Μ. Συντυχάκης: Επιταχύνει την επέλαση του κεφαλαίου (VIDEO)
«Την προσαρμογή της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας στις επενδυτικές δράσεις για την “πράσινη” επέλαση, προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων», έχουν στόχο οι πολλές διατάξεις του σχεδίου νόμου του υπ. Οικονομικών, παρότι φαινομενικά φαίνονται ετερόκλητες. Αυτό επισήμανε στην παρέμβασή του ο βουλευτής του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης στην Επιτροπή της Βουλής, όπου συζητείται, για δεύτερη μέρα σήμερα, επί των άρθρων, το νομοσχέδιο του υπ. Οικονομικών για τις ανώνυμες εταιρείες του Δημοσίου.
Ξεκινώντας την παρέμβασή του αναφέρθηκε στο άρθρο 124 για την εμπορευματοποίηση των χώρων του πρώην εργοστασίου της ΠΥΡΚΑΛ, υπογραμμίζοντας πως παρότι είναι από τους τελευταίους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους του λεκανοπεδίου της Αττικής, τώρα μπαίνει στο στόχαστρο της αξιοποίησης από επενδυτικούς ομίλους, στο όνομα της «πράσινης μετάβασης», αξιοποιώντας τους αντιπεριβαλλοντικούς νόμους των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.
Εξέφρασε την αντίθεση του ΚΚΕ στο σχέδιο μεταφοράς των 9 υπουργείων και οργανισμών, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «με το ειδικό χωροταξικό σχέδιο που αλλάζει τις χρήσεις γης και τους όρους δόμησης, θα στρωθεί το έδαφος πάνω στο οποίο θα δρομολογηθεί η παράδοση της έκτασης που καλύπτει το 20% της περιοχής του Υμηττού στον ή στους επιχειρηματικούς ομίλους που θα αναλάβουν την κατασκευή, συντήρηση και διαχείριση του έργου με ΣΔΙΤ, αποκομίζοντας κέρδη από την εκμετάλλευση των μελλοντικών εγκαταστάσεων».
Για το άρθρο 132 που αφορά τη ρύθμιση θεμάτων Εκκλησίας, σημείωσε πως αυτό διευκολύνει την επιτάχυνση της εμπορευματοποίησης της όποιας «εκκλησιαστικής περιουσίας» (που πολλές φόρες αμφισβητείται και η κυριότητά της) και της ρευστοποίησής της, κατοχυρώνοντας και αναβαθμίζοντας τον ρόλο της «κύριας ιεράς μονής» στις όποιες συναλλαγές. Σημείωσε πως «ήδη υπάρχουν μονές που έχουν πουλήσει σε ιδιώτες και μάλιστα υπάρχει τουλάχιστον ένας όμιλος που έχει αγοράσει 2 δάση μεταξύ των οποίων το ένα από μονή με έδρα την Κεντρική Ελλάδα και έδρα της εταιρείας στον Νομό Αττικής».
Για τις διατάξεις που αφορούν τον πρωτογενή τομέα και τους αγρότες, υπογράμμισε ότι οι βιοπαλαιστές αγρότες δεν θα δουν κανένα όφελος από τις ενισχύσεις που αναφέρονται, αντίθετα πιο δυνατές θα βγουν οι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, όπως αυτές του κλάδου της υδατοκαλλιέργειας κλπ.
Όσον αφορά τις επιχορηγήσεις προς τους αγρότες, υπογράμμισε πως παραμένει το μεγάλο πρόβλημα οι μη κατά κύριο επάγγελμα να παίρνουν πετσοκομμένη την κρατική αρωγή και την ίδια ώρα τα νομικά πρόσωπα – επιχειρήσεις να την παίρνουν ολόκληρη. Κατήγγειλε τις ευθύνες της κυβέρνησης που κινείται στις ράγες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ και των «δημοσιονομικών περιθωρίων» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, αναφέροντας πως τα «θύματα της ΕΕ των καρτέλ και των βιομηχάνων είναι οι βιοπαλαιστές αγρότες δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από αυτή την πολιτική, η οποία υπηρετεί τον μονόδρομο της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων».
Επισήμανε ότι αυτή την περίοδο πλήττονται βαριά τόσο οι κτηνοτρόφοι λόγω της ακρίβειας στις ζωοτροφές, όσο και οι αμπελουργοί από την ολική καταστροφή που έχουν υποστεί από τις βροχοπτώσεις σε επιτραπέζια και σταφίδα. Επανέλαβε την πρόταση του ΚΚΕ για αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ ώστε να ασφαλίζει και να αποζημιώνει την παραγωγή και το κεφάλαιο από όλες τις φυσικές καταστροφές και νόσους στο 100%, με επαρκή κρατική χρηματοδότηση.
Για το άρθρο 162 που αφορά το προσωπικό που ασχολείται στα Προαναχωρησιακά Κέντρα Κράτησης Αλλοδαπών, κατήγγειλε την κοροϊδία και τον εμπαιγμό της κυβέρνησης σε βάρος των εργαζομένων όλων των κατηγοριών γιατρών, νοσηλευτών, κοινωνικών λειτουργών κ.ά. που δουλεύουν σε αυτά τα κέντρα και σταθερά λάμβαναν τον επιπλέον μισθό σε μηνιαία βάση και όχι άπαξ ανά έτος, όπως τώρα ερμηνεύεται η διάταξη.
Η καταβολή αυτή σταμάτησε πέρυσι και δημιούργησε μεγάλη αναστάτωση στους εργαζόμενους, οι οποίοι αντέδρασαν στην περικοπή με κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες. Κατήγγειλε πως «αντί να ικανοποιηθεί το αίτημά τους και να συνεχιστεί η καταβολή του επιπλέον μισθού λόγω των ειδικών συνθηκών της δουλειάς τους, τώρα γίνεται νόμος η περικοπή μέσω μιας δήθεν ερμηνευτικής διάταξης».
Το μεγάλο πρόβλημα, κατέληξε ο Μ. Συντυχάκης, «παραμένει και αφορά τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, τις προσωρινές συμβάσεις, τις εργολαβίες και ενοικιάσεις εργαζομένων στα κέντρα για πρόσφυγες και μετανάστες και σε όλα τα σχετικά προγράμματα. Εργασιακή ανασφάλεια και ομηρία για τους εργαζόμενους, υποτυπώδης προστασία για τους ξεριζωμένους. Αυτή είναι η πολιτική που υπηρετεί και η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, με τις εργολαβικές αναθέσεις (π.χ. φύλαξη, καθαριότητα, τεχνικές υπηρεσίες κ.ά.) και την εμπλοκή των ΜΚΟ και ιδιωτών στο Προσφυγικό – Μεταναστευτικό».