Politica 89.8
Λαϊκή Συσπείρωση: “Αδιαφανείς διαδικασίες στις προσλήψεις των συμβάσεων μίσθωσης έργου”
Για “ρουσφετολογικά κριτήρια της περιφερειακής αρχής στις προσλήψεις των συμβάσεων μίσθωσης έργου”, κάνε ΄λογο η παράτσξη της Λαικής Συσπείρωσης Κρήτης”.
Η ανακοίνωση:
Φαίνεται πως δε φτάνουν τα έργα και οι ημέρες του δουλεμπορικού της ΔΑΙΔΑΛΟΣ ΑΕ, του μηχανισμού που στήθηκε για την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών της περιφέρειας και σε βάρος του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Το αντεργατικό τοπίο συμπληρώνουν και οι προσλήψεις μίσθωσης έργου στα Ευρωπαϊκά Προγράμματα και μάλιστα με τέτοια μοριοδότηση στη συνέντευξη που καταργεί κάθε άλλο προσόν.
Πολλά έχουν γραφτεί για το θέμα, καταγγελίες έχουν γίνει από υποψήφιους, ενώ και η Αρχή του Συνήγορου του Πολίτη έχει τοποθετηθεί σχετικά.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση, επανειλημμένως έχουμε καταγγείλει τις αδιαφανείς διαδικασίες. Στην Περιφερειακή Επιτροπή στις 6 Μαρτίου, για άλλη μία φορά, ο Περιφερειακός Σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης Νίκος Μανουσάκης, κατήγγειλε το ποσοστό μοριοδότησης στην προσωπική συνέντευξη, που βγάζει μάτι για τα ρουσφετολογικά κριτήρια τα οποία έχει υιοθετήσει η περιφερειακή αρχή.
Ξανά, στην Περιφερειακή Επιτροπή στις 18 Μάρτη, ο Περιφερειακός Σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης κατήγγειλε τη διαδικασία της μοριοδότησης. Αναφέρθηκε, επίσης, στην ιδιαίτερα συχνή αλλαγή της ζητούμενης ειδικότητας, χωρίς καν πειστική αιτιολογία.
Υπογράμμισε ότι αυτή η τακτική δεν έχει σχέση με αξιοκρατικές και διαφανείς διαδικασίες. Αντίθετα είναι μπορεί να είναι μεθόδευση για να βολεύονται ορισμένοι «φίλα προσκείμενοι».
Η απάντηση της περιφερειακής αρχής ήταν ότι νομιμοποιείται να μοριοδοτεί τη συνέντευξη με τα εξωφρενικά ποσοστά του 50%.
Νομιμοποιείται δηλαδή να αξιοποιεί το αντεργατικό θεσμικό πλαίσιο που διαχρονικά έχουν διαμορφώσει οι κυβερνήσεις, αποδεικνύοντας και με αυτήν την περίπτωση τον ενιαίο αντιλαϊκό ρόλο του εχθρικού για τον λαό κεντρικού και τοπικού κράτους.
Η Λαϊκή Συσπείρωση από θέση αρχής στηρίζει το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, ενάντια τις «ευέλικτες πρακτικές» της ΕΕ και των κυβερνήσεων για αναλώσιμους εργαζόμενους, για δουλειά «με το κομμάτι», χωρίς δικαιώματα, που υλοποιεί μέχρι κεραίας η περιφερειακή αρχή.
Απέναντι σε αυτή την πολιτική της ΕΕ, στις κυβερνήσεις, τα κόμματα που την υλοποιούν και στους εκλεγμένους τους στην τοπική διοίκηση, χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας των εργαζόμενων για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, πλήρους απασχόλησης, με πλήρη δικαιώματα. Χρειάζεται να δυναμώσει ο δρόμος της οργάνωσης, της σύγκρουσης, της ελπίδας, της ανατροπής.
