόσμου, αναγκάστηκαν να την παγώσουν. Κανένας πόλεμος δεν ολοκληρώθηκε στις 10 Μαΐου 1945 στο Ηράκλειο. 

Αντίθετα μόλις ξεκινούσε ένας νέος — πάλι ενάντια στον λαό της Κρήτης όπως στα 1941. Οι ακροδεξιοί τρομοκράτες είχαν αρχίσει την φονική τους δράση στην Κρήτη (Αποκόρωνας, Ρέθυμνο, Κοξαρέ, ύπαιθρος Ηρακλείου) και υπήρχαν στους Βρετανούς ανησυχίες μήπως τα όπλα των Γερμανών δώσουν δυνατότητες στον λαό να αντισταθεί.

Και οι Γερμανοί, με τη συμφωνία της «Βίλλας Αριάδνη» κλήθηκαν να συνεισφέρουν σε αυτόν παρατείνοντας την κατοχή τους στο νησί της Κρήτης για μερικές ακόμα εβδομάδες. Ήταν η τελευταία τους προσφορά στην ελληνική άρχουσα τάξη και στους αποικιοκράτες Βρετανούς.

(…) Έτσι εξηγείται γιατί 80 χρόνια τώρα ποτέ δεν γιορτάστηκε η απελευθέρωση του Ηρακλείου από τις «επίσημες» τοπικές αρχές, το επίσημο κράτος, παρά μόνο το ΚΚΕ. Αλλά και για την αδιαφορία, την αποστροφή όλων των δημοτικών αρχών προς την ιστορική αυτή περίοδο. 

(…) Το ΚΚΕ αναλαμβάνει την ευθύνη να αποτελεί, μαζί με τον λαό που αγωνίζεται, τη μόνη πραγματική, εργατική – λαϊκή αντιπολίτευση, στην κυβέρνηση Μητσοτάκη σε όλα τα μέτωπα. 

Το ΚΚΕ βρίσκεται παντού! Μέσα και έξω από τη Βουλή, στους χώρους δουλειάς, στους χώρους Εκπαίδευσης, στα νοσοκομεία, στις γειτονιές, εκεί όπου τα κοράκια προσπαθούν να ξεσπιτώσουν λαϊκές οικογένειες, στους δρόμους του αγώνα. 

Δεν μένουμε εκεί. Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά σε αυτό το κρίσιμο διάστημα για: Την διαφώτιση του λαού για τους κινδύνους πολέμου, για τους υπαίτιους, για την ανάγκη πολιτικής καταδίκης τους και από την άλλη, την πάλη για την αποτροπή κάθε προσπάθειας αλλαγής συνόρων.

(…)Κανένας αντίπαλος δεν είναι ανίκητος. Τίποτα δεν παραμένει ακλόνητο και αναλλοίωτο. Συνεχίζουμε μέχρι την νίκη. Θα τα καταφέρουμε με ισχυρό ΚΚΕ και οργανωμένο λαό.»

---