Γ. Σαμιωτάκης: “Κάποιοι κρατούν για πάντα κρυφή την σεξουαλική κακοποίηση” – Τα ανησυχητικά σημάδια
Πολύ μεγαλύτερες είναι οι διαστάσεις του φαινομένου της σεξουαλικής κακοποίησης στην Ελλάδα και την Κρήτη, από την εικόνα που έχει διαμορφωθεί μέχρι στιγμής. Υπάρχουν πολύ περισσότερα περιστατικά τα οποία καταγράφονται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και ακόμη λιγότερα αποκαλύπτονται, με πιο πρόσφατο περιστατικό τη φρικτή κακοποίηση 16χρονου που αποκαλύφθηκε στο Ηράκλειο.
“Σε κάποιες περιπτώσεις παραμένει κρυφό για πάντα”
Όπως ανέφερε μιλώντας ο Επιμελητής της Παιδοψυχιατρικής του ΠΑΓΝΗ Γιώργος Σαμιωτάκης που μίλησε στην στην εκπομπή “Ψιλά Γράμματα” του Politica 89.8 και την Φιλία Σαριδάκη για το θέμα “η αλήθεια είναι ότι τα περιστατικά σεξουαλικής ή γενικότερα κακοποίησης είναι πολύ περισσότερα από αυτά που τελικά θα βγουν στη δημοσιότητα, από αυτά που έρχονται και σε μας στις υπηρεσίες δημόσιας υγείας. Ένα πολύ μικρό ποσοστό καταφεύγει τελικά να ζητήσει βοήθεια από τους γιατρούς και τη δικαιοσύνη. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό παραμένει κρυφό είτε για πάντα ή για παρά πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα όταν η ζημιά έχει γίνει ανεπανόρθωτη“.
Μάλιστα υπάρχουν ακόμη και περιπτώσεις όπου θύματα κακοποίησης βρήκαν το θάρρος να μιλήσουν όταν έφτασαν στην τρίτη ηλικία…
O κ. Σαμιωτάκης περιέγραψε τους λόγους για τους οποίους τα ανήλικα κυρίως θύματα δεν αποκαλύπτουν την κακοποίηση και είναι μεταξύ άλλων ενοχές και φόβος για τη διάλυση της οικογένειας όταν κακοποιητής είναι γονιός.
Τα σημάδια που πρέπει να κινητοποιήσουν
Συνήθως δεν υπάρχουν εμφανή σημάδια που μπορεί να οδηγήσουν σε υποψίες ότι το παιδί μπορεί να υφίσταται κακοποιητική συμπεριφορά , οπότε η ανίχνευσή τους γίνεται ακόμη πιο πολύπλοκη. Σύμφωνα με τον κ.Σαμιωτάκη “είναι δύσκολο να καταλάβουμε πρώιμα σημάδια. Αφενός δεν υπάρχουν συνήθως σωματικά στοιχεία όπως σωματικές κακοποιήσεις όπως μώλωπες εκδορές, στη σεξουαλική κακοποίηση το μόνο που μπορούμε να δούμε είναι η διαφορετική συμπεριφορά. Δεν είναι όμως ειδική για τη σεξουαλική κακοποίηση. Για παράδειγμα μπορούμε να δούμε μειωμένη απόδοση στο σχολείο, να δούμε χαμηλότερη αυτοεκτίμηση, παλινδρόμηση (εγκόπριση και ενούρηση σε σχολική ηλικία),διαταραχές στη διατροφή (βουλιμικά ή ανορεκτικά επεισόδια), υπερκινητότητα, σύγχυση συναισθημάτων, σωματοποιημένο άγχος (κεφαλαλγίες, κοιλιακό άγχος) αλλά δεν είναι ειδικά για τη σεξουαλική κακοποίηση, μπορούμε να τα δούμε και σε άλλες καταστάσεις“. Ένας ειδικός μπορεί να βοηθήσει στον γονιό ώστε να διαφανεί αν έχει δεχτεί το παιδί όντως κακοποιητική συμπεριφορά.
Τέλος μόνο με το “χτίσιμο” μιας σχέσης εμπιστοσύνης μπορούν οι γονείς να καταφέρουν να δημιουργήσουν ασφάλεια στα παιδιά ώστε να τους εξομολογηθούν τυχόν δυσκολίες ή εφιαλτικές στιγμές που έχουν βιώσει.