Politica 89.8
Μ. Συντυχάκης: Σχολεία – τρώγλες και δίπλα χτίζονται καζίνο
Ασφαλή και σύγχρονη σχολική στέγη για το Μουσικό – Καλλιτεχνικό Σχολείο του Ηρακλείου Κρήτης ζήτησε ο Μανώλης Συντυχάκης, βουλευτής του ΚΚΕ στη διάρκεια της συζήτησης της Επίκαιρης Ερώτησης του Κόμματος σήμερα στη Βουλή.
Ο κομμουνιστής βουλευτής σημείωσε το πρόβλημα των κτιριακών εγκαταστάσεων που αντιμετωπίζουν το Μουσικό και Καλλιτεχνικό Σχολείο του Ηρακλείου, ως αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις διαχρονικά, αλλά και οι περιφερειακές και τοπικές αρχές, και η οποία έχει οδηγήσει σε τρομακτικά αδιέξοδα τη δημόσια μουσική και καλλιτεχνική παιδεία,
Τα συγκεκριμένα σχολεία, τόνισε, στεγάζονται σε ακατάλληλα και ανεπαρκή κτίρια στην πρώην αμερικάνικη βάση των Γουρνών, η οποία μάλιστα έχει παραδοθεί από την κυβέρνηση -στον δρόμο που άνοιξαν οι προκάτοχοι της- στο μεγάλο κεφάλαιο για τις επενδύσεις του. Στο Καλλιτεχνικό Σχολείο, οι περισσότερες αίθουσες είναι λυόμενες και με κατασκευαστικά προβλήματα (φθορές, πόρτες που δεν κλείνουν, κάποιες πλημμυρίζουν σε έντονες βροχοπτώσεις, κτλ), ενώ υπάρχει έλλειψη ή ανεπάρκεια αιθουσών (όπως εκδηλώσεων, σκοτεινός θάλαμος, αίθουσα μοντάζ, εργαστήρια φυσικών επιστημών, εικαστικών, κτλ).
Όσο για το Μουσικό Σχολείο, οι κτιριακές ελλείψεις είναι τραγικές: Πρόχειρες αίθουσες διδασκαλίας που δεν επαρκούν για τις ανάγκες, ανυπαρξία ηχομόνωσης των αιθουσών με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη διδασκαλία των μουσικών οργάνων, απουσία αίθουσας εκδηλώσεων. Ακόμα και για αναγκαίες συντηρήσεις, που αφορούν υδραυλικές, ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις ή την ασφάλεια των μαθητών (π.χ. έλεγχος για στοιχεία αμιάντου, πυρασφάλεια, κ.τλ.), τα αιτήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας, παραμένουν ακάλυπτα. Και τα δύο σχολεία δεν έχουν κατάλληλη αίθουσα για τη σίτιση, κατάλληλους χώρους για βιβλιοθήκες, μουσικές βιβλιοθήκες, στούντιο κ.α.
Επιπρόσθετα, ο συνδυασμός της έλλειψης κατάλληλης στέγης, μαζί με τις ελλείψεις σε αναλώσιμα, μουσικά όργανα και δωρεάν σύγχρονα συγγράμματα, επιβαρύνουν την καθημερινότητα των μαθητών αλλά και τον οικογενειακό προγραμματισμό, με αποτέλεσμα να υπάρχουν μαθητές που σταματούν τις σπουδές τους, λόγω των ανυπέρβλητων δυσκολιών.
Οι μαθητές, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί του Μουσικού – Καλλιτεχνικού Σχολείου του Ηρακλείου, με τον υποδειγματικό αγώνα τους, διεκδικούν άμεσα γενναία κρατική χρηματοδότηση, για να πραγματοποιηθούν οι απαραίτητες εργασίες επισκευής, να εξασφαλιστεί η απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή και να προχωρήσει η ανέγερση των νέων σχολικών κτιρίων για τα δύο σχολεία στην περιοχή του Καρτερού.
Σημείωσε ακόμα την ανάγκη των αντισεισμικών ελέγχων, θέμα που αναδεικνύεται ιδιαίτερα αυτή την περίοδο με την έντονη σεισμική δραστηριότητα στο Αιγαίο.
Να διασκεδάσει τις εντυπώσεις επιχείρησε από την πλευρά του ο υφυπουργός Εσωτερικών ,Βασίλειος Σπανάκης, επικαλούμενος τα κονδύλια – ψίχουλα που έχει δώσει το υπουργείο προς το Δήμο Χερσονήσου για το βάψιμο και την επιδιόρθωση των εξωτερικών βλαβών του κτιρίου με εργολαβική σύμβαση.
Τη μεταφορά της ευθύνης στην τοπική διοίκηση αντί να την έχει η κεντρική εξουσία, κατήγγειλε στη δευτερολογία του ο Μ. Συντυχάκης, τονίζοντας ότι τα συγκεκριμένα κτίρια δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να λειτουργούν ούτε ως σχολεία γενικής παιδείας, πόσω μάλλον ως μουσικό και καλλιτεχνικό. Οι γονείς πληρώνουν από την τσέπη τους επανειλλημμένως και η κυβέρνηση διαθέτει τα κονδύλια στις ΝΑΤΟϊκές πολεμικές δαπάνες, στην «πράσινη ανάπτυξη», επιχορηγεί τους μονοπωλιακούς ομίλους, αντί να τα διαθέσει στα σχολεία, γιατί στη λογική του κόστους – οφέλους, θεωρεί κόστος τις δαπάνες για την Παιδεία, όπως και για την Υγεία.
Καταλήγοντας, τόνισε ότι η υποχρηματοδότηση αξιοποιείται ως άλλοθι από την κυβέρνηση για να εκβιάζει τον λαό ώστε να αποδέχεται αδιαμαρτύρητα τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, πληρώνοντας τριπλά και τρίδιπλα το κόστος, με τους ιδιώτες και τους ομίλους να συσσωρεύουν κέρδη και να επενδύουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, είπε, είναι η πρώην αμερικάνικη βάση των Γουρνών, όπου τα σχολεία είναι τρώγλες, και δίπλα τους θα χτιστούν καζίνο, στο πλαίσιο της πολιτικής που έχει παραδώσει την περιοχή στο μεγάλο κεφάλαιο για τις επενδύσεις του.
