Μ. Συντυχάκης: Αφανίζεται η παράκτια αλιεία στην Κρήτη λόγω της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και των ιδιωτικοποιήσεων των λιμανιών

Τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παράκτιοι αλιείς στην Κρήτη από την Κοινή Αλιευτική Πολιτική της ΕΕ, αλλά και την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Ηρακλείου έφερε στη Βουλή ο Μανώλης Συντυχάκης, βουλευτής του ΚΚΕ, με Επίκαιρη Ερώτηση που συζητήθηκε στη Βουλή.

Συγκεκριμένα, ανέφερε τις ζημιές που έχουν υποστεί από τη μεγάλη εξάπλωση του λαγοκέφαλου που καταστρέφει την αλιεία και τα εργαλεία τους και δεν έχουν λάβει ακόμα αποζημιώσεις, το αυξημένο κόστος λειτουργίας και κόστος των καυσίμων, τη συρρίκνωση του εισοδήματός τους, την επιπλέον χρέωσή τους με τέλη κυκλοφορίας για τα σκάφη τους καθώς και τα υπέρογκα ποσά που πληρώνουν για τις ασφαλιστικές εισφορές, τη φορολογία, τα χαράτσια.

Την ίδια ώρα, συνέχισε, ο Οργανισμός Λιμένος Ηρακλείου επιβάλλει χαράτσι για την ανέλκυση και καθέλκυση των καϊκιών. Οι ψαράδες πληρώνουν επίσης τέλη ελλιμενισμού, το νερό τιμολογείται με 3 ευρώ, ενώ δυσβάσταχτο είναι και το κόστος για το ρεύμα. Επίσης, τα συστήματα παρακολούθησης σκαφών και η ηλεκτρονική καταγραφή των αλιευμάτων από τους ψαράδες, που έχουν επιβάλει η ΕΕ και η ελληνική κυβέρνηση, τους υποχρεώνουν να υποβάλλουν τα σχετικά δεδομένα σε καθημερινή βάση από μηνιαία που ήταν, τους φορτώνουν ένα ακόμα έξοδο.

Όλα αυτά φέρνουν τους ψαράδες σε πολύ δυσχερή κατάσταση, αλλά και αντιμέτωπους με την ίδια τους την επιβίωση, ενώ δυσκολεύουν και τη συνέχιση της παράκτιας αλιευτικής δραστηριότητας στην Κρήτη.

Μάλιστα, κατήγγειλε και μέσα από τον Politica 89.8 και μέσα από το Κοινοβούλιο, πως μέσα σε ελάχιστο διάστημα από τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης και των αρμόδιων υπουργών για την παράδοση του Λιμένα Ηρακλείου στον Όμιλο «Grimaldi», με βάση το κοινό πρόγραμμα των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, φάνηκαν οι συνέπειες της ιδιωτικοποίησης. Διαμηνύουν στους ψαράδες, που στην κυριολεξία παλεύουν για το μεροκάματο, την αύξηση των τελών ανέλκυσης και καθέλκυσης των καϊκιών, ενώ ταυτόχρονα επιβαρύνονται με την καθαριότητα του χώρου και τελούν υπό καθεστώς διωγμού, με σαφή την πρόθεση να τους μετακινήσουν στο αλιευτικό καταφύγιο της Παντάνασσας, για να μείνει ελεύθερο το πεδίο για τα συμφέροντα του ομίλου «Grimaldi».

Κατήγγειλε την κυβέρνηση που συνεχίζει τον εμπαιγμό σε βάρος των αλιέων, καθώς η πολιτική της ιδιωτικοποίησης είναι ξεκάθαρο πως εξυπηρετεί τους επενδυτές και όχι τους μικρούς αλιείς. Μόλις, χθες, σημείωσε, υπήρξε καταγγελία για το πώς αλωνίζει ο ιδιώτης στο λιμάνι του Ηρακλείου, όχι μόνο στο δικό του βιλαέτι αλλά και στο υπόλοιπο κομμάτι που έχει απομείνει στο Δημόσιο. Έκλεισε τον λιμενικό βραχίονα από το ύψος του Κούλε, συμπεριλαμβανόμενης και της οδού Μπάιμπας, την οποία χρησιμοποιούσαν χιλιάδες Ηρακλειώτες για φυσική άσκηση και περπάτημα, με αποτέλεσμα σήμερα να απαγορεύεται η διέλευσή τους, ακόμα και ΑμεΑ με καροτσάκι ή μητέρας με καροτσάκι. Αυτές είναι οι αρνητικές συνέπειες της ιδιωτικοποίησης για τους κατοίκους και τους ψαράδες, επισήμανε χαρακτηριστικά.

Να παρουσιάσει το μαύρο – άσπρο επιχείρησε ο Χρήστος Στυλιανίδης, υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, ξεκαθαρίζοντας ότι η πολιτική της ΕΕ για την αλιεία δεν μπορεί να εφαρμόζεται αλά καρτ, αλλά είναι υποχρεωτική για τα κράτη-μέλη, ενώ υπεραμύνθηκε των ιδιωτικοποιήσεων, τονίζοντας ότι είναι η πλέον συμφέρουσα λύση για να επιβιώσουν τα λιμάνια με χαμηλά κόστη, με βάση και τη διεθνή εμπειρία, παρακάμπτοντας τις αρνητικές συνέπειες που έχουν για τον λαό και τους μικρούς επαγγελματίες που χαρατσώνονται για να έχουν τις αντίστοιχες υπηρεσίες.

Το γεγονός επισήμανε στη δευτερολογία του ο Μ. Συντυχάκης, τονίζοντας πως η Κοινή Αλιευτική Πολιτική της ΕΕ έχει οδηγήσει στη συρρίκνωση του αριθμού των αλιευτικών σκαφών, ενώ ετοιμάζεται και η επιχορήγηση του μεγάλων ομίλων για τις υδατοκαλλιέργειες παρότι είναι ρυπογόνες δραστηριότητες, έτσι όπως γίνονται, με κριτήριο δηλαδή το κέρδος των επιχειρήσεων και όχι την προστασία του περιβάλλοντος, της θάλασσας και των αλιέων. Σημείωσε ακόμα ότι η κυβέρνηση είναι εκτεθειμένη και για τις υποσχέσεις της για τις αποζημιώσεις στις καταστροφές των εργαλείων των ψαράδων από διάφορες αιτίες, καθώς τα ποσά που δίνει είναι πολύ πιο κάτω από τις πραγματικές ανάγκες, καλώντας την να υιοθετήσει τα αιτήματα και τις προτάσεις τους.