Politica 89.8
Με αφορμή τις εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος με την πανδημία του κορονοϊού ο Δημήτρης Βρύσαλη, εκλεγμένος με την Λαϊκή Συσπείρωση, έκανε την παρακάτω δήλωση:
«Ζούμε σε μία περίοδο δοκιμασίας της δημόσιας υγείας. Απαιτούνται -και σωστά- μέτρα σε πολλές κατευθύνσεις. Μέσα σε αυτά τα μέτρα είναι και αυτά του περιορισμού μετακίνησης, των ατομικών μέτρων προστασίας από τον ιό. Σωστά υπάρχει καταιγισμός από μηνύματα για ατομική πρόληψη, αλλά όλα αυτά δεν πρέπει να μας πάνε στην άλλη άκρη. Να καλούμαστε εκτός από το να κλειστούμε σπίτι, να κλείσουμε και το μυαλό μας, το στόμα μας, να σιωπήσουμε. Να θεωρείται ένοχος ο λαός, ο ίδιος ο άρρωστος, επειδή το δημόσιο σύστημα Υγείας είναι ανεπαρκέστατο.
Με τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, βγαίνουν στην επιφάνεια για ακόμα μία φορά μία σειρά αλήθειες που δεν μπορούμε να τις προσπεράσουμε. Για να δούμε μερικές από αυτές.
Ζήσαμε μία περίοδο απαξίωσης από το κυρίαρχο σύστημα της έννοιας του δημόσιου και κοινωνικού αγαθού, που η Δημόσια Υγεία θεωρούνταν “κόστος” και οι εργαζόμενοι που θα έπρεπε να τη στελεχώσουν “έξοδο”. Επί σειρά ετών προχωράει η ολοένα και μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της Υγείας, οι υπηρεσίες της γίνονται ανταποδοτικές.
Ταυτόχρονα με αυτά, διεξάγεται και η αντίστοιχη “πλύση εγκεφάλου”. Ότι δηλαδή είναι “μαξιμαλισμός” να ζητάμε πιο πολλά νοσοκομεία, μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας που να επαρκούν για όλο τον πληθυσμό, πολιτική πρόληψης για το λαό μας. Να ζητάμε μονιμοποιήσεις και χιλιάδες μόνιμες προσλήψεις. Ο “εξορθολογισμός” της κρατικής πολιτικής στην Υγεία, λοιπόν, πέρασε μέσα από τη μείωση της χρηματοδότησης, το πάγωμα των προσλήψεων, την αποσάθρωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας, των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας. Στην πόλη μας εκφράστηκε επιπλέον με ελλείψεις σε ιατρονοσηλευτικό προσωπικό στα δύο νοσοκομεία μας, Βενιζέλειο και ΠΑΓΝΗ. Η εξέλιξη της επιδημίας του νέου κορονοϊού έφερε πλήρως στο φως το πόσο ανύπαρκτη και υποτυπώδη δημόσια Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) έχουμε, παρά τις διαβεβαιώσεις για το αντίθετο από όλες τις κυβερνήσεις διαχρονικά.
Αναδείχτηκε ότι η προτροπή πως όσοι εμφανίζουν ήπια συμπτώματα θα πρέπει να παραμείνουν σπίτι τους και να συμβουλεύονται το γιατρό τους, ώστε να μη δημιουργείται συμφόρηση στα νοσοκομεία, δεν μπορεί να υποστηριχθεί από την ΠΦΥ. Έτσι, αναγκάζεται ο λαός να βάζει το χέρι στην τσέπη -αν έχει- για να βρει κάποια υποστήριξη.
Αποδεικνύεται πόσο μακριά από τις ανάγκες του λαού είναι οι επιλογές της κυβέρνησης της ΝΔ στον τομέα Πρόληψης, Προστασίας και Προαγωγής Υγείας – Ανάπτυξης των υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας. Ο όλος σχεδιασμός τους, πέραν των ωραίων εκθέσεων, έχει ως στόχο με ελάχιστους πόρους να δίνουν τις κατευθύνσεις και με ένα συνονθύλευμα φορέων να παρέχεται η ΠΦΥ από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τους επιχειρηματικούς ομίλους στην Υγεία, τους δήμους, τις ΜΚΟ.
Σε αυτές τις επιλογές έχουν σύμμαχο την πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων στην Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων, οι οποίες θέλουν να αναλάβουν την αρμοδιότητα της ΠΦΥ οι δήμοι. Επιλογές που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα που ζούμε σήμερα, η οποία δείχνει το πόσο επικίνδυνοι είναι αυτοί οι σχεδιασμοί.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαίος ένας κρατικός ενιαίος σχεδιασμός και όχι επιλογές τέτοιες που υποσκάπτουν τον ενιαίο χαρακτήρα και οδηγούν κάθε δήμο ξεκομμένα να ψάχνει να βρει λύσεις.
Απαιτείται πλήρης ανάπτυξη ενός κρατικού και απολύτως δωρεάν συστήματος Υγείας, με Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου, πλήρως στελεχωμένα με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, υγειονομικούς όλων των κλάδων, με σύγχρονο εξοπλισμό, με όλη την αναγκαία χρηματοδότηση. Μόνο έτσι μπορούν να ικανοποιηθούν οι λαϊκές οικογένειες.
Το μείζον όμως ζήτημα είναι η ευθύνη του κράτους (μέσω των κάθε φορά κυβερνώντων) για την εξασφάλιση όλων των μέσων, ώστε να ενισχυθεί το δημόσιο σύστημα Υγείας. Αναρωτιόμαστε, γιατί δεν προσλαμβάνεται μόνιμο προσωπικό, γιατί επιμένει η κυβέρνηση με τους επικουρικούς, οι οποίοι μέχρι να εκπαιδευτούν, να έχουν την απαιτούμενη εμπειρία, θα φτάσει η ώρα να φύγουν; Είναι αντικειμενικό το 2020 να γίνεται έκκληση για εθελοντές στα νοσοκομεία μας, όταν είμαστε στην ευχάριστη θέση να έχουμε αρκετούς επιστήμονες Υγείας και μάλιστα όταν έχουμε κατηγορηθεί πολλές φορές ότι “παράγουμε πολλούς επιστήμονες” και ότι “τα Πανεπιστήμιά μας βγάζουν πιο πολλούς γιατρούς από όσους μπορούμε να απορροφήσουμε”;
Θεωρούμε, επίσης, απαράδεκτο το 2020 η χώρα μας να μην μπορεί να εξασφαλίσει με ίδια μέσα το δημόσιο σύστημα Υγείας, να μην έχει άμεση πρόσβαση στα Μέσα Ατομικής Προστασίας (μάσκες, γάντια κλπ.), σε όλο τον αναγκαίο εξοπλισμό που χρειάζεται και να περιμένουμε να μας τροφοδοτήσει η Κίνα και η Ρωσία. Ο παγκόσμιος πληθυσμός να περιμένει φάρμακα και εμβόλια και τα μονοπώλια να ανταγωνίζονται ποιος πρώτος θα έχει την πατέντα του εμβολίου, του φαρμάκου που θα αντιμετωπίσει τον κορονοϊό.
Προσέχουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας, για να είμαστε όλοι παρόντες και δυνατοί, ώστε να διεκδικήσουμε και να οικοδομήσουμε το αύριο. Ένα αύριο που πρέπει να ανήκει σε όλη την κοινωνία και όχι σε όσους ζουν εις βάρος της.»
