Politica 89.8
Τώρα που στα δύσκολα σε έχουμε ανάγκη αποφάσισες για το μεγάλο ταξίδι; Δεν είσαι εντάξει! Και θα μου πεις…. έζησες, έκανες τον κύκλο σου, βοήθησες και βοηθήθηκες…μια ζωή γεμάτη από στιγμές, εμπειρίες, εντάσεις, υποχωρήσεις ακόμα και λάθη.
Αρχίζω να ανησυχώ ότι τα χρόνια που δεν θα σε έχω κοντά μας θα είναι λιγότερα από εκείνα που σε έζησα. Άλλωστε έχω να γράψω για σένα από το δημοτικό όταν η δασκάλα μου ζητούσε να μιλήσω για τον παππού μου.
Είχα γράψει ότι είχες μουστάκι, πλούσια μαλλιά και ότι με κυνηγούσες στο σπίτι παίζοντας πάνω σε μια ηλεκτροκίνητη παιδική μηχανή. Δεν μπορώ βεβαία να ξεχάσω τις πιο όμορφες ιστορίες που μου έλεγες για την αντίσταση κατά των Γερμανών.
Για τον ηρωικό προπάππου μου που έπεσε νεκρός στα Χανιά από τις σφαίρες των Γερμανών αλλά και για το γράμμα που σου έστειλε λίγο πριν την εκτέλεση του. Θυμάμαι να μου λες πόσο σημαντικό είναι να έχουμε ιδανικά, αξίες και πως η πατρίδα μας είναι πάνω από όλα! Όμως δεν στο κρύβω, η μεγαλύτερη μου χαρά και υπερηφάνεια για σένα, ερχόταν κάθε φορά που διάσχιζα με το αυτοκίνητο το παλιο τούνελ με κατεύθυνση τον Άγιο Νικόλαο.
Ξέρετε; Φώναζα με καμάρι στους φίλους μου, αυτή η σήραγγα, η πρώτη σήραγγα εθνικής οδοποιίας που κατασκευάστηκε στην Ελλάδα, ήταν έργο του παππού μου ! Ελπίζω, από εκεί ψηλά, να σχεδιάζεις ακόμα περισσότερους δρόμους και να τους δωρίζεις στη πατρίδα όπως έκανες με πάθος όλα αυτά τα χρόνια. Να συνεχίζεις γράφεις και να μιλάς με υπερηφάνεια, για τον Αλέξανδρο Ραπτόπουλο, τον πρωτεργάτη της Εθνικής Αντίστασης στη Κρήτη μας.
Καλό ταξίδι παππού! Από σήμερα γίνεσαι μέρος της ιστορίας του τόπου μας. Σε αγαπώ.
Ο εγγονός σου Δημήτρης Τσιχλάκης
