Λ.Καμπουρίδης – Αντιστράτηγος ε.α: «Ορθή η κατάργηση στρατοπέδων αλλά όχι μονάδων – 15 μήνες η θητεία των οπλιτών για να είναι επαρκώς εκπαιδευμένοι»

Ορθή χαρακτήρισε την κατάργηση στρατοπέδων, όχι όμως και μονάδων, ο Αντιστράτηγος Εν αποστρατεία Λάζαρος Καμπουρίδης, στον Politica 89.8 και τον Χρήστο Κώνστα. Μάλιστα, ο ίδιος αναφέρθηκε και στο θέμα της  θητείας των οπλιτών που πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον 15 μήνες, με βάση την προσωπική του εκτίμηση.

Ο κ. Καμπουρίδης, αναφέρθηκε στην αναδιάταξη του στρατεύματος, μετά  τις αλλαγές και τα νέα δεδομένα που προωθούνται στο στράτευμα με βάση τα όσα περιέγραψε  ο  Υπουργός, Νίκος Δένδιας, σημειώνοντας πως: «Είναι πάρα πολύ σημαντικό θέμα, πολύ σοβαρό θέμα. Πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν πολλές μονάδες στρατόπεδα, κι επίσης πως πρέπει να διαχωρίσουμε τα στρατόπεδα από τις μονάδες. Δηλαδή ένα στρατόπεδο μπορεί να έχει μέσα 10 μονάδες, μπορεί να έχει 3, μπορεί να έχει και μία. Πολλά στρατόπεδα στο παρελθόν δημιουργήθηκαν στο παρελθόν, όχι από επιχειρησιακή αναγκαιότητα, αλλά  λόγω της πίεσης των κοινωνιών των τοπικών προκειμένου να υπάρχουν τα στελέχη εκεί και να ανεβάζουν το οικονομικό αποτύπωμα της πόλης. Καλώς λοιπόν καταργούνται στρατόπεδα τα οποία υπολειτουργούσαν και δεν χρειαζόταν καθόλου και ήτανε, ας πούμε πως προκαλούσαν οικονομική επιβάρυνση, η οποία δεν ήταν αναγκαία. Εγώ είμαι αντίθετος στην κατάργηση μονάδων. Εγώ έχω μία επιφύλαξη και περιμένω να δω το τελικό αποτέλεσμα από πλευράς Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, για το αν το σχέδιο, θα αφορά και την κατάργηση 6 ταγμάτων πεζικού κι ειδικά μονάδων ελιγμού. Δεν είναι αυτοσκοπός, η μείωση του  οικονομικού αποτυπώματος ειδικά για τις μονάδες ελιγμού.»

Για το αν υπάρχει η δυνατότητα να μειωθούν τα στρατόπεδα κι αν η πρόταση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, γίνεται στα πλαίσια αποστρατικοποίησης, όπως κάποιοι υποστηρίζουν ο κ. Καμπουρίδης αναφέρει:  «Έχουμε δει υπουργούς, πρωθυπουργούς, να ανακοινώνουν,  ότι θα μειωθεί ο στρατός. Όλοι είμαστε υπέρ ενός ευέλικτου μικρού σχήματος, αρκεί, όμως να έχεις την πολυτέλεια για να μικρύνεις.  Όταν απέναντι σου είναι το θηρίο, ο εχθρός, δεν νομίζω ότι έχουμε την πολυτέλεια να μικρύνουμε. Αν είναι να μικρύνουμε αυτά της Καλαμάτας ή της Πελοποννήσου δεν το συζητάω. Όμως υπάρχει η πιθανότητα, με τους εξ ορθολογισμούς που θα γίνουν κι είναι αναγκαίοι μήπως κλείσουν και στρατόπεδα στα σύνορα ή στην Παραμεθόριο, που είναι αναγκαία.  Στρατόπεδα στην Πελοπόννησο είχαν εξαγγελθεί ότι θα έκλειναν και στο παρελθόν από διάφορους πολιτικούς, όμως κανείς δεν κατάφερε ποτέ να το κάνει, γιατί υπήρχαν πιέσεις. Δεν νομίζω ότι κάτι τέτοιο θα γίνει στα πλαίσια της αποστρατικοποιήσης, όπως έχει ακουστεί. Μπορεί να γίνει μείωση και στα νησιά, υπάρχουν αρκετά στρατόπεδα και στα νησιά που μπορούν να καταργηθούν. Για παράδειγμα στην Κω, θα μπορούσε να υπάρχει ένα στρατόπεδο στο οποίο όλες οι μονάδες θα βρίσκονται και θα λειτουργούν σε αυτό.»

Για το προσωπικό, ο κ. Καμπουρίδης ανέφερε πως: «Ο Υπουργός, αναφέρθηκε μόνο στον τριπλασιασμό, του επιδόματος των σπουδαστών στις στρατιωτικές σχολές. Αυτό δεν είναι κίνητρο για να πάει κανείς στις στρατιωτικές σχολές. Χρειάζεται μέριμνα για το προσωπικό και τα στελέχη, όταν είναι εν ενεργεία. Στην Τουρκία, πολιτική τους προβλέπει ότι πρέπει να υπάρχουν οικήματα  στρατιωτικά που να καλύπτουν τις ανάγκες όλου του προσωπικού στο στρατό και αν δεν υπάρχει η πολιτεία να τους καλύπτει το ενοίκιο. Σε εμάς κάτι τέτοιο δεν υπάρχει, οπότε λέει ο άλλος, παίρνω 1.000 ευρώ κι ο μισός μισθός πάει στα ενοίκια δεν υπάρχει λόγος να πάω. Κι επειδή θα ήταν εντελώς φτωχό το επιχείρημα μου, αν το πήγαινα μόνο στο μισθολογικό, να σας πω κάτι άλλο. Θέλει κάποιος να γίνει διοικητής και θέλει να ζει αξιοπρεπώς, θα πρέπει κι η υπηρεσία  λοιπόν να του καλύπτει τις βασικές ανάγκες, γιατί η υπηρεσία τον στέλνει στην Κω, στο Καστελόριζο, στον Έβρο στην Ορεστιάδα κι οπουδήποτε. Καλό είναι, λοιπόν, να ξεκινάμε από τη μέριμνα προσωπικού για οποιοδήποτε προγραμματισμό και αναδιάρθρωση των εν λόγω δυνάμεων.»

Για τους εφέδρους και την εκπαίδευση τους, ο κ. Καμπουρίδης σημείωσε πως:  «Το κύριο μέλημα στο θέμα των εφέδρων,  δεν είναι ο εξοπλισμός τους με τεχνολογία, το κύριο είναι ο χρόνος που δίνεις στον κληρωτό στον οπλίτη,  να εκπαιδευτεί. Είναι μικρός ο χρόνος που δίνεται στον Κληρωτό, στον Οπλίτη, στον στρατιώτη, δηλαδή για να εκπαιδευθεί. Πιστεύω, ότι απαιτούνται 15 μήνες κι άνω ως θητεία των οπλιτών για να είναι επαρκώς εκπαιδευμένοι.»